tag:blogger.com,1999:blog-12825545615777008642024-03-21T18:40:43.349-07:00Misiek. Przemyska Gazeta SpołecznaMałgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.comBlogger18125tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-36615073736233007022018-11-28T11:12:00.003-08:002018-11-28T11:18:05.893-08:00Przemyski „Słowak” na 100 - lecie Niepodległości<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWCMdwZCMYPT1SGmaIzYTGNyk-KZBNrvggVx2TKQQDIghAdZdd-kQ3K93vXQq_kowKgi_dOoKGNlQpbA6mlG5Sxf72Zoqk8mJKGr1ZdCT63JnawWEHWHnXPr06MwEi51o8FBNZHMrS24PK/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWCMdwZCMYPT1SGmaIzYTGNyk-KZBNrvggVx2TKQQDIghAdZdd-kQ3K93vXQq_kowKgi_dOoKGNlQpbA6mlG5Sxf72Zoqk8mJKGr1ZdCT63JnawWEHWHnXPr06MwEi51o8FBNZHMrS24PK/s320/2.jpg" width="320" /></a></div>
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 14.0px; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 14.0px; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 14.0px; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 11.0px; font: 12.0px Verdana; color: #1a3a76; -webkit-text-stroke: #1a3a76; background-color: #f9f7f5}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 11.0px; font: 12.0px Verdana; color: #917d69; -webkit-text-stroke: #917d69; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 18.0px; font: 12.0px Verdana; color: #444444; -webkit-text-stroke: #444444; background-color: #f9f7f5}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 18.0px; font: 12.0px Verdana; color: #444444; -webkit-text-stroke: #444444; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font: 12.0px 'Arial Unicode MS'; font-kerning: none}
span.s3 {text-decoration: underline ; font-kerning: none}
span.s4 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #1a3a76; background-color: #f9f7f5; -webkit-text-stroke: 0px #1a3a76}
span.s5 {font: 12.0px 'Arial Unicode MS'; font-kerning: none; background-color: #ffffff}
</style>
<br />
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 14.0px; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W setną rocznicę Odzyskania przez Polskę Niepodległości społeczność przemyskiego „Słowaka” zaplanowała szereg wyjątkowych inicjatyw, takich jak: filmowe lekcje historii, seminaria naukowe współorganizowane z TPN i Instytutem Historii UJ, posadzenie dębów „Juliusz” i „Julek” w Parku Miejskim i na terenie przyszkolnym, Historyczną Grę Miejską dla uczniów przemyskich szkół, konkurs pieśni patriotycznych, Bal Niepodległościowy, itp.</span></span></div>
</div>
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zHw1STMfDBZYDmlj4YqkbWW_ERU-6MHn0F8IlxE1BnjyCn5rbZWSNoxjGkfpXnRW2gSYdqp82iaf4qVfScL-YsFdu8uABOHB8xgW9HcLPhDdpmT3Qth2dEfDA6spUiSE1NQMJeppc6V5/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" data-original-height="818" data-original-width="1600" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zHw1STMfDBZYDmlj4YqkbWW_ERU-6MHn0F8IlxE1BnjyCn5rbZWSNoxjGkfpXnRW2gSYdqp82iaf4qVfScL-YsFdu8uABOHB8xgW9HcLPhDdpmT3Qth2dEfDA6spUiSE1NQMJeppc6V5/s320/3.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span></span></div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Najważniejszym jednak przedsięwzięciem będzie odsłonięcie tablicy upamiętniającej uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły, którzy walką, postawą i pracą tworzyli byt niepodległego państwa polskiego. W celu realizacji tej inicjatywy powołany został Komitet Społeczny Obchodów w I LO im. J. Słowackiego w Przemyślu 100. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz zarejestrowana została zbiórka publiczna na ten cel (2018/4300/KS).</span></span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wykonanie tablicy, której koszt wyniesie 17.000 zł, powierzono, absolwentowi szkoły, artyście rzeźbiarzowi Panu Piotrowi Zbrożkowi, autorowi między innymi popiersia Juliusza Słowackiego znajdującego się u wejścia do budynku szkolnego.</span></span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Zwracamy się zatem z prośbą o finansowe wsparcie tej niezwykle ważnej dla społeczności inicjatywy, która swój finał będzie miała podczas uroczystej akademii z okazji Odzyskania przez Polskę Niepodległości 9 listopada 2018 r. o godz.11.00 w budynku Liceum.</span></span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wierzymy, że wiedzeni sentymentem do szkoły i doceniając jej wielowiekowy wkład w dzieło wychowania i kształcenia młodzieży, wesprzecie Państwo realizację upamiętnienia tego wyjątkowego Jubileuszu.</span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s3"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Prośba o wsparcie:</span></b></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">„Pokładając nadzieję w Państwa przychylnej reakcji na nasz apel, podajemy nr konta, na które można dokonywać wpłat </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Bank PKO S.A Oddział w Przemyślu</span></b></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">13 1240 2568 1111 0010 8580 0545</span></b></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Podsumowanie szkolnych obchodów 100. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz działalności Komitetu Społecznego zamieszczone będą w okolicznościowej publikacji. </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W imieniu Komitetu Społecznego</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Tomasz Dziumak</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dyrekcja Szkoły”</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s3"><a href="http://slowak.edu.pl/news/dla-niepodleg%25C5%2582ej"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><b>Dla Niepodległej</b><span class="s4"><b></b></span></span></a></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><b>19.10.2018 r. nieopodal budynku I Liceum Ogólnokształcącego został zasadzony dąb Julek</b>, który ma upamiętnić obchody stulecia odzyskania niepodległości. W wydarzeniu uczestniczyli: Jakub Segiet, absolwent I LO, który ofiarował szkole kamień narzutowy, polodowcowy, ustawiony pod dębem; Katarzyna (absolwentka szkoły) i Dawid Grabowscy - właściciele zakładu kamieniarskiego, gdzie wykonano napis na kamieniu, a także dyrekcja I LO i SPSAILO oraz nauczyciele i młodzież z przewodniczącym SU, J. Kowalczykiem. Sadzonkę dębu podarowała szkole Urszula Milczanowska.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx3DkWefc63z9jn1KSIEKdhdLVY4-FdbuV0koSn6I62DNHlaYDPEWU5LpfWqXZCBkBW6c0pbFAttiZUzxtJggob3k3aMdjj3bZpZ2riCG1LM0gZQ11FFLYxVM39a6BCdLyMU8SCUwNBzbE/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx3DkWefc63z9jn1KSIEKdhdLVY4-FdbuV0koSn6I62DNHlaYDPEWU5LpfWqXZCBkBW6c0pbFAttiZUzxtJggob3k3aMdjj3bZpZ2riCG1LM0gZQ11FFLYxVM39a6BCdLyMU8SCUwNBzbE/s320/1.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div class="p6">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s3"><a href="http://slowak.edu.pl/news/jubileuszowy-d%25C4%2585b-juliusz"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><b>Jubileuszowy dąb Juliusz</b><span class="s4"><b></b></span></span></a></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b>26 października</b> przedstawiciele społeczności I Liceum Ogólnokształcącego zasadzili w parku miejskim drzewo mające upamiętnić obchody Stulecia Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Przedsięwzięcie zrealizowano z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego. Sadzonkę dębu, któremu nadano imię „Juliusz”, podarowała szkole Urszula Milczanowska, natomiast kamień umieszczony pod drzewem ofiarował Jakub Segiet. Okolicznościowy napis na kamieniu wykonano w zakładzie kamieniarskim państwa Dawida i Katarzyny Grabowskich.</span><span class="s5"><br />
<br />
</span><span class="s1">W wydarzeniu wzięli udział m. in. dyrektor, T. Dziumak, wicedyrektor, T. Kuźmiek, D. Grabowski, nauczyciele wraz z klasami I c, I d i 2f oraz przewodniczący SU - J. Kowalczyk. Głos zabrali pan dyrektor oraz przewodniczący SU. Dyrektor nawiązał w swojej wypowiedzi do znajdującego się w parku kamienia upamiętniającego 100. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, podkreślając, że ów kamień znalazł się tam z inicjatywy Leonarda Tarnawskiego, absolwenta I Liceum Ogólnokształcącego. Takie i inne formy obchodzenia ważnych dla Polaków rocznic przyczyniają się do ich utrwalenia w pamięci kolejnych pokoleń.</span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-26698875649550807542018-11-27T13:31:00.000-08:002018-11-27T13:31:42.557-08:00Rozmowa z Jackiem Stankiem - Prezesem Sanwilu, Sp. z o.o. - Producenta materiałów powlekanych<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">Red. </span><b style="-webkit-text-stroke-width: initial;">Przemyśl znany jest na świecie z takich marek jak Inglot<span class="Apple-converted-space"> </span>czy Kazar. Okazuje się jednak że są jeszcze inne firmy, których wytwarzane w Przemyślu towary trafiają na cały świat. Spokojnie do ich grona zaliczyć możemy Sanwil</b></span></div>
<div class="p1">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">JS. Jak najbardziej. Nasza firma istnieje od 1974 roku i udało nam się przetrwać wszelkie transformacje ustrojowe zachowując swój główny profil produkcji. Na dzień dzisiejszy zatrudniamy ponad 125 osób i zaliczamy się do jednych z największych pracodawców w Przemyślu. Nasz towar znaleźć można na rynku krajowym ,</span><span class="Apple-converted-space" style="-webkit-text-stroke-width: initial;"> </span><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">rynkach europejskich oraz azjatyckich. Są to wyroby z założenia specjalistyczne dedykowane pod konkretne branże.</span></span></div>
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"></span></span><br />
<a name='more'></a><br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYr3sLiUthk34yv-3U5suySXEW3zMaf8RiLOlefkz2MPb05df1WSljCTRenuwG1vKeIbUD469v5BUrBEkkFvGbTFKtOxRcxotd6OROvwfq4HFDyXBAyioj8zyly1xAAOPZoCpja-mg6hyg/s1600/prezes+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYr3sLiUthk34yv-3U5suySXEW3zMaf8RiLOlefkz2MPb05df1WSljCTRenuwG1vKeIbUD469v5BUrBEkkFvGbTFKtOxRcxotd6OROvwfq4HFDyXBAyioj8zyly1xAAOPZoCpja-mg6hyg/s320/prezes+.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. <b>Co wyróżnia te wyroby na tle pozostałych?</b></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. Głównym naszym atrybutem i przewagą są wyroby które posiadają certyfikaty, są bezpieczne.<span class="Apple-converted-space"> </span>Min. posiadamy certyfikat: OEKO -TEX, który gwarantuje bezpieczeństwo w kontakcie naszych wyrobów ze skórą niemowlęcia, atest higieniczny PZH dodatkowo certyfikaty IMO,CRIB 5, M2, papieros-zapałka<span class="Apple-converted-space"> </span>odpowiadające za uniepalnienie wyrobów. Nasze produkty są odporne na światło UV, oleje, płyny fizjologiczne, zawierają dodatki bakterio i grzybobójcze. Od 5 lat produkujemy wyroby, które pozbawione są ftalanów czyli bezftalanowe a co to oznacza w praktyce, iż nie zawierają one szkodliwych dla środowiska i zdrowia plastyfikatorów. Posiadając własny dział badawczo-rozwojowy tworzymy asortymenty które są opatentowane i bezkonkurencyjne. Dostosowujemy się do indywidualnych zapytań i potrzeb naszych klientów spełniając wszystkie określone wymagania i normy. Czas reakcji z naszej strony działa tu na korzyść firmy, zarówno termin realizacji zamówień, jakość, cena jak i czas dostawy wyróżniają nas na tle konkurencji nie tylko krajowej ale i też zagranicznej. Nasze motto to: „<b>Jakość , która nie przemija”</b> a to jest klucz do sukcesu. Nie wiem czy Pan wie, ale jednym z naszych głównych odbiorców jest firma IKEA, która dostarcza swoje produkty nie tylko na rynek krajowy ale na cały świat.</span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. <b>Aby produkować tego typu produkty potrzebne jest własne centrum badawcze? Czy korzystacie Państwo z laboratoriów zewnętrznych i instytutów?</b></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. Posiadamy własny Dział Badawczo – Rozwojowy, który w ostatnich miesiącach przeszedł gruntowną modernizację i wyposażony został w najnowsze urządzenia laboratoryjno<span class="Apple-converted-space"> </span>-badawcze zakupione dzięki pozyskaniu dotacji ze środków UE. Współpracujemy także z jednostkami badawczo – naukowymi. Są to uczelnie wyższe, akredytowane instytuty i laboratoria. Jest to współpraca dwustronna. Zarówno my korzystamy z ich zaplecza i wiedzy ale też i oni maja możliwość wykorzystania naszego potencjału w kwestii doświadczenia powlekania wyrobów PU i PCV. W ten sposób tworzymy szeroko pojętą współpracę przemysłu z nauką.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Ale największym naszym bogactwem jest nasza kadra zarówno w dziale technologii jak i na produkcji, która przez wiele lat nabywała doświadczenia w branży poprzez pakiety szkoleń oraz własną inwencję rozwojową jak i też przekazywaną wiedzę z pokolenia na pokolenie bo nie zapominajmy, iż tu pracują ludzie od 40 lat bezpośrednio związani z firmą, całe rodziny jak i ich dzieci.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. <b>Patrzę na Państwa zakład i jestem pod wielkim wrażeniem jak potężną zajmuje przestrzeń.</b></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. Niestety jest to nasza dzisiejsza bolączka. Zakład budowany w latach 70 – tych tworzony był na zasadzie jednego projektu i wielkiego rozmachu. Dziś nie potrzebujemy takiej powierzchni i podejmujemy kroki w stronę<span class="Apple-converted-space"> </span><b> </b>optymalizacji powierzchni i<span class="Apple-converted-space"> </span>tym samym kosztów. Staramy się również wynajmować wolne powierzchnie magazynowe i biurowe. Duża część naszego biurowca stała się swoistym inkubatorem przedsiębiorczości dzięki atrakcyjnym warunkom i lokalizacji jakie oferujemy najemcom.</span></span></div>
<div class="p2" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b></b></span><br /></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. Jakie miejsce zajmuje Państwa zakład na mapie gospodarczej Przemyśla?</span></b></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. Przede wszystkim płacimy do kasy miasta ponad 1.000.000 zł podatku rocznie. Tak jak powiedziałem dajemy zatrudnienie ponad 125 osobom, zapewniamy ścieżkę rozwoju pracownikom, pakiety socjalne, program szkoleń, stałość zatrudnienia. Nie wyobrażamy sobie zatrudnienia ludzi na tzw. czarnym rynku i nie musimy się posiłkować na obecną chwilę pracownikami z poza kraju. Prowadzimy współprace z PSWiW w Przemyślu w zakresie szkolenia praktykantów, która może w przyszłości znajdzie zatrudnienie u nas w zakładzie. Staramy się realizować politykę kształcenia kadr na zasadzie dziś myślimy o tym co będzie za 5 lat. Działamy też w obszarze wsparcia różnych imprez kulturalnych, sportowych, wspomagamy też szkoły i przedszkola na terenie naszego miasta i powiatu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. <b>Jakie są przez Państwa plany na przyszłość?</b></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. Naszym kolejnym krokiem było wreszcie otwarcie sklepu firmowego który znajduje się na terenie naszego zakładu. Chcemy aby nasi mieszkańcy mieli możliwość<span class="Apple-converted-space"> </span>i dostęp do zakupów naszych wyrobów. To lokalnie… a tak dalej to jesteśmy na etapie pozyskiwania kolejnej puli środków nie tylko z UE a i też z ZUS. Pozwoli nam to w niedalekiej przyszłości zmienić nasz park maszynowy w nowoczesne i energooszczędne urządzenia. Nawiązaliśmy współpracę z firmą HP poprzez którą na bazie ich doświadczenia będziemy mogli wykonywać nadruki na naszych wyrobach a tym samym spersonalizować produkty pod indywidualne potrzeby klienta. Będzie można to zobaczyć w Styczniu 2019 na targach Heimtextille w Niemczech gdzie wystawiamy się już po raz trzeci. Będziemy tam prezentować nasze nowości jak i stałą nasza ofertę.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p2" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Red. Jak Pan Prezes<b> czuje się w nowej roli?</b></span></span></div>
<div class="p1" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">JS. No fakt, jest to dla mnie spore wyzwanie bo przecież prezesem spółki jestem od 4 m-cy choć pracuję tutaj już 11 lat. Jestem idealnym przykładem jak można awansować w tej firmie<span class="Apple-converted-space"> </span>począwszy od informatyka a skończywszy na Prezesie. Dla mnie to wielki zaszczyt móc zarządzać od początku do końca Polską Spółką, która nie została sprzedana obcemu kapitałowi. Dodatkowy atut to ten, że znam ludzi od tzw. podszewki i wiem jakie są ich potrzeby. Stopniowo ulegają zmianie wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia i dobra współpraca z zarządem Związków Zawodowych Solidarność która jest bardzo ważna do funkcjonowania firmy. To przecież ludzie tworzą ten zakład i mają największy wpływ na jego rozwój a nie zarząd, ja mam tylko im pomagać aby realizować przy ich pomocy założone cele. Tych jest sporo. Czeka nas modernizacja parku maszyn, hal produkcyjnych, rozwój sprzedaży na rynkach UE i rynkach wschodnich. Pokładam tez duże nadzieje w<span class="Apple-converted-space"> </span>branży automotive, która może być kluczowa dla nas w przyszłości a wszystko wskazuje, że tam zaistniejemy. Ostatnie lata pokazują jak spore wzrosty sprzedaży mamy na rynku krajowym w branżach obuwniczych, medycznych, tapicerki domowej i jachtowej, wyrobów kaletniczych, odzieżowych i na rynkach kontraktowych. Można powiedzieć, iż Sanwil jest wszechobecny nie tylko w kraju ale i na świecie a tego dobrym przykładem jest kontrakt na tapicerkę stadionową na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w Katarze w 2020 roku. Lepszej reklamy nie możemy już mieć, a to wszystko za sprawą ludzi, jakości którą gwarantujemy i naszemu NOW – HOW bo warto się chwalić, mówiąc, że wszystko dobre BO POLSKIE!<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-32672668201057000522018-11-26T12:43:00.001-08:002018-11-26T12:44:15.561-08:00Ten straszny… schron.<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimk-EGMCVTVShlNA0waS1HNvoPgZXTpU83zhEYIDgRlbdF075a00-ekn_E-JXQl1Gw5VNIZKpv_CPrhejrgFTpnmXmMZ8ASNoRQWN6PC5Xc8qXSHdUrFjllsBih40zJlYL50_ZwPu1_bqK/s1600/plakat2a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimk-EGMCVTVShlNA0waS1HNvoPgZXTpU83zhEYIDgRlbdF075a00-ekn_E-JXQl1Gw5VNIZKpv_CPrhejrgFTpnmXmMZ8ASNoRQWN6PC5Xc8qXSHdUrFjllsBih40zJlYL50_ZwPu1_bqK/s320/plakat2a.jpg" width="256" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kiedyś słyszałem powiedzenie, że najgorszym wrogiem człowieka jest strach. Niektórzy mówią też, że to właśnie człowiek jest swoim największym wrogiem (w znaczeniu moje „ja” moim „wrogiem”), ale sądzę, że „na jedno wychodzi”. Jeśli człowiek ma być dla siebie wrogiem to raczej w chwili, gdy ogarnięty jest obawami czy właśnie strachem marnuje jakąś okazję lub, co gorsza, zaszkodzi sobie jakimś irracjonalnym zachowaniem lub działaniem.</div>
<div class="p1">
<span class="s1"></span></div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"> </span>Ze strachem można się jednak oswoić – czegoś takiego udało mi się doświadczyć przy okazji pomagania przy schronie. Kilkakrotnie miałem możliwość samodzielnie oprowadzać grupy po obiekcie (naturalnie po przeszkoleniu). Przy kilkunastoosobowych grupach zaczyna to już przypominać wystąpienia publiczne. Przewodnik to w pewien sposób też mówca. Dla kogoś, kto nie uczył się nigdy przemawiać i zwykle nie miał takiej okazji może to być wyzwaniem. Z czasem jednak człowiek się przyzwyczaja i idzie mu coraz lepiej. Po doświadczeniu oprowadzania większych grup opowiadanie o schronie pojedynczym turystom nie wydaje się już takie stresujące, więc praca przy obiekcie niewątpliwie pomaga się rozwinąć.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"> </span>Jestem przekonany, że schron w podobny sposób „pomaga” też zwiedzającym: nasza specjalność, czyli, nazwijmy to ogólnie alarmem, a także przeprawa ciemnymi tunelami dla wielu (nie tylko dla dzieci czy kobiet!) jest niesamowitym przeżyciem. Rzecz jasna nie doprowadzamy do ataków paniki, ale mogą Państwo wierzyć – emocje sięgają zenitu. Już samo zejście do schronu potrafi wywołać dreszczyk emocji – sam widziałem jak grupa licealistów doświadczyła tego ostatnio. Wąskie przejścia w schronie też potrafiły oddziaływać na psychikę zwiedzających uczniów, jak sami wspominali, grozy dopełniały… manekiny. Piszę to z perspektywy własnych obserwacji i opowieści dyrektorów, ale też moja pierwsza wizyta w schronie nastąpiła już po otwarciu muzeum w schronie, które zwiedzałem wtedy jako „zwykły” turysta i miałem okazję przekonać się o tym wszystkim na własnej skórze.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"> </span>Pewnie w niewielu muzeach (a z pewnością nie w najbliższej okolicy) doświadczą Państwo podobnych emocji. Przeglądając opinie na profilu schronu na FB można bez problemu znaleźć potwierdzenie tego, co wcześniej napisałem. Po wizycie w przemyskim schronie będą mogli Państwo śmiało wyruszać w Polskę do rozmaitych „strasznych” muzeów czy miejsc – jednak być może ciężko będzie odnaleźć w nich podobne emocje.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"> </span>Schron Kierowania Obroną Cywilną znajduje się w SP14 na ul. Borelowskiego 12 w Przemyślu. Kontakt telefoniczny pod numerem: 607 669 338.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"></span><br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">Piotr Dzoć</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-73693917888998362182018-11-26T05:29:00.000-08:002018-11-26T05:30:54.734-08:00ks. kapelan Józef Panaś „Z ciężkich dni Przemyśla”. Zapiski kronikarskie naocznego świadka.<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #535353; -webkit-text-stroke: #535353}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #535353; -webkit-text-stroke: #535353; min-height: 14.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #212121; -webkit-text-stroke: #212121; background-color: #ffffff; min-height: 14.0px}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #212121; -webkit-text-stroke: #212121; background-color: #ffffff}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #040404; -webkit-text-stroke: #040404; background-color: #ffffff}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #040404; -webkit-text-stroke: #040404; background-color: #ffffff; min-height: 14.0px}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Arial Narrow'; color: #212121; -webkit-text-stroke: #212121; background-color: #f8f8f9; min-height: 14.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font-kerning: none; color: #6a6a6a; -webkit-text-stroke: 0px #6a6a6a}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
<br />
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Przemyśl, przełom października i listopada 1918 r. W mieście wrze jak w kotle.</span><span class="Apple-converted-space" style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Na ulicach pełno żołnierzy</span><span class="Apple-converted-space" style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">austro-węgierskich dla których wojna już się skończyła. Co teraz? Dla Polski i dla Przemyśla powiało wolnością. Jednak nadzieja, radość miesza się z obawami. Dla miasta nadchodzi czas kolejnej trwogi i ciężkiej próby. Naoczny świadek - ks. kapelan Józef Panaś przeniesie nas w czasie w tamte dni. Pokaże ówczesne polityczne niuanse </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">i kulisy walki o Przemyśl z Ukraińcami. Zachęcamy do lektury.</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD87Nr8E0a0veAEAHHLKz4pUoGE2duJdAaYk0_JE8FP2fX8txf7k697s5KuG2m8jo2Ybx0ny70Uz5qwn2rMw8MX-eSrUFdUm-oQVYCJSgcPzJk3r9eqv_J6M61RRc1QDSYNf90UEdvNriC/s1600/Foto+z+Wystawy.%25E2%2580%259CZa+walke%25CC%25A8+o+niepodleg%25C5%2582os%25CC%2581c%25CC%2581+Ziemi+Przemyskiej+%25E2%2580%2593+odznaczeni+Gwiazda%25CC%25A8+Przemys%25CC%2581la%25E2%2580%259Djpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1100" data-original-width="1600" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD87Nr8E0a0veAEAHHLKz4pUoGE2duJdAaYk0_JE8FP2fX8txf7k697s5KuG2m8jo2Ybx0ny70Uz5qwn2rMw8MX-eSrUFdUm-oQVYCJSgcPzJk3r9eqv_J6M61RRc1QDSYNf90UEdvNriC/s320/Foto+z+Wystawy.%25E2%2580%259CZa+walke%25CC%25A8+o+niepodleg%25C5%2582os%25CC%2581c%25CC%2581+Ziemi+Przemyskiej+%25E2%2580%2593+odznaczeni+Gwiazda%25CC%25A8+Przemys%25CC%2581la%25E2%2580%259Djpg.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">Foto z Wystawy.“Za walkę o niepodległość Ziemi Przemyskiej – odznaczeni Gwiazdą Przemyśla” </span></span></div>
</div>
<br />
<div class="p4">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">28. października.</span></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Opanowanie składów broni i amunicyi.</span></span></div>
<div class="p3">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dowiedziałem się wczoraj poufnie, że w Przemyślu na Zasaniu istnieje główny skład broni i amunicyi, pozostały przy likwidacyi całego frontu antyrosyjskiego; amunicyi ma być około 2000 wagonów na składzie i 250 armat, nie należy tedy opuszczać rąk i trzeba działać pośpiesznie. Składy obszedłem dookoła z wielkim respektem, snując radosne myśli zużytkowania zapasów dla własnych celów; jednocześnie wyszukałem sobie w najbliższem sąsiedztwie mieszkanie, by cenną całość mieć wciąż na oku. Dowiedziawszy się, że major Matczyński, oficer legionowy z II. Brygady, który poszukiwany przez sądy niemieckie za organizacyę ucieczki polskich oficerów z obozu jeńców w Brześciu Litewskim, krył się w Przemyślu, usiłowałem porozumieć się z nim w celu natychmiastowego przystąpienia do pilnych prac. Okazało się, że wiadomości maj. Matczyńskiego o bliskim wybuchu powstania ruskiego i tzw. Militarnej wierności Przemyśla, kryły się najzupełniej z moimi informacyami w tym samym kierunku. Major Matczyński wysłał też natychmiast legionistów po granaty ręczne do Krakowa i miał się porozumieć z oficerami legionowymi w celu wciągnięcia za wszelką cenę do P.O.W. także austryackich oficerów Polaków. W razie wybuchu rewolucyi ruskiej, mieliśmy się zająć zorganizowaniem wojskowem Przemyśla i Borysławia; tą ostatnią miejscowość major Matczyński znał aż do najtajniejszych kątów. Trawiony gorączką po niedawno przebytej hiszpance, wyjechałem na kilka dni do domu do Dobromila pod Przemyślem, gdzie dowiedziałem się, że wybuch nieodwołalnie nastąpi we Lwowie pierwszego listopada, a na prowincyi 2 listopada.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">31. października.</span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Nadeszła przed chwilą wiadomość o rewolucyi w Krakowie i przejęcia całej władzy przez polskie rządy, na czele stanął pułkownik Roja, legionowy komendant Brygady.</span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">1. listopada.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wybuch rewolucyi.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Zgodnie z przewidywaniami, rewolucya ruska wybuchła we Lwowie i - jak<span class="Apple-converted-space"> </span>hiobowa wieść niesie - ze skutkiem dla nas fatalnym. W Przemyślu panuje dziwne bezhołowie, wszyscy uciekają w rozmaite strony, koleje i wszystkie drogi przepełnione są żołnierzami, którzy w panicznym strachu , zbici w bezładne masy, pędzą bez celu. W Żurawicy, gdzie załoguje kadra 9. Stryjskiego pp., zorganizowały się jeszcze wczoraj bardzo silne odziały ukraińskie, które dla nas stanowią groźne niebezpieczeństwo; jest ich podobno kilka tysięcy i mogą łatwo, prawie bez strzału, zająć Przemyśl i składy amunicyi na Zasaniu, będące tuż pod ich nosem. Jedyną nasza nadzieją, że pułk stryjski rozlezie się we wszystkie strony, jak rozeszły się inne odziały. Pociąg, idący z Przemyśla do Stryja, jest już szczelnie wypełniony uciekinierami - prognostyk dobry. Im mniej ich tutaj, tem większe nasze szanse.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Pierwsza patrol polska.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Kolega mój z kryminału ppor. Marek wraz z oficerami leg. Huraganem, Buckim, Tatara, Osentowiczem i oficerami P.O.W. z wojska austryackiego Kazubskim, Hozerem i Aurerem, zorganizowali z legionistów i studentów VII. I VIII. klasy gimnazyalnej pierwszą patrol, która kolejno rozbrajała wszystkie posterunki austryackie i obsadziła główne objekty i magazyny. Na pierwszy ogień poszły: dworzec główny i skład broni i amunicyi na Zasaniu. Wraz z młodzieżą pospieszył z karabinem w ręku prof. Sykała, dając piękny przykład młodzieży, że nastąpił czas czynu, a nie radzenia. Posterunki astryackie, o ile jeszcze w jakiś niewytłumaczony sposób pozostały na miejscu, poddawały się z wielką radością, podobnie postąpili wszyscy oficerowie z komendy placu i Militarkomando. Wyjątek jedynie stanowił szef sztabu Janda, który oświadczył, że dostęp do jego kancelaryi będzie możliwy tylko po jego trupie; po tchórzliwej ucieczce wieszatiela, tutejszego generała Niegowana, ten pewien rycerski rys Jandy, z resztą także wielkiego Polakożercy, miał cechy rycerskiego postępowania i dlatego rozkazałem chłopcom, aby go zostawili w spokoju, dopóki się sam nie ulotni, co zreszta wcześniej czy pózniej nastąpić musiało.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wojskowa organizacya obrony Przemyśla.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W kancelaryi, mieszczącej aparaty systemu Hughesa, zaprzysiągłem przerażonego telegrafistę na wierność Państwu Polskiemu i bezwłocznie nadałem do Krakowa depeszę o zajęciu Przemyśla i tragicznym położeniu Lwowa; w nieszczęście stolicy jakoś nie mogłem mimo wszystko uwierzyć pomny, że przed dwoma tygodniami widziałem na ulicach Lwowa 300 legionistów, a więc siłę, wystarczającą śmiało do oporu i obrony przeciwko 3000 Ukraińcom. Wieczorem udałem się do Rady powiatowej, gdzie się zebrał cywilny zarząd miasta z prof. Przyjemskim na czele, tam także miała się mieścić komenda miasta, którą powierzono por. Mańkowskiemu. Bałagan był tam straszny - kolejarze, profesorzy, obywatele, typy nieokreślonego charakteru i zajęcia, stłoczone razem w kilku pokojach, z zapałem przymierzające mundury, przypasowujące broń rozmaitego kalibru i rodzaju. Wysłano stąd improwizowane patrole w rozmaite strony, ale ciągle temi samymi ulicami, większość patroli nie powracała wcale, bowiem po wycieczkach raczej prywatnego charakteru i znaczenia, ulatniała się do domów. Aby rozciąć ten węzeł gordyjski i nadać całości jaki taki charakter wojskowy, przyniosłem z Komendy miasta mapy i plany Przemyśla i po wyznaczeniu objektów, które na wypadek ataku z zewnątrz należało przedewszystkiem ubezpieczyć, zająłem się organizacyą i regulaminem wysyłaniem patroli i oddziałów wartowniczych. Odziały te otrzymywały odtąd pisemne instrukcye i miały rozkaz składać pisemne raporty; zarządzenie to miało tę dobrą stronę, że już koło godz. 9 wieczorem wiedzieliśmy dokładnie czem dysponujemy. Około 300 ludzi jako tako zorganizowanych (w tem 80 Legionistów, 150 studentów z P.O.W., trochę żołnierza austryackiego wątpliwej jednak wartości wojskowej), oto zaczątek sił, z którymi rozpoczęto regularną kampanię.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Naczelne dowództwo Galicyi i Śląska.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W tej chwili nadeszła depesza z Warszawy, że gen. Puchalski, który świeżo brał udział w układach polsko-ukraińskich w Magistracie, ma objąć Dowództwo naczelne Galicyi i Śląska. Po zawarciu układu pomiędzy Radą Narodową polską i ukraińską, generał Puchalski przyjął wspomnianą nominację warunkowo do czasu zwolnienia go z przysięgi przez cesarza Karola. Po przyjeździe jego do Rady powiatowej i zawiadomieniu nas o objęciu komendy, - złożyłem mu natychmiast raport o stanie naszych formacyi wojskowych obsadzeniu ważniejszych objektów a także Radymna i Żurawicy, którego się podjął porucznik Marek. Specyalnie obsadzenie Żurawicy miało znaczenie pierwszorzędne, gdyż miejscowość ta zamykała drogę na zachód. Gen. Puchalski przyjął meldunek do wiadomości, zamianował swoim szefem sztabu kap. Grodzickiego, organizując jednocześnie sztab z pośród austryackich oficerów, jedynie na ordynansa zażądał legionistę, by wypełnić lukę, powstałą wskutek samowolnej demobilizacyi jego własnego służącego. Energiczne zarządzenia nowego komendanta oczyściły lokal Dowództwa z wszystkich obywateli i zaprowadziły niezbędny porządek i rygor. Za<span class="Apple-converted-space"> </span>kilka godzin nowy sztab był w komplecie. Był to doskonały zespół oficerów, z chlubą noszących bardzo wysokie ordery Leopolda, Żelaznej korony itd., jednakże bez żadnego zrozumienia dla ruchu narodowościowego i w dodatku bez wojska. Gdy na dodatek złego zaraz na pierwszej odprawie wojskowej szef sztabu półsłówkami zaczął przemawiać o poddaniu się Ukraińcom, jako o najlepszym rozwiązaniu sytuacyi naszej, starałem się uzyskać u Puchalskiego przynajmniej to, aby straż nad składami amunicyi przypadła wyłącznie legionistom. Temu mojemu życzeniu stało się zadość, odział por. Kazubskiego został przeznaczony do tej służby.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">2. Listopada.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wieszatiel Niegowan.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Po wczorajszych trudach położyłem się na parę godzin w kancelaryi osławionego gen. Niegowana. Dygnitarz ten, około 7 rano wszedł cichutko na palcach do swej niedawnej kancelaryi z widocznym zamiarem zabrania czegoś ze sobą.Przedstawiłem mu się i przypomniałem, że jestem tym samym „Feldkuratem” którego, - jak był łaskaw zapewnić ks. Biskupa Pelczara - chciano z całą pewnością powiesić. Niegowan wybałuszył oczy, nie okazał zresztą zbyt wielkiego przygnębienia sytuacyą - umysł to widać płytki i pusty.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Skutki ugody polsko-ruskiej.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Około 8 rano doszły do mojej wiadomości szczegółowe warunki ugody polsko - ruskiej i jej najfatalniejszy punkt o utworzeniu w Przemyślu batalionu ruskiego, który ma być przez nas zaopatrzony w broń i amunicyę, nam natomiast nie wolno będzie absolutnie ściągać posiłków. Obie Rady narodowe na skutek zawarcia umowy, wezwały całą ludność do spokoju i przestrzegania ugody. W ratuszu pełno już było radców i polityków. Usiłowałem w prywatnej<span class="Apple-converted-space"> </span>rozmowie przedstawić wszystkie złe strony ugody, wszyscy jednak byli tak zachwyceni jej zawarciem, ze nie poświęcono moim wywodom ani chwili uwagi. W Magistracie zapanował już prawie wszechwładnie Zahajkiewicz, starosta zaś zaczął urzędować po niemiecku, czego najlepszym dowodem może posłużyć akt o odebranie Archiwum Superioratu, przechowywany w moich papierach. Na ulicach zrazu pojedyńcze, potem coraz liczniej pojawiały się buńczuczne patrole ruskie, przed Dom Narodny zajechały dwa automobile z członkami rządu ukraińskiego ze Lwowa. Szofer - Niemiec - zapewniał wszystkich gromadzących się, że Lwów i cała Galicya wschodnia jest już w rękach Ukraińców, słaby opór kolejarzy polskich na dworcu we Lwowie, nie osiągnął żadnych rezultatów. Gdy stwierdziłem jeszcze, że ukraińskie automobile nie były nigdzie zatrzymywane, ani też nikt nie żądał nieodzownych przepustek, postanowiłem wobec grozy sytuacyi ściągać legionistów na Zasanie, ażeby do ostateczności bronić składów amunicyi, której obfitość mogła i musiała mieć decydujące znaczenie w czekającej nas akcyi.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipmqPWI754JImD3ATh2jWcwbTWqrWhlZX7iW8CEsy7FmPq3byCFsILGs_hKQ1hB8QNAbZZNPZQgZ43ErZT1cBI9HyUDO7Q-a3vllaLqa0V0lM3g2440dBgw8b9icwqtLg8Bkl6pE_FTXc4/s1600/Z_cie%25CC%25A8z%25CC%2587kich_dni_Przemys%25CC%2581la.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="404" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipmqPWI754JImD3ATh2jWcwbTWqrWhlZX7iW8CEsy7FmPq3byCFsILGs_hKQ1hB8QNAbZZNPZQgZ43ErZT1cBI9HyUDO7Q-a3vllaLqa0V0lM3g2440dBgw8b9icwqtLg8Bkl6pE_FTXc4/s320/Z_cie%25CC%25A8z%25CC%2587kich_dni_Przemys%25CC%2581la.jpg" width="215" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmmi1nW0CnY3Yuc5RDLqT1UWiyNTa_2Xqe9bfJtc-zC7VmqWyxrXZPyU4y4vTPDTQV1DLdLfmAgbjujeeI4WBr9FlTCfcWCecNoYiC4HoDrHoYhTDhuRMACZqPtUPSXNI1yetMCMaZUEbL/s1600/Zjazd_kapelano%25CC%2581w_Legiono%25CC%2581w_Polskich.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="379" data-original-width="615" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmmi1nW0CnY3Yuc5RDLqT1UWiyNTa_2Xqe9bfJtc-zC7VmqWyxrXZPyU4y4vTPDTQV1DLdLfmAgbjujeeI4WBr9FlTCfcWCecNoYiC4HoDrHoYhTDhuRMACZqPtUPSXNI1yetMCMaZUEbL/s320/Zjazd_kapelano%25CC%2581w_Legiono%25CC%2581w_Polskich.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Zjazd kapelanów Legionów </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Polskich</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Apel do proboszczów.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Równocześnie udałem się do Konsystorza, gdzie z ks. Grochowskim ułożyłem wspólnie apel do proboszczów z prośbą, by ze względu na wielkie niebezpieczeństwo natychmiast wysyłali ludzi do obrony Przemyśla; odezwę wymienioną rozniosło niezwłocznie kilku młodszych księży po większych parafiach na zachód od Sanu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">3. Listopada</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Legia oficerska.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Na odezwę gen. Puchalskiego zgłosiło się około 250 oficerów austryackich z zamiarem służby w wojsku polskim; zostali oni zaprzysiężeni i zaraz na wstępie wypłacono im pensye albo zaliczki; starałem się nakłonić ich do utworzenia Legii oficerskiej, niestety większość, zresztą źle po polsku mówiąca, marzyła tylko o dowództwach pułków, batalionów, lub co najmniej kompanii. „Jeszcze Bogu dzięki niema u nas bolszewików - powiedział mi jeden z tych panów - also i Legii nie potrzeba”. Większość też najspokojniej rozeszła się do domów, czekając na odpowiedni przydział. Przyjechał tu podpułkownik Sikorski, który został szefem sztabu Dowództwa Galicyi i Śląska.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Gen. Puchalski wciąż porozumiewa się z Wiedniem<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wieczorem zaczęły się pojawiać na mieście coraz liczniejsze patrole ruskie, kolportowano wieści o zbliżających się do Przemyśla bandach chłopskich, za które przemyscy Ukraińcy nie przyjmowali odpowiedzialności. Wieści te znajdowały już potwierdzenie w utarczkach, jakie patrole nasze staczały na krańcach miasta. W dowództwie Galicyi i Śląska, złożonem z oficerów austryackich, nie mających pojęcia o legionowym, względnie rewolucyjnym sposobie tworzenia wojska, zapanował chaos coraz większy, którego Sikorski nie był już wstanie opanować. Puchalski zaś wszystkie depesze i meldunki w dalszym ciągu kierował do ministerstwa wojny we Wiedniu. Tą samą drogą kierował generał depesze radiotelegraficzne do Ententy o dokonanym przewrocie<span class="Apple-converted-space"> </span>- mimo, że była znacznie krótsza droga przez Jassy - Bukareszt. Z uwagi na to wszystko postanowiliśmy mocno trzymać Zasanie i dworzec kolejowy, przedewszystkiem siłami P.O.W. i legionowymi.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Fortyfikowanie Zasania.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Rozpoczęło się energiczne fortyfikowanie Zasania, a nadzieje wzrosły bardziej jeszcze z chwilą pojawienia się polowej armatki, którą ppor. Buski przy pomocy kilku ludzi sprowadził z sąsiedniego fortu. Resztę armat na na nieobsadzonych przez nas fortach, musieliśmy z konieczności demontować. Zbliża się groźna chwila.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">4. Listopada.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Sądy doraźne przeciw Polakom.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">O godz. 6-tej rano, wyszedłszy z domu na mszę do kościoła Benedyktynek, spostrzegłem na ulicy Trzeciego Maja jakiegoś draba, nalepiającego duże afisze. Przy czytaniu nie mogłem wyjść z podziwu: ”Ukraińska Komenda” ogłasza oto sądy doraźne i grozi natychmiastową karą śmierci tym wszystkim, którzy posiadają broń, a nie należą do ukraińskich lub żydowskich organizacyi wojskowych. A więc sądy doraźne wyłącznie przeciw Polakom! Stało się tedy to, co po zawarciu ugody przez Radę narodową było niechybnie do przewidzenia: Ukraińcy przy polskiej pomocy zorganizowawszy swe siły, opanowali miasto, a wraz z nim<span class="Apple-converted-space"> </span>i Radę narodową. Pobiegłem co tchu za kładkę obok Żelaznego mostu, aby zasięgnąć dokładnie języka, co się w mieście dzieje, przeszedłem pustą i zupełnie nieobsadzoną kładkę i dopiero po drugiej stronie spotkałem jakiegoś obywatela, który mnie dokładnie objaśnił, co do szczegółów odbytego przewrotu w mieście. Zamach ukraiński miał miejsce około 4 nad ranem; polska komenda , wszyscy legioniści, oraz władze nasze, są w niewoli; przed Domem Narodnym olbrzymi ruch - uprzejmy posterunek objaśnia mnie, że Przemyśl cały zdobyty, legioniści wszyscy wyłapani, a „Naczelna Ukraińska Komenda” właśnie przenosi się z Narodnego Domu do „Korpskomando”.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Opanowanie i obrona mostów.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Po tych faktach bez wytchnienia i z uzasadnionym pośpiechem wróciłem do swoich i zaalarmowałem odział legionowy w koszarach 45 pp. - por. Kozubski miał już również wiadomość o przemyskim zamachu i był zdecydowany bronić koszar i ewentualnego odwrotu. Błyskawicznie przebrałem się w mundur i zdecydowałem obronę mostów, bez zabezpieczenia których wszelka obrona koszar była bezowocną. Zabrałem ze sobą 8 chłopków i 2 karabiny maszynowe i tak uzbrojeni pomknęliśmy osobowym automobilem, celem obsadzenia wylotów mostów, a więc: Domu robotniczego, klasztoru Benedyktynek i Zakładu braci Albertów. Karabinów maszynowych było pod dostatkiem, 250 świeżutkich, jak z igły, gorzej natomiast było z obsługą, gdyż mało kto z będących pod ręką znał dokładnie aparat i z konieczności nawet i ja musiałem się zabawić w instruktora. W przeciągu 10 minut mosty były doskonale obsadzone, a dzielna, zaimprowizowana obsada dla dodania sobie animuszu, waliła maszynami siarczyście w mętne wody Sanu. Przy zorganizowaniu pierwszej obsady linii Sanu, bardzo wielkie zasługi położyli: por. Doskowski, komendant drewnianego mostu, a póżniej dowódca odcinka, ppor. leg. Bucki, który dowodził obsadą żelaznego mostu, tudzież legioniści: Ostroga, Pacuła, Zeiger, Niemczyk, Bystrzycki i w. i.<span class="Apple-converted-space"> </span>Większość oficerów legionowych w czasie zamachu, dostała się niestety do niewoli. Około 8 rano, tłumy, wywabione z mieszkań strzelaniną naszą, zaległy ul. Trzeciego Maja, uniemożliwiając nam swobodne ruchy obrony: gdy wezwanie do rozejścia się nie pomogło, kazałem strzelać w powietrze i zatoczyć na ulicę armatę, z której nikt z obecnych niestety, nie umiał strzelać, co zresztą ze względu na pozycye, było niemożliwem. Na alarm wszczęty, zaczęli się zbiegać do nas całemi gromadami obywatele starzy i młodzi pod broń; zważywszy, że mieliśmy kilkanaście tysięcy karabinów, wojsko tworzyło się w mig, dając nieraz swym dorywczym składem ciekawe zaprawdę obrazki. Wyelegantowany i może nieco przytęgi komisarz policyi p. Pogonowski, maszeruje np. karnie w jednym szeregu z obdartusem, który niezawodnie świeżo zbiegł z bezpłatnego i zacisznego Internatu. Po 20 minutowym ćwiczeniu, odziały sprawnie maszerują na front, por. Adamski wydaje broń i amunicyę, kilka pań urochomiło kuchnię polową, która nęci podniebienia świeżych adeptów Marsa, szpitalik urządziła p. Bogusiewiczówna, a obowiązki kapelana pełnił ks. Gostyłła. O godz. 11-tej zgromadzono już około 350 ludzi, był to oddziałek, który mógł stawić czoło. O jego powstaniu zameldowałem telefonicznie gen. Roji w Krakowie. W tym czasie zgłosił się jakiś stary austryacki pułkownik i powołując się na swą wysoką szarżę, wyraził chęć objęcia komendy; udało mi się przekonać go, że lepiej jest poczekać na trochę spokojniejsze i pewniejsze czasy.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Rozkaz kapitulacyi.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W południe wrócili z ukraińskiej niewoli legioniści (pułk. Sikorski, por. Marek i Huragan), wszyscy w przebraniu. Równocześnie doszła nas wiadomość, że na rozkaz gen. Puchalskiego, Żurawica poddała się Ukraińcom. A więc łączność z Zachodem stracona, na dobitek złego, parlamentarz ruski przyniósł nam pisemny rozkaz Puchalskiego, nakazujący natychmiastowe złożenie broni, oddanie wszystkich magazynów Ukraińcom, którzy mają nas odstawić aż do Rzeszowa. Sikorski, jako najstarszy rangą, zwołał naradę wojenną, podczas której większość obecnych, ze względu na zupełne nasze odcięcie od zachodu, oświadczyła się za spełnieniem rozkazu kapitulacyjnego. Wystąpiłem przeciwko tym głosom z całą stanowczością, podkreślając, że odpowiedzialność za ten czyn spadnie wyłącznie na nas, gdyż Puchalski nie wie nic o naszych znacznych już siłach, a w dodatku generał będący w niewoli, nie ma prawa rozkazywania. Jednocześnie złożyłem oświadczenie, że natychmiast rozpocznę kroki w celu oczyszczenia Żurawicy z nieprzyjaciela i uzyskania szybkiej pomocy z zachodu. Słowa moje znalazły posłuch. Puchalski dostał właściwą odpowiedź, a ja przy pomocy adjunkta Migacza, arganizatora stacyi kolejowej na Zasaniu, udałem się sam jeden bez broni na parowozie do Żurawicy.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Koniec części pierwszej.</span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Opracował Janusz Dachnowicz <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1">Pisownia zgodna z oryginałem. Powyższy tekst stanowi obszerne fragmenty książki: Panaś, Józef (1887-1940) </span><span class="s2"><b>Z ciężkich dni Przemyśla</b></span><span class="s1">: (zapiski kronikarskie naocznego świadka). Wydane <a href="https://fbc.pionier.net.pl/search/query?q=dc_publisher%253A%2522nak%25C5%2582.+Ksi%25C4%2599garni+St.+Rehmana%2522">nakł. Księgarni St. Rehmana</a> w <a href="https://fbc.pionier.net.pl/search/query?q=dc_date%253A%25221920%2522">1920</a> r.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Źródło Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Opis do zdjęcia z kapelanami: Zjazd kapelanów Legionów Polskich (Warszawa 1917 r.). Siedzą: ks. Kazimierz Nowina-Konopka, ks. Henryk Ciepichałł, superior polowy Legionów Polskich ks. Józef Panaś, ks. Władysław Antosz, ks. Stanisław Żytkiewicz. Stoją: ks. Franciszek Łuszczki, ks. Zygmunt Wiszniewski, ks. Bronisław Gilewicz.</span></span></div>
</div>
<div class="p7">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"> </span></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-67215152701120317712018-11-23T02:26:00.001-08:002018-11-23T02:26:37.466-08:00Przemyska poezja na 100 lecie Niepodległej<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 18.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 16.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 19.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 16.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 14.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 18.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 21.0px}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 20.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p8 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p9 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p10 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 24.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 28.0px}
p.p11 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 20.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 23.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Poezja patriotyczna na 100 lecie odzyskania Niepodległości przemyskich poetów</span></i></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></i></b></span></div>
<div class="p1">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvJlzl2jFXWcPQg_cjk8ErZSzk1moKaIP-QbdpuSFhDLiyJJPqk85kWTx3r304N3DszAWIBQIvtzMGIOPWtO-jaJ3EYvBvuntmf5GyHI0HiWu6UhGskT8TpQadsVKg_qK2iczOzsbhXlF_/s1600/46622914_253828271963139_1106075737963626496_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvJlzl2jFXWcPQg_cjk8ErZSzk1moKaIP-QbdpuSFhDLiyJJPqk85kWTx3r304N3DszAWIBQIvtzMGIOPWtO-jaJ3EYvBvuntmf5GyHI0HiWu6UhGskT8TpQadsVKg_qK2iczOzsbhXlF_/s320/46622914_253828271963139_1106075737963626496_n.jpg" width="213" /></a></div>
<a name='more'></a><span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Myśląc o Kresach</span></i></b></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Móc cofnąć rolkę filmu,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zanim ruszy ku zabijaniu…</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Nim przestrzelą obłoki,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">rozbebeszą pola</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a różowe panny</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">trafią do szarych fotografii…</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Zanim tłumy spakują tobołki</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i w pośpiechu,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w osłupieniu,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w obłędzie</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wsiądą do bydlęcych wagonów.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Zdążyć przed schyłkiem.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Przed tym, co przyjdzie</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na wyniosłe katedry,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na płaską codzienność.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Niechby pozostali</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w<span class="Apple-converted-space"> </span>pozycji przed zdradą,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przed torem kuli,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przed ciosem siekiery…</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Odsunąć bolesne dekady,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zanim kamienne lwy</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zawyją na trwogę.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Nim wytoczy łzę</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">gorzkie wniebozwątpienie…</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">luty 2013 <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Przy Pomniku Orląt</span></i></b></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Więc można w dziecięcym sercu</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">pomieścić miłość dorosłą, wielką,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">mocniejszą od śmierci…</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Chwycić karabin, ruszyć na wroga</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">z matczyną łzą,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">z błogosławieństwem.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Więc można…</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Można tak wcześnie zapomnieć o sobie,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">o życiu, co kusi jak pierwsze czereśnie…</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Bez znieczulenia, bez rachunku strat</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">rzucić do stóp Ojczyźnie</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">tych kilkanaście lat !</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dziś krążą nad miastem obłokiem białym.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Kolejna rocznica jak martwy liść spada.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Życie słodko – gorzkie,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">miałki piasek lat</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i wywalczona wolność, jak trudna szarada…</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>luty 1999<span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span></span></div>
<div class="p5">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7x5v16fBGr-f2nWQz7tW8m4LRDRGjD_YKxQDP4xxyLa8GEmtGezuZMbNvl82DQOffX7CX8YjcqiMwkMWfVkB-YF3C-nRWfJ1YYSohO_EHUNlithrFCFQrwG5eV6HlAAuitSP37yrZoYCt/s1600/46642234_336181917172375_7558661108270104576_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7x5v16fBGr-f2nWQz7tW8m4LRDRGjD_YKxQDP4xxyLa8GEmtGezuZMbNvl82DQOffX7CX8YjcqiMwkMWfVkB-YF3C-nRWfJ1YYSohO_EHUNlithrFCFQrwG5eV6HlAAuitSP37yrZoYCt/s320/46642234_336181917172375_7558661108270104576_n.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ-zKxGG8mnIhYA0Mek8VTJ_jXkeSG12-Uzw5Gf8JCbjfTDRHAYGOuaMZmRqN3p72aAfoQtV_b6sNhgGbJhyPlEC9ldC80cYAIAvpxIqTnGONUTSWcd3SMbZ8EoaZbqGuzjylSloltFIXI/s1600/46761004_2223735207870941_2586017418287513600_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ-zKxGG8mnIhYA0Mek8VTJ_jXkeSG12-Uzw5Gf8JCbjfTDRHAYGOuaMZmRqN3p72aAfoQtV_b6sNhgGbJhyPlEC9ldC80cYAIAvpxIqTnGONUTSWcd3SMbZ8EoaZbqGuzjylSloltFIXI/s320/46761004_2223735207870941_2586017418287513600_n.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p7">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Katyń ostrzega</span></i></b></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>W 75. Rocznicę zbrodni katyńskiej</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Nasza wolność, to najtrudniejsza z łask.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Przeszła krematoria, łagry, katyńską zbrodnię,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wszystkie stopnie upodlenia, zdrady…</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Miało nas nie być, a jednak idziemy</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przez bolesne stacje ojczystej golgoty –</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">od rocznicy do rocznicy,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">od grobu do grobu,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a krzyże, pomniki, tablice</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">próbują udźwignąć ich śmierć.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W ustach rosną słowa ciężkie jak tamten wyrok,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak grobowa ziemia,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak opluta prawda,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak pęta długiej niewoli.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Ale czy wystarczy złożyć u stóp historii</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">naszą obolałą pamięć,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">biało-czerwone wzruszenie</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i tę łyżkę wolności,</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">by potem wrócić w wygodną beztroskę.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Nasza wolność, to najcenniejsza z łask.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jej droga mierzona krzyżami!</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dziś Katyń przypomina.</span></i></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dziś Katyń ostrzega.</span></i></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Kwiecień 2015 r. <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Zadumane rocznice</span></i></b></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Idą pod wzruszone pióro</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">niepokorni, uparci,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zrośnięci z tą ziemią</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na życie,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na honor,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na śmierć!</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Stawiają Ojczyźnie pomniki –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">do serca serce,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">kość do kości,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">życie do życia…</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Idą smutnym korowodem liter,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">kładą się pokosem</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">biało-czerwonym,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">śmiertelni lecz niepokonani!</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wchodzą do wiersza,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w którym każde słowo</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przed nimi na kolanach…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Sierpień 2004 <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Od bólu do nadziei</span></i></b></span></div>
<div class="p10">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Ty nie oczekujesz</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wyszukanych słów.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wolisz raczej wierne trwanie,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">na podobieństwo mądrych drzew,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">co przyjmują każdą pogodę…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jeśli słowa, to proste</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak miedza wśród pól.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Szczere</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak pacierz motyla do kwiatu.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Cała jesteś moja –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">od Bałtyku do Tatr,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przez Gniezno, Kraków i Lwów,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">od bólu do nadziei.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p11">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p11">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Sierpień 2003<span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Do Ojczyzny…</span></i></b></span></div>
<div class="p10">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jakże łatwa jest moja miłość –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">kołysana złotą falą zbóż,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">ułożona gładko w patetyczny wiersz</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">ze słowikiem i zapachem róż.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jakże tania jest moja miłość –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">rozparta wygodnie w fotelu,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">syta i wystrojona w modny ciuch,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przeliczona jak forsa w portfelu.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jakże daleka jest moja miłość –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wpisana w pejzaż jasny i spokojny,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">od poranionych dni, od brzozowych krzyży</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">stawianych pośpiesznie w bruzdach wojny…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">listopad 1999 <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Z Ojczyzną w tle</span></i></b></span></div>
<div class="p10">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Taka jesteś piękna</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w tej zielonej gałązce,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">którą trąca wiatr…</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W pejzażu, co przez okno wpada</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">błękitną mgiełką.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Piękna jesteś,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">gdy ranne wstają zorze</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i kiedy bije wieczorny dzwon.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Tkwisz we mnie głęboko</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zapachem ziemi,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">smakiem chleba,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">tajemnicą wiary</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i historią dziejów.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dla ciebie puls mego czasu</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i honor,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i wierność.</span></i></span></div>
<div class="p11">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Sierpień 2003 <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Święć się imię twoje…</span></i></b></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jesteś symfonią</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">najwyższych tonów,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">najczulszych dźwięków</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wpisanych w kwadraturę</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przestrzeni i czasu.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Twoje terytorium</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">oznaczone w sercu.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Granice nakreślone</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">miłością bez granic.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Codziennie odczytuję</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">twój testament</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">tyle razy pisany krwią.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Każdy mój dzień powtarza:</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">„Święć się Imię Twoje…”</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Bądź, trwaj!</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Inaczej przypadnie mi los</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">bezdomnego ptaka…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Sierpień 2002 <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></i></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></i></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Monika Lach</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span><b>Gońcie chłopcy</b></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>W setną rocznicę walk o niepodległy Przemyśl</span></b></span></div>
<div class="p1">
</div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span>Pamięci Ks. Józefa Panasia</span></b></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Gońcie chłopcy!</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dziś błogosławieństwo Panaś daje<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i sam za oręż chwyta</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">sutannę na mundur zamienia szybko</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">z Bogiem na pomoc zmierza</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">nie lęka się ostrych ran</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">ani zaciętych rozruchów</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">nie straszny mu bój<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">młodych zagrzewa do starcia</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">o wolność to walka<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">o swoje</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">z troską patrzy na wiernych</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">którzy na szali położyli życie</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i starsi, i młodzi, co ledwo z klas gimnazjum wybiegli</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">ważą się losy wolnego Przemyśla</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">to bitwa o godność, szacunek<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">o Polskę</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">tą Niepodległą<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Monika Lach</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Mój patriotyzm</span></b></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">mój patriotyzm to ten krajobraz ukochany</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">codziennych wydeptanych ścieżek</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">nadsańskie widoki<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i winnogórskie powietrze</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">to świadomość</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i wiara olbrzymia</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">że w żadnym innym języku</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">nie powiem słów tylu<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i tak dobrze nie wyrażę myśli</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">mój patriotyzm to pragnienie</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">czynienia lepszym siebie</span></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {text-decoration: underline ; font-kerning: none}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">by świat odrobinę też się stał<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Alicja Surowiecka Lach</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Tęsknota wolności</span></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jest tęsknota której nie można ogarnąć</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przylatuje jak ptak i siada<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">strząsając perełki wody na mokre rzęsy</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i płyniemy pomiędzy nokturnami Chopina</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">zapatrzeni w obrazy bliskie sercu</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">czując jak drży Ojczyzna pomiędzy klawiszami</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a serce wyrywa się do wolności</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i pisze słowa gorące jak walka</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">którą każde pokolenie musi stoczyć</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">by ją zachować</span></span></div>
<div class="p3">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Alicja Surowiecka Lach</span></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Dzień wolności</span></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a oto dzień wolności</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">chmury skłębione przelatują jak ptaki</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jesień mży na szybach</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Polska<span class="Apple-converted-space"> </span>sztandarem<span class="Apple-converted-space"> </span>na wietrze</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wciąż z nadzieją</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">idą ludzie w pochodzie<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i niosą nasze twarze<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i nasze marzenia</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">bo tu się ciągle walczy o siebie</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">by<span class="Apple-converted-space"> </span>mowie nie zabrakło tchu</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">aby rozwalać mury</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">idzie Polska<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">krwią pisana historia</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">leży gdzieś w mogiłach</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">szukać jej trzeba jeszcze</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">szczątki<span class="Apple-converted-space"> </span>odkrywać</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a oto dzień wolności</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">więc pochyl się nad nim</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">i tym co wywalczyli</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
</span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">podziękuj przez pamięć</span></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Moja ziemia</span></i></b></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Góry są moje i morze jest moje,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">a w żyłach polskie rzeki srebrne.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Życie jak żyto w słonecznej koi,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">jak ptak w locie podniebnym.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Moje jest niebo i zieleń drzew,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">malachitowe jeziora.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Życie krojone w kromki jak chleb</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">z cichą muzyką wieczoru…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Moja jest ziemia wydarta wrogom –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">lepka od potu i krwi!</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Życie do stóp rzucone Bogu</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">w różańcu powszednich dni.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">2008 r. <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p5">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Bieszczadzkie echa</span></i></b></span></div>
<div class="p6">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><b><i></i></b></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Przerażone oczy ikony…</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">W kępie malw i pokrzyw –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">echo dawnych dni.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Jabłonie i grusze ciszą otulone</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">przywołują pamięć spopielałej wsi.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Połoniny błękitem schodzą w dół,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">potok szepce pacierze.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Białe ramię krzyża pęknięte na pół</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">wspomnieniem prosto w serce mierzy.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Osty kaleczą niebu twarz.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Lato przysiadło u stanic.</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Na zgliszczach nowy wyrósł las –</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">próchnieje krzyż i pamięć.</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Tylko w snach czasem zamajaczą:</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">- porosłe trawą rzeki krwi,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">- matki, co z żalu zmysły tracą,</span></i></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">- w oczach ikony wielkie łzy…</span></i></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span class="s1"><i></i></span><br /></span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">maj 1988 r. <span class="Apple-converted-space"> </span>Teresa Paryna</span></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMwt7KSNjbvRSdZSQX67GoWTsYPnJPrhX1cF5tlcdZwEw_G5A3EA8adwV8t2SGbGdmy6tIdR4y_J0jvPt23OgvLzRlSY7Kq1lSOOUE9GQpAuWS8sb3x4TSjYv6EJJvY8SpPvsRGnz_BT7r/s1600/46622914_253828271963139_1106075737963626496_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMwt7KSNjbvRSdZSQX67GoWTsYPnJPrhX1cF5tlcdZwEw_G5A3EA8adwV8t2SGbGdmy6tIdR4y_J0jvPt23OgvLzRlSY7Kq1lSOOUE9GQpAuWS8sb3x4TSjYv6EJJvY8SpPvsRGnz_BT7r/s320/46622914_253828271963139_1106075737963626496_n.jpg" width="213" /></a></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-53138153989365016982018-10-29T06:08:00.001-07:002018-10-29T06:08:05.566-07:00Ks kapelan Józef Panaś. Obrońca Przemyśla w 1918 r w czasie walk o miasto z wojskami ukraińskimi.
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #2a2a2a; -webkit-text-stroke: #2a2a2a; background-color: #ffffff}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #444444; -webkit-text-stroke: #444444; min-height: 14.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #444444; -webkit-text-stroke: #444444}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #2a2a2a; -webkit-text-stroke: #2a2a2a; background-color: #ffffff; min-height: 14.0px}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #545454; -webkit-text-stroke: #545454; background-color: #ffffff}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #545454; -webkit-text-stroke: #545454; background-color: #ffffff; min-height: 14.0px}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Helvetica; color: #0000ff; -webkit-text-stroke: #0000ff; background-color: #ffffff}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font-kerning: none; color: #545454; -webkit-text-stroke: 0px #545454}
span.s3 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #0000ff; -webkit-text-stroke: 0px #0000ff}
span.s4 {font-kerning: none; color: #000000; -webkit-text-stroke: 0px #000000}
</style>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheUedXhahQYrZyF3GcITfBN7vZJPdUU-UYS3UoA75Cxo4FEzoCK6ZB1cg7ZvECIpXYTm4nuc_t0tP1UETldzXEAOsQ7mavGn4Vcyvf8bOpDxrpyu8tWdArR4TY6I_CYwkWeHkQ4L2ab_VR/s1600/Foto+z+Wystawy.%25E2%2580%259CZa+walke%25CC%25A8+o+niepodleg%25C5%2582os%25CC%2581c%25CC%2581+Ziemi+Przemyskiej+%25E2%2580%2593+odznaczeni+Gwiazda%25CC%25A8+Przemys%25CC%2581la%25E2%2580%259Djpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="549" data-original-width="800" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheUedXhahQYrZyF3GcITfBN7vZJPdUU-UYS3UoA75Cxo4FEzoCK6ZB1cg7ZvECIpXYTm4nuc_t0tP1UETldzXEAOsQ7mavGn4Vcyvf8bOpDxrpyu8tWdArR4TY6I_CYwkWeHkQ4L2ab_VR/s320/Foto+z+Wystawy.%25E2%2580%259CZa+walke%25CC%25A8+o+niepodleg%25C5%2582os%25CC%2581c%25CC%2581+Ziemi+Przemyskiej+%25E2%2580%2593+odznaczeni+Gwiazda%25CC%25A8+Przemys%25CC%2581la%25E2%2580%259Djpg.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Foto z wystawy: “Za walkę o niepodległość Ziemi Przemyskiej"</div>
<div class="p1">
<span style="-webkit-text-stroke: rgb(68, 68, 68); background-color: transparent; color: #444444;">12 sierpnia 2018 r. na Przemyskim Rynku odbyło się otwarcie wystawy pt. </span><b style="-webkit-text-stroke: rgb(68, 68, 68); background-color: transparent; color: #444444;">“Za walkę o niepodległość Ziemi Przemyskiej – odznaczeni Gwiazdą Przemyśla”</b><span style="-webkit-text-stroke: rgb(68, 68, 68); background-color: transparent; color: #444444;">, która została przygotowana przez Towarzystwo Przyjaciół Przemyśla i Regionu przy współpracy z Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej. Zainspirowani wystawą pragniemy przybliżyć naszym czytelnikom postać ks. Józefa Panasia, który ma nieoceniony wkład w organizację obrony Przemyśla w 1918 r. podczas walk z Ukraińcami o miasto. Postać księdza Panasia jest wyjątkowa, jednak ciągle mało znana w naszym mieście i zupełnie niedoceniona. Jak dotychczas miasto nie zdobyło się na upamiętnienie ks. kapelana pamiątkową tablicą, nazwą ulicy, placu, czy skweru. W ramach obchodów 100 lecia Niepodległości Polski przypominamy postać księdza i jego zasługi dla naszego miasta. Poniżej przedruk bardzo ciekawej rozmowy o księdzu kapelanie przeprowadzonej przez Piotra Samolewicza.</span></div>
<div class="p3">
<span class="s1">Redakcja „Miśka” <span class="Apple-converted-space"> </span><b> <span class="Apple-converted-space"> </span></b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="p4">
<span class="s1"><b></b></span><br /></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b>Był księdzem i żołnierzem, który doskonale spełniał się w sutannie i w mundurze.przeszedł cały szlag bojowy</b> z II Brygadą Legionów. Był chory na Polskę. Dla niego Polska była wartością nadrzędną, dogmatem – O ks. płk. Józefie Panasiu, organizatorze walk o Przemyśl w 1918 r. opowiada dr <b>Grzegorz Szopa</b>, Kierownik<span class="Apple-converted-space"> </span> Działu Historii Muzeum<span class="Apple-converted-space"> </span>Narodowego Ziemi Przemyskiej, prowadzący spotkanie w dniu 14 grudnia 2016 r. w przemyskim muzeum n.t. ks. Panasia:</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Ks. Józef Panaś był w większym stopniu żołnierzem czy księdzem?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b> </b>– Był księdzem i żołnierzem, który doskonale spełniał się w sutannie i w mundurze. Przeszedł cały szlak bojowy z II Brygadą Legionów. Był chory na Polskę. Dla niego Polska była wartością nadrzędną, dogmatem. Dla Panasia nie można się było targować o Ojczyznę, nie uważał, że metodą małych kroków można coś zrobić. Nie, Polska była jedna, cała, niepodzielna. I miała być. Uważał, że o Polskę trzeba walczyć i bić się wszelkimi możliwymi sposobami i we wszelkich możliwych sytuacjach.</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– A przecież pochodził z rodziny chłopskiej, a nie z inteligencji wywodzącej się ze szlachty.</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– To jest charakterystyczny przykład oficera II Rzeczypospolitej, że wybiegnę w przyszłość. Po 17 września 1939 roku na ulotkach sowieckich było takie hasło: „Bij pańskich oficerów”. Ale w dużej części byli to ludzie wywodzący się z chłopskich rodzin. Przykład pierwszy z brzegu – ostatni komendant Składnicy Wojskowej na Westerplatte major Henryk Sucharski, który pochodził z Gręboszowa, ubogiej wsi spod Tarnowa. Korzenie chłopskie sprawiały, że oni czuli Polskę dosłownie, gdyż inne mieli doświadczenia życiowe. Ukształtowała ich ciężka praca na roli.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b> – Jak ks. Panaś znalazł się w Przemyślu?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– Przyjechał z końcem października 1918 roku, a impulsem była rozmowa z ks. abp. Bilczewskim we Lwowie, który zwrócił uwagę na zaawansowane przygotowania Ukraińców do zajęcia kluczowych w Galicji Wschodniej miejscowości w tym przede wszystkim Lwowa i Przemyśla i utworzenia na tym terenie zalążków własnego państwa.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Rok 1918 jest datą graniczną. Jeszcze nie powstała niepodległa Polska, jeszcze do końca nie upadła monarchia austro-węgierska.</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– Panaś zauważa w swoich pamiętnikach, że w Przemyślu panował jeden wieki chaos. Nie było żadnej instytucji, która by mogła ująć w karby życie w mieście. Przez Przemyśl przelewały się tysiące żołnierzy lub byłych żołnierzy, którzy po upadku monarchii stracili poczucie jakiejkolwiek dyscypliny czy porządku. Na domiar złego zaczęły pojawiać się bardzo mocne konflikty polsko – ukraińskie. Do Panasia docierały informacje, co się szykuje. W pamiętnikach mocno akcentuje, że obawiał się zachowania strony ukraińskiej. Miał sygnały, że może dojść do zagarnięcia przez Ukraińców Przemyśla i Lwowa. W Przemyślu sytuacja była dziwaczna. Wszyscy, do których się on udawał, klepali go po plecach i mówili „Jakoś to będzie”. Nie mógł zgodzić się z takim podejściem, bo przeszedł cały szlak bojowy II Brygady jako kapelan frontowy, był ranny pod Kostiuchówną, i miał świadomość, że trzeba działać. Niestety, jego przewidywania się sprawdziły. Po próbach zajęcia Lwowa przez Ukraińców do takiej samej sytuacji doszło 1 listopada w Przemyślu. 2 listopada zostały podpisane porozumienia pomiędzy stronami polską i ukraińską, ale ks. Panaś nie dowierzał w te układy i znowu miał rację. W nocy z 3 na 4 listopada Ukraińcy złamali porozumienie, zajęli prawobrzeżną część miasta…</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Czyli Stare Miasto, walka o symbole?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b> </b>– Tak, Stare Miasto było wówczas centrum administracji cywilnej, wojskowej. Tutaj w głównej mierze skupiało się życie polityczne Przemyśla. Z kolei lewobrzeżne Zasanie wraz z bogato zaopatrzonymi magazynami we wszelkiego rodzaju sprzęt wojenny stanowiło ważny element w strukturze obronnej Przemyśla. Z kolei w pobliskiej wsi Żurawica sąsiadującej bezpośrednio z Zasaniem stacjonował batalion złożony głównie z żołnierzy ukraińskich. Tak więc lewobrzeżna część Przemyśla stanowiła kluczową pozycję w obronie całego miasta. Dokonując jego zajęcia Ukraińcy mogli opanować cały Przemyśl, uniemożliwiając stworzenie przyczółka dla organizacji odsieczy dla Lwowa. A właśnie z Przemyśla z uwagi na szlaki komunikacyjne była najkrótsza, droga do miasta „Semper Fidelis”.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">Sprawdziły się przewidywania Panasia. Sprawdziło się również to, że jego nadzieja pokładana w przemyskiej młodzieży, nie okazała się płonna, bo właśnie dzięki młodzieży w pierwszej kolejności zorganizował obronę Zasania. Główne magazyny poaustriackie znajdowały się właśnie w tej części miasta. Z tego co pisze Panaś, było tam kilkanaście tysięcy karabinów w tym 250 maszynowych, amunicji na 2000 wagonów i oraz całe masy różnego wyposażenia wojskowego, co było bardzo istotne, bo pomogło uzbroić się i zorganizować ochotnikom. Był tą osobą, która wskazała obrońcom punkty kluczowe do zajęcia. To były punkty wzdłuż linii Sanu.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Był formalnym przywódcą?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– Nie. Był jednym z pierwszych oficerów, który organizował obronę Zasania. Co więcej, on organizował odsiecz dla Przemyśla. Wyjechał do Jarosławia, Przeworska i Rzeszowa, kontaktował się z Tarnowem i Krakowem, domagając się odsieczy.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">Gdybym chciał opisać Panasia, to on doskonale spełniałby się w XVII wieku. Miał w sobie ducha zagończyka, taką pozytywną ułańską fantazję. Nie był standardowym żołnierzem i nie był typowym księdzem. Najlepszym dowodem tego jest fakt, że będąc m.in. 4 listopada w Przeworsku, gdzie organizował oddziały odsieczy, przekazał telefonicznie informację do Przemyśla o przybyciu do miasta pociągu pancernego wraz batalionem wojska, mając świadomość, że rozmowa będzie podsłuchiwana też przez Ukraińców. Gdy doszło do prób rozmów o zawieszeniu broni, Ukraińcy postawili warunek, by pociąg pancerny został cofnięty.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Co ks. Panaś chciał w ten sposób osiągnąć?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– Chciał zasygnalizować Ukraińcom, że o miasto będą się biły duże polskie jednostki. Było to zagranie psychologiczne, bo Ukraińcy nie mogli sprawdzić, czy Polacy faktycznie dysponują pociągiem i jakie mają siły. Pociąg rzeczywiście dotarł do Przemyśla, nie 4 listopada, ale nieco później 10 listopada. Jednak brak koordynacji z polską załogą sprawił, iż zamiast zatrzymać się na Zasaniu z rozpędu wjechał na most kolejowy. Dzień później 11 listopada oddziały odsieczy przemyskiej i krakowskiej przystąpiły do szturmu. Pociąg pancerny wjechał na most, ale tory były zabarykadowane i nie dojechał już do dworca. Nie mniej spełnił swoją rolę, bo jego siła ognia robiła wrażenie. Do ataku ruszyły oddziały piechoty. Do wieczora 11 listopada Śródmieście było wolne. Natomiast z przedmieść miasta wojska ukraińskie zostały wyparte 12 listopada. Walki o Przemyśl ciągnęły się jeszcze do stycznia 1919 roku. Najtragiczniejszą datą dla przemyślan jest 13 grudnia – dzień śmierci młodzieży przemyskiej pod Niżankowicami.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Jak zginęli młodzi żołnierze?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b> </b>– Jeden z pocisków artyleryjskich wystrzelony przez Ukraińców wybuchł bardzo blisko młodych żołnierzy siedzących w okopie. Zginęło kilkunastu uczniów. To była pierwsza tak duża ofiara w tym starciu. Ich pogrzeb trzy dni później był wielką polską manifestacją. Te młode ofiary spod Niżankowic zostały pochowane we wspólnym grobowcu na przemyskim Cmentarzu Głównym. Nazwę utworzono na wzór Orląt Lwowskich, choć Przemyskie zawsze pozostawały nieco w cieniu swoich lwowskich kolegów.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Jak liczna była to grupa?</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">– O ile można bez większych problemów podać liczbę poległych Orląt Lwowskich, o tyle w przypadku przemyślan jest z tym pewien kłopot. Wynika to z faktu, że wśród Orląt Przemyskich była nie tylko młodzież miejscowa, ale również przybyła z głębi Polski. Np. sanitariuszka Irena Benschówna pochodziła z Poznańskiego, czy Ludwik Überall, syn żydowskiego adwokata z Rzeszowa. Trudno ustalić rzeczywistą ich liczbę, gdyż część ofiar została zabrana i pochowana na rodzinnych cmentarzach poza Przemyślem, a groby niektórych zatarł czas. Niemniej przyjmuje się że ok. 200 uczniów otrzymało to miano.</span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b>– Pomnik Orląt Przemyskich stanął w szczególnym miejscu.</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><b> </b>– Na pl. Konstytucji na Zasaniu frontem w kierunku wschodnim, czyli Starego Miasta. Był ograniczony z przodu mostem, a po bokach ulicami Grunwaldzką, 3 Maja i Krasińskiego. Pomysł postawienia pomnika pojawił się już w 1924 roku, ale bardzo długo zbierano fundusze. Koledzy kolegom budowli pomnik. Został odsłonięty 11 listopada 1938 roku i przetrwał bardzo krótko, raptem dwa lata. Niemcy kiedy weszli do Przemyśla we wrześniu 1939 r., nie mieli żadnych zastrzeżeń do niego. Nie do końca byli świadomi, co symbolizuje, ale surowa, bardzo prosta bryła oraz siła, jaka z niej emanowała, bardzo im odpowiadała. Natomiast pomnik bardzo mocno zaczął przeszkadzać Ukraińcom, którzy zaczęli wysyłać petycje do okupacyjnych władz Przemyśla z prośbą o jego rozbiórkę. Takiej zgody nie dostawali. Sprawa oparła się aż o Berlin. I przyszła zgoda na rozbiórkę pomnika i tę rozbiórkę zaczęto przeprowadzać w 1941 roku. Najpierw strącono sylwetkę żołnierza i orła ze zwieńczenia pomnika. Natomiast sama bryła była rozbierana etapami. W sierpniu 1941 roku pod pomnikiem ludność ukraińska w strojach ludowych witała generalnego gubernatora Hansa Franka. Udało się ocalić tylko jedną płytę z rozebranego pomnika. Zrobił to pan Baraniecki, który tę płytę przechowywał u siebie w ogrodzie do 1989 roku. Gdy Polska uzyskała suwerenność, gdy pomnik zaczęto odbudowywać, on tę płytę przekazał jako kamień węgielny. Obecny pomnik z powodów komunikacyjnych stanął nieco dalej od swego pierwotnego położenia. Co ciekawe, pomnik chciano odbudowywać na przełomie lat 70. i 80. XX w., wypuszczono nawet cegiełki. Jednak względy polityczne nie pozwoliły na to.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjDhTd08SXvEvfivzThuGBMfRDjMHzDWqXOoS-aM8nx4zzndx3bMFJ_3psbASwhs5pLb-fc_ywahvAJXle9ZelrhM3wM4iEnfw3bWeIxndUBNhm43lPOdSLH_fZyprPl_7HEHqRa0OYIia/s1600/foto+z+wystawy+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="511" data-original-width="800" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjDhTd08SXvEvfivzThuGBMfRDjMHzDWqXOoS-aM8nx4zzndx3bMFJ_3psbASwhs5pLb-fc_ywahvAJXle9ZelrhM3wM4iEnfw3bWeIxndUBNhm43lPOdSLH_fZyprPl_7HEHqRa0OYIia/s320/foto+z+wystawy+.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Foto z wystawy: “Za walkę o niepodległość Ziemi Przemyskiej"</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLTVj2acPubGgs_JMCy5QBm0SaKd1MwEenhJ0Wr0jboOIqq8kTrIC2MA2Bi0MPwVz0WFShQaWXX5kSQEuDB19FZvVkw5Sk_5ly05d_2L1WaWtonaqixGVu93CorA-4HWIMjEltV9pjNF_W/s1600/Z_cie%25CC%25A8z%25CC%2587kich_dni_Przemys%25CC%2581la.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="404" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLTVj2acPubGgs_JMCy5QBm0SaKd1MwEenhJ0Wr0jboOIqq8kTrIC2MA2Bi0MPwVz0WFShQaWXX5kSQEuDB19FZvVkw5Sk_5ly05d_2L1WaWtonaqixGVu93CorA-4HWIMjEltV9pjNF_W/s320/Z_cie%25CC%25A8z%25CC%2587kich_dni_Przemys%25CC%2581la.jpg" width="215" /></a></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p7">
<span class="s2">Powyższą rozmowę przedrukowano za zgodą autora ze strony: <a href="http://www.piotrsamolewicz.pl/2016/12/12/ks-jozef-panas-mial-w-sobie-ducha-zagonczyka/"><span class="s3">http://www.piotrsamolewicz.pl/2016/12/12/ks-jozef-panas-mial-w-sobie-ducha-zagonczyka/</span></a></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">Redakcja „Miśka” składa serdeczne podziękowania Panu Piotrowi Samolewiczowi za umożliwienie przybliżenia naszym czytelnikom postaci ks. Józefa Panasia, i jego wkładu w obronę miasta w 1918 r.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1">Janusz Dachnowicz</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p5">
<span class="s1">Od autora: Należy oddać hołd tym którzy sylwetkę ks. Józefa Panasia w ostatnich latach przypominali. Popularyzację jego osoby poczyniono podczas spotkania zatytułowanego “A kiedy kraj ocalę”, które odbyło się w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej. Organizatorami spotkania byli:</span><span class="s4"><br />
</span><span class="s1">Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Przemyślu</span><span class="s4"><br />
</span><span class="s1">Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych Podkarpackie</span><span class="s4"><br />
</span><span class="s1">Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej. O kapelanie J. Panasiu opowiadał dr Grzegorz Szopa z MNZP, Piotr Boruta przewodniczący podkarpackiego koła Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych oraz Marek Kulpa prezes podkarpackiego Ruchu Narodowego. Temat ten także podjęty został przez <a href="http://przemyska.pl/radiofara/"><span class="s2">Radio FARA</span></a> , na antenie którego wyemitowano szereg prelekcji związanych ze spotkaniem <b>“A gdy kraj ocalę…”</b>, które poświęcone było osobie <b>ks. Józefa Panasia</b>, organizatora obrony Przemyśla w walkach polsko-ukraińskich w listopadzie 1918. Całość audycji można odsłuchać pod linkiem: <a href="http://przemyska.pl/archiwum-mp3/2016-12-14-ksJozefPanas.mp3"><span class="s3">http://przemyska.pl/archiwum-mp3/2016-12-14-ksJozefPanas.mp3</span></a></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-35671142580572201682018-10-29T04:31:00.002-07:002018-10-29T04:31:20.834-07:00Zanim wybuchła Solidarność powstała Konfederacja Polski Niepodległej 39 rocznica powstania KPN Najstarszej antykomunistycznej partii w bloku wschodnim.
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #1d2028; -webkit-text-stroke: #1d2028; background-color: #ffffff}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #1d2028; -webkit-text-stroke: #1d2028; background-color: #ffffff; min-height: 14.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Times; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Times; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 14.0px}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Times; color: #54198b; -webkit-text-stroke: #54198b; min-height: 14.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p8 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Arial; color: #333333; -webkit-text-stroke: #333333; background-color: #ffffff}
p.p9 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 36.0px; text-align: justify; text-indent: -36.0px; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p10 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 36.0px; text-align: justify; text-indent: -36.0px; font: 12.0px Verdana; color: #0000ed; -webkit-text-stroke: #0000ed}
span.s1 {font: 14.0px 'Helvetica Neue'; font-kerning: none}
span.s2 {font-kerning: none}
span.s3 {font: 12.0px 'Arial Unicode MS'; font-kerning: none}
span.s4 {font-kerning: none; color: #000000; -webkit-text-stroke: 0px #000000}
span.s5 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #0000ed; -webkit-text-stroke: 0px #0000ed}
span.s6 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #0000ff; -webkit-text-stroke: 0px #0000ff}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZxtOwVKMtJmcbpRBOU4FMfX4yzVhKp4a76G9MTw2LrWxYTxW-wlPlldKwZ8i_MbQuiWut1NOxaHmSC0EEXtKRcarrywY7iEu6FcyUZiI-rNLiBzYLPx0Jy1K9bCz-MqBk9Xxx47giZyTB/s1600/Demonstracja+pod+has%25C5%2582em+Nie+pozwo%25CC%2581lmy+im+tu+wro%25CC%2581cic%25CC%2581+w3+Rocznice%25CC%25A8+Okupacji+KW+PZP+w+Przemys%25CC%2581%25C5%2582u+r.+1993+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" data-original-height="1123" data-original-width="1600" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZxtOwVKMtJmcbpRBOU4FMfX4yzVhKp4a76G9MTw2LrWxYTxW-wlPlldKwZ8i_MbQuiWut1NOxaHmSC0EEXtKRcarrywY7iEu6FcyUZiI-rNLiBzYLPx0Jy1K9bCz-MqBk9Xxx47giZyTB/s320/Demonstracja+pod+has%25C5%2582em+Nie+pozwo%25CC%2581lmy+im+tu+wro%25CC%2581cic%25CC%2581+w3+Rocznice%25CC%25A8+Okupacji+KW+PZP+w+Przemys%25CC%2581%25C5%2582u+r.+1993+.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Demonstracja pod hasłem Nie pozwólmy im tu wrócić w3 Rocznicę Okupacji KW PZP w Przemyślu 1993 r.</span></div>
<div class="p1">
<b style="-webkit-text-stroke: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Fragment wystąpienia śp. Janusza Kurtyki - Prezesa IPN na uroczystej sesji w Krakowie, 29 września 2008 roku, inaugurującej jubileusz 30-lecia KPN. </span></b></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">„(…) Powstanie Konfederacji Polski Niepodległej ogłoszono 1 września 1979 roku. Deklarację ideową odczytała Nina Milewska na demonstracji rocznicowej przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Kierownictwa KPN siedziało wówczas w więzieniu. </span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><b>Hasło niepodległości i działalność ku temu prowadzona musiała wywołać bardzo ostre reakcje. Pamiętajmy, że Konfederacja Polski Niepodległej była jedyną grupą, której przywódcy przez znaczny okres polskiej rewolucji - polskiego karnawału - przesiedzieli w więzieniu. </b>Jednocześnie okres 1980-1981 był okresem niezwykłego rozrostu KPN. Wówczas to organizacja na bardzo szeroką skalę nawiązała kontakt z takimi środowiskami, jak środowisko robotnicze (co było niezwykle ważne) i szeroko rozumiane środowiska inteligenckie. Państwo wiecie to najlepiej, a wasze relacje wciąż jeszcze czekają na historyków, którzy je odbiorą, że ten okres był okresem gwałtownego rozrostu Konfederacji Polski Niepodległej. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Jeszcze przed wprowadzenie stanu wojennego Konfederacja Polski Niepodległej była jedyną partią polityczną, której przywódcy zasiedli na ławie oskarżonych. 15 czerwca 1981 roku, a więc w połowie drugiego roku karnawału, rozpoczął się proces polityczny kierownictwa KPN, który się zakończył 8 października 1982 roku. Na ławie oskarżonych zasiedli wówczas: Leszek Moczulski, Tadeusz Stański, Tadeusz Jandziszak i Romuald Szeremietiew. Wszyscy otrzymali kilkuletnie wyroki więzienia. Odbywali je w ciężkim więzieniu w Barczewie. Zostali zwolnieni na mocy amnestii w 1984 roku. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Konfederacja działała wówczas w konspiracji i podlegała wszelkim prawom historycznym, dotyczącym organizacji walczących w bardzo ciężkim okresie, w warunkach konspiracji. Nie będę tutaj przywoływał informacji o tym, jakie były różnice zdań w kierownictwie i wśród działaczy. Wiemy, że w dużej mierze różnice zdań wewnątrz środowiska dotyczyły szeroko rozumianej taktyki (a więc, czy prowadzimy działalność jawną, czy konspirujemy oraz jeżeli konspirujemy, to jak głęboko). Historie tych różnic ideowych, które przecież wiązały się też z decyzjami organizacyjnymi oraz z rozłamami, ciągle jeszcze czekają na swojego historyka. Tak, jak na swojego historyka oczekuje na przykład działalność ścisłego kierownictwa Solidarności w okresie konspiracji lat 80. Ten historyk, czy ci historycy – jeżeli się pojawią – będą musieli brać pod uwagę również relacje przez państwa składane. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXxs0tlVVSho2KGbjyGWj6yxPvR7vI-a0CsJIvHREjYjW6rWm1-N1G1P97X5rl6z9D_oco9iuRbLfRkVruNz402Tkyg5rGeAGmQifQmDHQbfMkrv2qs5RwdpcxY79auT-Z8tCfrT1VlMYD/s1600/Foto+Wybory+do+Sejmu+RP+1993+Biuro+KPN+przy+ul.+Barskiej+15w+Przemys%25CC%2581lu+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" data-original-height="1109" data-original-width="1600" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXxs0tlVVSho2KGbjyGWj6yxPvR7vI-a0CsJIvHREjYjW6rWm1-N1G1P97X5rl6z9D_oco9iuRbLfRkVruNz402Tkyg5rGeAGmQifQmDHQbfMkrv2qs5RwdpcxY79auT-Z8tCfrT1VlMYD/s320/Foto+Wybory+do+Sejmu+RP+1993+Biuro+KPN+przy+ul.+Barskiej+15w+Przemys%25CC%2581lu+.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p4" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span>Foto Wybory do Sejmu RP 1993 Biuro KPN przy ul. Barskiej 15w Przemyślu </span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Lata 80. to w dalszym ciągu okres, w którym działacze Konfederacji byli represjonowani, byli więzieni. Tu przywołam tylko 1985 rok, kiedy w marcu, na posiedzeniu Rady Politycznej KPN wkroczyła SB i aresztowała wszystkich zebranych. W 1986 komuniści i bezpieka zorganizowali drugi proces przywódców KPN. Proces ten zakończył się w kwietniu 1986 roku i zapadły kilkuletnie wyroki więzienia dla Moczulskiego, Króla, Słomki, Wójcika i Szomańskiego. Był to jednak już okres schyłku systemu komunistycznego, a więc podobnie jak w przypadku innych środowisk, kara realnie „odsiedziana” była zawsze krótsza od orzeczonej. Zwroty polityczne powodowały, że komuniści z przyczyn taktycznych (bądź jakichkolwiek innych) decydowali się na wypuszczanie działaczy niepodległościowych z więzienia.</span></b></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Chciałbym tez zwrócić uwagę na współpracę (czy też sojusz) łączący Konfederację Polski Niepodległej z takimi organizacjami jak Wolność i Pokój, NZS oraz na poparcie, jakiego KPN udzielała odbudowie Polskiej Partii Socjalistycznej, na związki organizacyjne i taktyczne łączące Konfederację Polski Niepodległej z Solidarnością Walczącą, z Federacją Młodzieży Walczącej czy – zwłaszcza w Krakowie - ze strukturami Niezależnego Zrzeszenia Studentów. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Konfederacja Polski Niepodległej w okresie schyłkowym istnienia systemu komunistycznego</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">zawsze opowiadała się za taktyką, którą określiłbym taktyką walki czynnej. Myślę, że to określenie najbardziej oddaje również tradycje, do której KPN nawiązywała. Tej taktyce Konfederacja pozostawała wierna. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W schyłkowym okresie istnienia systemu, kiedy wszystko się waliło, Konfederacja zwracała uwagę na to, że właśnie system się wali, w związku z tym wszelkie umowy ze strukturami, które się rozpadają, nie powinny mieć miejsca. KPN opowiadała się za w pełni wolnymi wyborami, za konfiskatą mienia organizacji reżimowych oraz partii komunistycznej, za podziałem koncernu RSW Prasa oraz za natychmiastowym opuszczeniem Polski przez armię sowiecką. Nie będę w tym miejscu przypominał pikiet baz armii sowieckiej, zajmowania budynków przez działaczy KPN, wspólnie z Federacją Młodzieży Walczącej i innymi grupami młodzieżowymi. </span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZBcaRc1nXYSu-WgB4o1q8MQ8EHpNJCAbEKCm1UMVWBF9re-FC-LGkatdr7n5sxZEODAxnPovDHdNEwa0qBYdt2LQ7JWfRv8t4h6Xic5Bz9_QvVeI-MCnABoVkVf75eRe2w5T7YP9WoZAc/s1600/KPN.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="401" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZBcaRc1nXYSu-WgB4o1q8MQ8EHpNJCAbEKCm1UMVWBF9re-FC-LGkatdr7n5sxZEODAxnPovDHdNEwa0qBYdt2LQ7JWfRv8t4h6Xic5Bz9_QvVeI-MCnABoVkVf75eRe2w5T7YP9WoZAc/s320/KPN.png" width="226" /></span></a></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Hasła, które u schyłku systemu komunistycznego głosiła Konfederacja Polski Niepodległej, a więc: wyjście Sowietów, pełna niepodległość, wolne wybory, bardzo szybko okazywały się hasłami, które – gdyby były wprowadzone w życie – o wiele szybciej zaprowadziłyby nas do normalności. Oczywiście w realnej polityce słuszność haseł i słuszność taktyki zawsze musi być weryfikowana przez realne wpływy polityczne. Pamiętajmy, że scena polityczna przełomu lat 80. i 90. nie była sceną, która kształtowała się żywiołowo. Była to scena, która kształtowała się – tu zacytuję jednego z historyków - w sposób reglamentowany. To znaczy bezpieka i komuniści starali się kontrolować kształtowanie się nowej sceny politycznej i starali się eliminować z tej sceny te organizacje, które nie były skłonne do dzielenia się władzą z komunistami i do przedłużania ich istnienia. KPN z pewnością należała do tych, które przez gasnącą bezpiekę były zwalczane w sposób bardzo bezpośredni do samego końca. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Konfederacja Polski Niepodległej nie należała do faworytów Radia Wolna Europa, należała natomiast do tych organizacji, których sukcesy organizacyjne, czy propagandowe, czy sukcesy w konkretnych akcjach były raczej przemilczane przez cały system obiegu informacji, który nagłaśniał zupełnie inne sukcesy, zupełnie innych środowisk.</span></b></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Wydaje się, że fakt iż KPN weszła w początek lat 90. w stosunkowo niezłej kondycji organizacyjnej, związany był przede wszystkim z głoszonym programem oraz z tym, że zaplecze społeczne tej organizacji było całkiem niezłe. KPN była jedyną strukturą organizacyjną opozycji, która nie zmieniając nazwy, szyldu, haseł podjęła próbę działalności politycznej w już niepodległej Polsce.</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Chciałbym kilka słów powiedzieć o działalności Konfederacji Polski Niepodległej, nawiązującej do historycznych wzorców z okresu, kiedy hasło niepodległości było dla Polaków jak najbardziej oczywiste. Przypomnijmy sobie o działalności wydawniczej Konfederacji, o tytułach, wśród których trzeba wymienić takie jak „Gazeta Polska”, „Droga”, „Opinia Krakowska”, „Niepodległość”, „Wolny Czyn”, „Goniec”, czy wreszcie działalność Wydawnictwa Polskiego, które rozpoczęło swoją działalność w roku 1977. W tytułach wszystkich tych form swojej wydawniczej działalności Konfederacja nawiązywała bądź do tradycji piłsudczykowskiej, bądź do tradycji Armii Krajowej. Przypomnijmy też nazewnictwo władz, jak Kierownictwo Akcji Bieżącej, Biuro Informacji i Propagandy, podział na Okręgi i Obszary. Było to dobrze przemyślane działanie, bowiem nie tylko sam fakt aktywności, ale także forma tej aktywności odwoływała się do tradycji narodowej i do tych form aktywności, które stały się elementami polskiego mitu. </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Jestem przekonany, że </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">rola dziejowa Konfederacji Polski Niepodległej </span></b></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">jej znaczenie dla świadomości narodowej Polaków, będą zawsze związane z tym, że jako pierwsza grupa polityczna, KPN postawiła hasło niepodległości wtedy, kiedy Polacy tego hasła się wstydzili. </span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">KPN jako pierwsza określiła się w sposób otwarty partią polityczną wtedy, kiedy pojawienie się niekomunistycznej partii politycznej budziło strach. KPN po prostu mówiła, że chodzi o niepodległość”.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Z kart historii Konfederacjo Polski Niepodległej w Przemyślu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></b></span></div>
<div class="p5">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgShtMzaSRbEjfoz8zIKWrZw2JeJTdzcAcWyyhh4AOZsGs9RTFW3DHp0Fs6VfMdMGPWe6p2WaJfzmK8XBfCVntvsjT594Upzo1tSwGxKuzymXesZ_-R994-p01dwEjJMMMvTYk8Zt44RlHh/s1600/KPN_0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" data-original-height="579" data-original-width="800" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgShtMzaSRbEjfoz8zIKWrZw2JeJTdzcAcWyyhh4AOZsGs9RTFW3DHp0Fs6VfMdMGPWe6p2WaJfzmK8XBfCVntvsjT594Upzo1tSwGxKuzymXesZ_-R994-p01dwEjJMMMvTYk8Zt44RlHh/s320/KPN_0009.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div class="p3">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2">W latach 1977-1978 w Przemyślu prowadził działalność Stanisław Kusiński, który kierował punktem konsultacyjno-informacyjnym (PKI) ROPCiO. Za jego sprawą spotkania w Przemyślu miał Leszek Moczulski, a do miasta docierała niezależna prasa z Warszawy, wydawana przez KOR i ROPCiO. W połowie 1978 wokół niego zawiązała się grupa opozycjonistów, uczestników Ruchu, do której weszli: Stanisław Sudoł, Stanisław Frydlewicz, Wit Siwiec i Jan Ekiert. Po rozłamie w Ruchu Obrony cała grupa poparła Moczulskiego.</span><span class="s3"><br />
</span><span class="s2">Działalność Okręgu KPN w Przemyślu rozpoczął już pod koniec 1979 Jan Ekiert. Miał on kontakty z ośrodkami KPN zarówno w Warszawie (Moczulski, Szeremietiew) jak i w Krakowie (Gąsiorowski). Jego działalność polegała głównie na budowie kanałów kolportażowych dla bibuły sprowadzonej z Warszawy i Krakowa. Formalnie przemyski okręg KPN podlegał pod Obszar Południowy z siedzibą w Krakowie.</span><span class="s3"><br />
</span><span class="s2">Wysiłki Ekierta, aby w kwietniu 1980 zorganizować akcję mającą na celu uczczenie 40 rocznicy Zbrodni Katyńskiej spełzły na niczym wskutek przeciwdziałania SB. Podobnie zakończyła sie podjęta przez niego próba wywołania strajku na stacji przeładunkowej w Medyce w sierpniu 1980.</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<br /></div>
<div class="p3">
<br /></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Jesienią 1980 Jan Ekiert (dotychczasowy szef okręgu) przeniósł się (przejściowo) do Warszawy, a jego miejsce w przemyskiej KPN zajęci bracia Szybiakowie (Adam i Zbigniew), którzy byli tajnymi współpracownikami SB (odpowiednio: TW "Paweł" i TW "Lew"). Na przełomie 1980 i 1981 zerwano kontakty z Krakowem a działalność struktury założonej przez Ekierta zamarła, co zbiegło się z aresztowaniem jesienią 1980 przywódców KPN w Warszawie a następnie zawieszeniem jej działalności w pierwszej połowie 1981.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Z drugiej strony aresztowanie przywódców KPN spowodowało - podobnie jak w całym kraju - wzrost popularności Konfederacji. 25 maja 1981 SKOOWzaP zorganizował w Rzeszowie manifestację w obronie aresztowanych, a rzeszowski MKZ "S" wydał "Rewolucję bez rewolucji". Na całym obszarze kolportowana była prasa KPN.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W rezultacie w drugiej połowie 1981 liczba członków i sympatyków Konfederacji na terenie Polski południowo-wschodniej wzrosła. Komórki KPN powstały w Jarosławiu (działały tutaj dwie grupy - jedną z nich kierował Jerzy Popowski, sekretarz MZK "S"), Leżajsku, Przeworsku, Strzyżowie oraz w Bieszczadach. W Przemyślu akces do KPN zgłosili bracia Janusz i Mariusz Kurowscy - pracownicy Zarządu Regionalnego "S oraz mjr LWP Czesław Buksiński. Zaczęło ukazywać się pismo Okręgu Przemyskiego KPN - "Niepodległość" (2 numery).<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<br /></div>
<div class="p6">
<br /></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Po Grudniu internowano m.in. Ekierta (który przebywał akurat w Przemyślu), Janusza Kurowskiego oraz Andrzeja Szybiaka. Ten ostatni juz w Wigilię 1981 opuścił obóz w Uhercach.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W styczniu 1982 z Szybiakiem nawiązali kontakt pozostający na wolności Konfederaci. Ten działając na polecenie SB - hamował ich aktywność. Latem 1982 włączył się w działalność utworzonej przez Ewę Ekiert (z inicjatywy jej internowanego męża - Jana) organizacji Frakcja Młodzieży Walczącej - Niezależni. W sierpniu 1982 Ewę Ekiert aresztowano a Szybiak złożył obciążające ją zeznania. W październiku 1982 Ekiert zostaje skazana (kara więzienia w zawieszeniu). Doprowadziło to do dekonspiracji Szybiaka, jako agenta SB.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Z kolei w Jarosławiu Popowski w grudniu 1981 został zwerbowany przez SB. Wprawdzie jego współpraca miała charakter formalny a kontakty z SB po 3 miesiącach zostały przez niego przerwane, jednak sytuacja ta spowodowała, że wycofał się z działalności w KPN.</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Brak liderów doprowadził do zaniku działalności Konfederacji w regionie (chociaż w tarnobrzeskiem i krośnieńskiem w pierwszych miesiącach stanu wojennego pojawiały się na murach napisy sygnowane przez KPN).</span></span></div>
<div class="p5">
<br /></div>
<div class="p6">
<br /></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W 1985 w Jarosławiu powstała kilkunastoosobowa (potem - licząca ok. 30-osób) grupa KPN, na której czele stał student KUL-u Andrzej Mazurkiewicz, współpracujący z szefem obszaru lubelskiego KPN - Dariuszem Wójcikiem. Od 1986 grupa ta występowała jako Okręg Rzeszowsko-Przemyski KPN. W ten sposób Jarosław stał się głównym ośrodkiem Konfederacji w Polsce południowo-wschodniej.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<br /></div>
<div class="p4">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W październiku 1987 podpisano porozumienie o współpracy między Okręgiem Rzeszowsko-Przemyskim KPN a Regionalną Komisją Wykonawczą "S" Regionu Rzeszowskiego, ale współpraca nie przyniosła większych rezultatów.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W kwietniu 1988 Mazurkiewicz podpisał porozumienie z rzeszowskim oddziałem SW dotyczące współpracy w zakresie wspólnego wydawania i kolportażu ulotek. Wspólnie wydano apel o udział we mszy św. w rzeszowskiej farze 3 Maja, w wiecu na rzecz uwolnienia Kornela Morawieckiego, oraz wezwanie do bojkotu wyborów samorządowych w czerwcu 1988.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Udana współpraca KPN z SW spowodowała, że w sierpniu 1988 obie struktury, wspólnie z Rzeszowskim Komitetem Oporu Rolników oraz "S" Ziemi Jarosławskiej utworzyli Lokalny Parlament Ugrupowań Niezależnych Ziemi Rzeszowskiej. Po kilku miesiącach, wskutek działań SB LPUNZR zaniechał działalności.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W 1988 Andrzej Zapałowski, student historii krakowskiej WSP, który w Krakowie zetknął się z KPN, utworzył młodzieżowe grupy konfederackie w Przeworsku i Przemyślu, które początkowo były powiązane z Obszarem krakowskim, ale następnie połączyły się z grupą Mazurkiewicza w Jarosławiu.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Dzieło budowy Obszaru Rzeszowsko-Przemyskiego zwieńczyło powstanie pisma "Pobudka", które zaczęło się ukazywać od końca 1988 r.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Pod koniec 1988 delegaci obszarów: lubelskiego, rzeszowsko-przemyskiego oraz białostockiego przyjęli wspólne stanowisko przed III kongresem KPN, który rozpoczął się 4 lutego 1989. Dotyczyło ono kwestii programowych (m.in. postulaty ograniczenia wpływu państwa na gospodarkę i rozwijania drobnej przedsiębiorczości).<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W marcu 1989 zmniejszono liczbę obszarów KPN z 12 do 6 i Obszar Rzeszowsko-Przemyski został zlikwidowany, a utworzony w jego miejsce okręg podporządkowano obszarowi w Lublinie. Podporządkowanie Okręgu Rzeszowsko-Przemyskiego Lublinowi (a nie Krakowowi) było konsekwencją dobrych osobistych relacji między szefami struktur w tych ośrodkach: Wójcikiem i Mazurkiewiczem.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W wyborach kontraktowych KPN nie wystawiła kandydatów na omawianym terenie. Weszła w skład Komitetu Obywatelskiego "S" i poparła jego kandydatów.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Od maja 1989 powstawały nowe komórki KPN w Polsce południowo-wschodniej: w Mielcu (Ryszard Skóra), w Rzeszowie (Dariusz Baran i Krzysztof Woźniak), w Krośnie (Tomasz Niepokój) oraz w Tarnobrzegu (Tadeusz Mika). Struktury w Mielcu i Krośnie podlegały pod Obszar w Krakowie. Rejon w Mielcu od końca 1989 r. wydawał własne pismo „Przegląd”. Do KPN wrócili niektórzy dawni działacze (m.in. Buksiński).</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">23 stycznia 1990 w Mielcu tamtejsza KPN wspólnie z FMW oraz KO doprowadziła do podpisania porozumienia w sprawie przekazania na cele publiczne budynku tamtejszej PZPR. 27 stycznia, po kilkugodzinnej okupacji budynku KW PZPR w Przemyślu (którą kierował Zapałowski) również tamtejsza siedziba PZPR została przekazana na cele społeczne. Natomiast podjęta w tym dniu próba okupacji KW PZPR w Rzeszowie, (Federacja Anarchistyczna przy wsparciu KPN, NZS i Ruchu WiP) nie powiodła się, wskutek zdecydowanej postawy sił porządkowych i braku poparcia dla tej inicjatywy ze strony rzeszowskiej "S".W Przemyślu grupa członków KPN i Federacji Młodzieży Walczącej na czele z Andrzejem Zapałowskim i Andrzejem Kowalczykiem zajęła budynek KW. Doszło do okupacji gmachu. Andrzej Zapałowski zerwał czerwoną flagę z dachu. Okupacja zakończyła się porozumieniem na mocy którego budynek przeznaczono na cele publiczne, umieszczono w nim szkołę języków obcych.</span></span></div>
<div class="p8">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Po wyborach czerwcowych 1989 r. KPN jako tzw. niekonstruktywna opozycja była nadal inwigilowana przez SB. Wydział III w Rzeszowie założył sprawę operacyjnego rozpracowania o kryptonimie “Konfederaci”. Z notatki z akt tej sprawy wynika, że 25 stycznia 1990 r. zniszczono 13 kart dokumentów rzekomo nie przedstawiających wartości operacyjnej ani historycznej. SOR “Konfederaci” zakończono dopiero 25 maja 1990 r. z powodu likwidacji Służby Bezpieczeństwa.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">W wyborach parlamentarnych 1991 parlamentarzystami z ramienia KPN na omawianym obszarze zostali (obaj wybrani w najsilniejszym ośrodku konfederackim na tym terenie - w Przemyślu): Andrzej Mazurkiewicz - poseł oraz Stanisław Kostka - senator. Ponadto w Rzeszowie posłem został wybrany Zygmunt Łenyk - działacz krakowskiej KPN.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">źródła: Artur Brożyniak http://www.historia.kpn-1979.pl/doku.php?id=podkarpacie<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p6">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">http://www.earchiwumkpn.pl/kurtyka.html</span></span></div>
<div class="p9">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>Brożyniak Artur, <i>NSZZ "Solidarność" Region Południowo-Wschodni</i>; [w:] <i>NSZZ "Solidarność" 1980-1989. Tom 6. Polska Południowa</i>, red. Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p9">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>Bukała Marcin, <i>Konfederacja Polski Niepodległej w Polsce południowo-wschodniej w latach 1979-1990. Zarys historii</i> [w:] K<i>onfederacja Polski Niepodległej na drodze do wolności</i>, red. Michał Wenklar, Kraków 2011.</span><span class="s3"><br />
</span><span class="s2">Encyklopedia Solidarności.</span></span></div>
<div class="p9">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>Gliwa Małgorzata, <i>NSZZ "Solidarność" Region Rzeszowski</i>; [w:] <i>NSZZ "Solidarność" 1980-1989. Tom 6. Polska Południowa</i>, red. Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p10">
<span class="s4"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>Internetowa <a href="http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Strona_g%25C5%2582%25C3%25B3wna"><span class="s5"><i>Encyklopedia Solidarności</i></span></a><i>.</i></span></span></div>
<div class="p9">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>Kleszczyński Bogusław, <i>NSZZ "Solidarność" Region Podkarpacie</i>; [w:] <i>NSZZ "Solidarność" 1980-1989. Tom 6. Polska Południowa</i>, red. Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010.</span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s2"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Zamiast komentarza: Umorzenie postępowania</span></b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">„W dniu 30 maja 2018 r. Sąd umorzył postępowanie lustracyjne w sprawie Leszka Moczulskiego, po wycofaniu przez niego wniosku o autolustrację.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Moczulski był nieobecny w sądzie leżał w szpitalu czekając na kolejną operację.<br />
W ten sposób kończy się trwający 20 lat proces, który jest kompromitacją polskiego wymiaru sprawiedliwości, kompromitacją idei sądowej lustracji.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Pogorszenie się stanu zdrowia lustrowanego i wolne tempo prac sądu spowodowało, że stało się jasne, że lustrowany nie doczeka końca tego procesu. Jakikolwiek wyrok by nie zapadł w toku trzeciego procesu, zostałby on zaskarżony do Sądu Apelacyjnego. Nawet gdyby Sąd Apelacyjny podtrzymał ten wyrok, czekałaby nas kasacja - kolejne kilka lat procesu, który trwał od marca 1999 r. Zdaniem lustrowanego długotrwałość postępowania spowodowała, że został on - de facto - pozbawiony prawa do sądu.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Materiał sądowy zgromadzony w toku procesu - ujawnione dokumenty oraz zeznania świadków składane pod rygorem odpowiedzialności karnej - stanowi bezcenne źródło historyczne. Leszek Moczulski stoi teraz przed poważniejszym trybunałem - przed Trybunałem Historii. Trybunał ten wyda wyrok nie tylko w sprawie rzekomej współpracy Leszka Moczulskiego z SB, ale także oceni rzetelność jego procesu lustracyjnego.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Leszek Moczulski złożył jako pierwszy w Polsce wniosek o autolustrację 25 marca 1999 r. Następnie odbyły się trzy procesy. W pierwszym uznano, że złożył prawdziwe oświadczenie lustracyjne, ale sąd apelacyjny uchylił ten wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W drugim, uznano że Moczulski złożył fałszywe oświadczenie lustracyjne i że w okresie od 1969 do marca 1977 r. (do rozpoczęcia jawnej działalności opozycyjnej w ramach Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela) współpracował z SB. Orzeczenie to stało się prawomocne w 2008 r., ale Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu uznał, że w toku tego procesu drastycznie złamano prawo - ograniczono lustrowanemu prawo do obrony. W konsekwencji Sąd Najwyższy uchylił w roku 2012 to drugie orzeczenie.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Ponieważ lustrowany dalej domagał się autolustracji (choć nie był do tego prawnie zobowiązany), w roku 2013 rozpoczął się trzeci proces. Trwał on niemal dokładnie 5 lat i zakończył się obecnym umorzeniem postępowania.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Kończący za kilka dni 88 lat Moczulski był dwukrotnie skazywany przez sądy PRL, raz na 10, drugi raz na 4 lata. W więzieniach PRL spędził łącznie około 7 lat. W wolnej Polsce próbował oczyścić się z zarzutu współpracy z SB przez 20 lat. Bezskutecznie.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Można być pewnym, że Historia będzie sprawiedliwszym sędzią”. [<a href="http://www.earchiwumkpn.pl/"><span class="s6">www.earchiwumkpn.pl</span></a>]</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span class="s2"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s2"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Janusz Dachnowicz<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-50184403515627753812018-10-24T05:46:00.002-07:002018-10-24T05:49:45.492-07:00Apel Przemyskiego "Słowaka", który prowadzi zbiórkę pieniędzy na pomnik w postaci tablicy upamiętniającej uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły, którzy walką, postawą i pracą tworzyli byt niepodległego państwa polskiego w 100 lecie Niepodległości RP<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p8 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p9 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: right; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p10 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: right; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p11 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 247.8px; text-align: center; text-indent: 35.4px; font: 14.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p12 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 247.8px; text-align: center; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">PROŚBA O WSPARCIE FINANSOWE</span><span class="s1"></span></div>
<div class="p3">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNvZx0eeZL8On50ULfItsSwt9YtSC13TJ_1sAvKO-aXFhCuhzJsIL2ZuE3772gLbWhfhjnQfGpL_9ZiH-Q7oF0sEisH9yH0tEmC6ccmWkTSkI572sNiHA3jzmIy72RPVvYbs0jhHlWUNnD/s1600/Gimnazjum_im._S%25C5%2582owackiego_w_Przemys%25CC%2581lu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNvZx0eeZL8On50ULfItsSwt9YtSC13TJ_1sAvKO-aXFhCuhzJsIL2ZuE3772gLbWhfhjnQfGpL_9ZiH-Q7oF0sEisH9yH0tEmC6ccmWkTSkI572sNiHA3jzmIy72RPVvYbs0jhHlWUNnD/s320/Gimnazjum_im._S%25C5%2582owackiego_w_Przemys%25CC%2581lu.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial; text-indent: 35.4px;">W setną rocznicę Odzyskania przez Polskę Niepodległości społeczność przemyskiego „Słowaka” zaplanowała szereg wyjątkowych inicjatyw, takich jak: filmowe lekcje historii, seminaria naukowe współorganizowane z TPN i Instytutem Historii UJ, posadzenie dębów „Juliusz” i „Julek” w Parku Miejskim i na terenie przyszkolnym, Historyczną Grę Miejską dla uczniów przemyskich szkół, konkurs pieśni patriotycznych, Bal Niepodległościowy, itp.</span></div>
</div>
<a name='more'></a><span class="s1"></span><br />
<div class="p4">
<span class="s1">Najważniejszym jednak przedsięwzięciem będzie odsłonięcie tablicy upamiętniającej uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły, którzy walką, postawą i pracą tworzyli byt niepodległego państwa polskiego. W celu realizacji tej inicjatywy powołany został Komitet Społeczny Obchodów w I LO im. J. Słowackiego w Przemyślu 100. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz zarejestrowana została zbiórka publiczna na ten cel (2018/4300/KS).</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Wykonanie tablicy, której koszt wyniesie 17.000 zł, powierzono, absolwentowi szkoły, artyście rzeźbiarzowi Panu Piotrowi Zbrożkowi, autorowi między innymi popiersia Juliusza Słowackiego znajdującego się u wejścia do budynku szkolnego.</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Zwracamy się zatem z prośbą o finansowe wsparcie tej niezwykle ważnej dla społeczności inicjatywy, która swój finał będzie miała podczas uroczystej akademii z okazji Odzyskania przez Polskę Niepodległości 9 listopada 2018 r. o godz.11.00 w budynku Liceum.</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Wierzymy, że wiedzeni sentymentem do szkoły i doceniając jej wielowiekowy wkład w dzieło wychowania i kształcenia młodzieży, wesprzecie Państwo realizację upamiętnienia tego wyjątkowego Jubileuszu.</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Pokładając nadzieję w Państwa przychylnej reakcji na nasz apel, podajemy nr konta, na które można dokonywać wpłat<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p6">
<span class="s1">Bank PKO S.A Oddział w Przemyślu</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1">13 1240 2568 1111 0010 8580 0545</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1">Podsumowanie szkolnych obchodów 100. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz działalności Komitetu Społecznego zamieszczone będą w okolicznościowej publikacji.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p8">
<br /></div>
<div class="p9">
<span class="s1">W imieniu Komitetu Społecznego</span></div>
<div class="p11">
<span class="s1">Tomasz Dziumak</span></div>
<div class="p12">
<span class="s1">Dyrekcja Szkoły</span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-20088563132037446772018-09-30T02:55:00.001-07:002018-09-30T03:00:20.115-07:00Chcieć to znaczy móc. Aktywne Osiedle Kmiecie!<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 18.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 14.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 16.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 14.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
li.li3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 14.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font: 14.0px 'Helvetica Neue'; text-decoration: underline ; font-kerning: none}
span.s3 {font: 17.0px 'Helvetica Neue'}
ul.ul1 {list-style-type: disc}
</style>
<br />
<div class="p1">
<b style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: 14px;"><i>Rozmowa z przewodniczącym Zarządu Osiedla Kmiecie Marcinem Kowalskim</i></b></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span></div>
<div class="p2">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYE_nhJdkeu7ah9lL5NyzkwLsdqts4YFU_14ihhyphenhyphen7zhwMvayA1vAacmaE8YKIhN1DCl5LztRodkjhngHl7OiEVP52Gbn3n6yOFQnXn_9Z7OR3ygbMj0KGMy9V0yGMotrDLU3i5kjq0J6fU/s1600/FB_IMG_1537255001346.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYE_nhJdkeu7ah9lL5NyzkwLsdqts4YFU_14ihhyphenhyphen7zhwMvayA1vAacmaE8YKIhN1DCl5LztRodkjhngHl7OiEVP52Gbn3n6yOFQnXn_9Z7OR3ygbMj0KGMy9V0yGMotrDLU3i5kjq0J6fU/s320/FB_IMG_1537255001346.jpg" width="320" /></a></div>
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><i>Zarząd Osiedla Kmiecie to całkowicie nowa, najmłodsza w Przemyślu kadra, która w 2015 r. postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce, wygrać osiedlowe wybory, postawić sobie cele i je realizować. Trzeba przyznać, że realizuje je z sukcesem.<span class="Apple-converted-space"> </span></i></span><br />
<a name='more'></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i></i></div>
<br />
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD. Skąd pomysł aby zaangażować się w życie społeczne<span class="Apple-converted-space"> </span>osiedla?</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK. Męczył nas marazm, bezradność i bezczynność jaką cechował się poprzedni zarząd.<span class="Apple-converted-space"> </span>Postanowiliśmy, że nadszedł czas na takich ludzi jak my, z inicjatywą. Wybory, samorządu osiedlowego, które odbyły się w 2015 r. stanowiły do tego doskonałą okazję. Z grupą przyjaciół zgłosiliśmy swoje kandydatury, uzyskały one<span class="Apple-converted-space"> </span>poparcie osiedlowego społeczeństwa. Wszyscy dziś tworzymy zarząd osiedla. Są wśród nas: Anna Sienkiewicz, Monika Rudnicka, Magdalena Owsięga Antochów, Michał Tabisz, Tomasz Żaczek, Piotr Pyszczuk. Jest z nami choć nie w zarządzie jeszcze Maciej Wolański, który gorąco nas wspiera we wszyskich działaniach i stanowi dla nas duże oparcie.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD. Dobrze, wygraliście wybory. I co dalej? Jakie podjęliście działania? Od czego zaczęliście swoją działalność?</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK. Wiedzieliśmy, że musimy działać dwutorowo. Po pierwsze podejmując działania na rzecz integracji naszych mieszkańców począwszy od tych najmłodszych po seniorów . Po drugie skupić się na ważnych inwestycjach, które sprawią, że nasze osiedle stanie się miejscem przyjaznym, wygodnym i bezpiecznym, w którym jego mieszkańcy będą czuć się dobrze. W tym celu podjęliśmy różnorakie działania. Określę je jako miękkie i twarde. Pierwsze z nich to organizacja imprez integrujących. Rozpoczęliśmy od „Święta Osiedla Kmiecie”, wydarzenia integrującego mieszkańców. Inicjatywa ta spotkała się z akceptacją mieszkańców osiedla i stała się imprezą cykliczną. To taki swojego rodzaju dzień rodziny, gdzie mamy atrakcje dla każdego, a najwięcej dla najmłodszych, bo o nich powinniśmy zadbać najbardziej. Szczęśliwe zadowolone dzieci są wielką pociechą i radością dla rodziców i dziadków. Podczas imprezy jej uczestnicy mogą korzystać z przejażdżki przemyską ciuchcią, gier, zabaw, darmowego jedzenia; napoi, waty cukrowej, pieczonych kiełbasek itp. Realizujemy to przedsięwzięcie<span class="Apple-converted-space"> </span>dzięki wsparciu sponsorów, bez których nie było by to możliwe. Organizowaliśmy także dla dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 16 wycieczkę do Warszawy. Na zaproszenie Wojciecha Bakuna, Posła RP. Uczniowie poza innymi atrakcjami zwiedzali też gmach Sejmu. W miesiącu maju natomiast organizujemy z okazji Dnia Dziecka osiedlowy piknik z wszelkimi atrakcjami dla dzieci i całej rodziny.</span></div>
<div class="p3">
<span class="s1">W sezonie zimowym organizujemy natomiast kuligi, kończące się wspólnym ogniskiem i pieczeniem kiełbaski. Cieszą się one dużą popularnością, bierze w nich udział zawsze ok 100 mieszkańców. Seniorzy są także dla nas bardzo ważni dlatego też zorganizowaliśmy dla nich kurs komputerowy, zaś<span class="Apple-converted-space"> </span>jesienią<span class="Apple-converted-space"> </span>organizujemy dla nich Andrzejki.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"> </span>Braliśmy też niejednokrotnie udział w akcjach charytatywnych, wspierając zbiórki <a href="http://m.in/"><span class="s2">m.in</span></a>.<span class="Apple-converted-space"> </span>poprzez kwestę na cmentarzach, czy jako jedyne osiedle wzięliśmy uczestniczyliśmy w akcji „Kilometry dobra”. Organizowanej przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Przemyślu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1">Bardzo cieszy nas fakt, iż nasze działania integracyjne odniosły skutek i mieszkańcy osiedla coraz chętniej angażują się w jego życie społeczne. Wychodząc z inicjatywami organizacji ognisk lub oferując pomoc przy wykoszeniu boiska, czy podczas organizacji różnych naszych przedsięwzięć.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlvBZbSNvgnyb4lWAvUDd-Cqs-Gz59oiPhui3OR2ezMtQhfj79i2WfSLXwMODBtLeC1SO4y-oTb27oMKVumXZgWhwbE486TZt3CHL58iGH05J_DDza2-M4skkusFDu9ECjrF3DDdyfCPcw/s1600/FB_IMG_1537254790934.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlvBZbSNvgnyb4lWAvUDd-Cqs-Gz59oiPhui3OR2ezMtQhfj79i2WfSLXwMODBtLeC1SO4y-oTb27oMKVumXZgWhwbE486TZt3CHL58iGH05J_DDza2-M4skkusFDu9ECjrF3DDdyfCPcw/s320/FB_IMG_1537254790934.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><br /></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD. Tak to niewątpliwie duży Wasz sukces na niwie społecznej, że udało się Wam uzyskać społeczną akceptację i wypracować formę społecznego dialogu i zabawy. Teraz może pochwali się pan jeszcze konkretnymi inwestycyjnymi sukcesami.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK. Tak, przyszedł czas i na tego rodzaju konkrety. W 2016 roku wzięliśmy udział w konkursie ofert, który odbywał w ramach Budżetu Obywatelskiego i zdobyliśmy pierwsze miejsce. Uzyskując na nasz projekt ok 2 tys. głosów. I 300 000 zł dotacji. Dzięki tym środkom zrobiliśmy na osiedlu nowoczesny plac zabaw dla dzieci i siłownię plenerową dla mieszkańców. To był nasz taki pierwszy duży sukces.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1">W 2017 roku złożyliśmy kolejne wnioski, które doczekały się realizacji, a są nimi nowe boisko nad Sanem, z nową nawierzchnią i bramkami. Dostaliśmy na ten cel 70 000 zł. W 2018 r także ze środków Budżetu Obywatelskiego otrzymaliśmy pieniądze w wysokości ponad 70 000 zł na ogrodzenie tego boiska i zakup ławek. Z kolei w 2018 r. złożyliśmy kolejne 2 projekty, ubiegając się<span class="Apple-converted-space"> </span>dofinansowania z Budżetu Obywatelskiego. Pierwszy to budowa nowego placu zabaw przy Przedszkolu Publicznym nr 11, drugi natomiast na przygotowanie i zrobienie parkingu dla mieszkańców przy Wybrzeżu JP II 36. Obydwa projekty zostały już zatwierdzone przez Prezydenta Miasta. Ponadto złożyliśmy propozycje do budżetu miasta na:</span></div>
<ul class="ul1">
<li class="li3"><span class="s3"></span><span class="s1">Postawienie nowego przystanku przy ul. Węgierskiej,</span></li>
<li class="li3"><span class="s3"></span><span class="s1">Nasadzenia drzewkami placu zabaw nad Sanem</span></li>
<li class="li3"><span class="s3"></span><span class="s1">Remont schodów prowadzących z ul. Grunwaldzkiej do bloku nr 121</span></li>
<li class="li3"><span class="s3"></span><span class="s1">Przygotowanie parkingu przy ul. Rzecznej 10 /od strony Sanu/</span></li>
</ul>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD Niewątpliwie aktywność Wasza imponuje, a jakie dalsze plany i pomysły na przyszłość?</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK. Nie zwalniamy tempa. Priorytetem naszego zarządu jest reaktywowanie<span class="Apple-converted-space"> </span>„byłej” plaży miejskiej do życia. Przywrócenie jej do funkcjonowania poprzez wyrównanie terenu, stworzenie punktu gastronomicznego, ustawienie toalet.<span class="Apple-converted-space"> </span>Tak, aby nasza nadsańska plaża przyciągała nie tylko naszych mieszkańców, ale i z sąsiednich osiedli. To najważniejszy plan na chwilę obecną, a będą z pewnością kolejne.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUpGjVDNkNnPt-g0TQPCS6aHqsPrufLOo2QmrDMTOW_FA7PS48vpPd1XaFuqIpbK4W6_6-ZgISqPbPApdQJPZKJNHMAXpqrMvDawj4sOK8yrQwMWhQ6hpzLI40lfL5cSbNITarksbdcw3X/s1600/FB_IMG_1537254950199.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUpGjVDNkNnPt-g0TQPCS6aHqsPrufLOo2QmrDMTOW_FA7PS48vpPd1XaFuqIpbK4W6_6-ZgISqPbPApdQJPZKJNHMAXpqrMvDawj4sOK8yrQwMWhQ6hpzLI40lfL5cSbNITarksbdcw3X/s320/FB_IMG_1537254950199.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD Odczuwacie mocne wsparcie dla Waszych działań przez mieszkańców osiedla?</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK. Tak odczuwamy, to nam bardzo motywuje<span class="Apple-converted-space"> </span>do jeszcze większego angażowania się. Przyznam, że największą przyjemność sprawia nam jak nasi mieszkańcy sami wychodzą do nas ze swoimi pomysłami oferując pomoc. Cieszy nas też ogromnie fakt, iż mieszkańcy innych osiedli jak choćby Warneńczyka, Bielskiego przychodzą do nas i sygnalizują, że też chcieliby takie inwestycje mieć u siebie. Doceniając bardzo naszą aktywność tym, że korzystają na naszym osiedlu z naszego placu zabaw i siłowni. Chcielibyśmy na przyszłość także pomóc innym zarządom aby także realizowały skutecznie potrzeby mieszkańców swoich osiedli. Bo już dostajemy takie sygnały.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MD. Słyszałam, iż także dajecie sobie nieźle radę z władzami Przemyskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, skutecznie zabiegając o interesy swoich mieszkańców.</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">MK Tak to prawda, nie możemy odpuszczać na żadnym polu. Pełnię z Anną Sienkiewicz funkcje w Radzie Nadzorczej PSM i tam staramy się walczyć z oporem władz. I tak np. w maju<span class="Apple-converted-space"> </span>na walnym zebraniu członków spółdzielni złożyliśmy wniosek o przekazanie nadwyżki budżetu na zwrot poniesionych przez mieszkańców kosztów związanych z wymianą stolarki okiennej. Po 5 częściach walnego zgromadzenia naszemu osiedlu jako jedynemu udało się ten zwrot do 100 000 zł pozyskać.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1">Teraz weszliśmy w kolejny etap naszej działalności i chcemy wprowadzić swojego przedstawiciela do Rady Miasta Przemyśla, by jeszcze skuteczniej realizować interesy naszych mieszkańców. Wspólną decyzją naszą było, że to ja zgłoszę swoją kandydaturę. Mamy do tego celu hasło, które będzie przeświecać mi w całej kampanii: „Zróbmy razem jeszcze więcej”.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQkV7WGo6GH5DYZoPpYsvne6eWp4XEvMpAS9fcS6lrjG8l7Wr9izgeWPMCq1PwyVpPpMf8nFSOGPEUu2FRI90jp6_WByKq7wL-VxhCLxXyjjwBdAXwYljKTMFvoIYDznaxuAI-SJibqNtS/s1600/FB_IMG_1537254888153.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQkV7WGo6GH5DYZoPpYsvne6eWp4XEvMpAS9fcS6lrjG8l7Wr9izgeWPMCq1PwyVpPpMf8nFSOGPEUu2FRI90jp6_WByKq7wL-VxhCLxXyjjwBdAXwYljKTMFvoIYDznaxuAI-SJibqNtS/s320/FB_IMG_1537254888153.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p3">
<span class="s1">Rozmawiała Małgorzata Dachnowicz<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-27327794922881721522018-09-30T02:48:00.000-07:002018-09-30T02:48:03.946-07:00Wspólny wysiłek drogą do sukcesu miasta.
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 2.2px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 20.2px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 20.2px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p8 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 20.2px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; text-align: justify; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font: 12.0px 'Arial Unicode MS'; font-kerning: none}
ol.ol1 {list-style-type: decimal}
</style>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiawcFjtYHdcIUQjr4bralDH7aY3W4IWFDWQe5NLiI83nErikAcjVVTFjIallVPNFtUt-lC6iWRlYMF9XO98W1QgYb-sGARNJDCgxQg1VTP2ZJfmUBXRVilFtWmWtzm4cEWBqiE3seoV5HR/s1600/IMG_8066+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiawcFjtYHdcIUQjr4bralDH7aY3W4IWFDWQe5NLiI83nErikAcjVVTFjIallVPNFtUt-lC6iWRlYMF9XO98W1QgYb-sGARNJDCgxQg1VTP2ZJfmUBXRVilFtWmWtzm4cEWBqiE3seoV5HR/s320/IMG_8066+2.JPG" width="240" /></a></div>
<div class="p1">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: small;">Red: Zbliżają się wybory samorządowe. Patriotyczny Polski Przemyśl wspiera w nich kandydata na Prezydenta Miasta Wojciecha Bakuna z Ruchu Kukiz 15. Co skłoniło Was do poparcia właśnie tego kandydata?</span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="p2">
<span class="s1"></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: Wojtka Bakuna znam od wielu lat jako człowieka, który ma niespożytą energię, głowę pełną dobrych pomysłów, które konsekwentnie i z sukcesem realizuje. Sądzę, że w dużej mierze to wynik determinacji z jaką dąży do osiągnięcia celu, ale także otwarcia na współpracę z ludźmi, którzy mają zbieżne poglądy na szereg spraw.<span class="Apple-converted-space"> </span>Poza tym nie chcieliśmy, aby powstanie kolejnego komitetu znowu podzieliło głosów mieszkańców miasta. Jeżeli chcemy zmienić to miasto na lepsze musimy się zjednoczyć i być gotowym do współpracy z każdym, kto realnie chce zmian i poprawy życia mieszkańców. <br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Konkurencja jest dosyć silna na przemyskim podwórku. Kandydat PiS- u Janusz Hamryszczak przynajmniej od dwóch miesięcy bardzo aktywnie pokazuje się w mediach, w ostatnich dniach uaktywnił się również Wojciech Błachowicz – kandydat Platformy Obywatelskiej. To najpoważniejsi rywale Wojtka w walce o urząd Prezydenta Miasta.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<br />
MM: Tak, ich aktywność w ostatnim czasie jest nadzwyczajna. Zaczyna się przedwyborczy festiwal obietnic, pozowania do zdjęć na rowerze, podczas biegu, maszerowania po pasach, wbijania łopaty pod budowę itd., itp. <br />
Niektóre składane obietnice i deklaracje są bardzo interesujące jeśli przełożyłyby się na realne działania dla miasta. Ciśnie mi się jedynie pytanie na usta dlaczego żadna z ekip współrządząca tym miastem przez ostatnie kilkanaście lat nie zrealizowała tego wszystkiego? Mieli i mają wszelkie mechanizmy ku temu. Co stało na przeszkodzie? <br />
Dlatego nie wierzę w te deklarację. <br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Jednak wielu ludzi zdaje się ulegać tym obietnicom.<br />
<br />
MM: Tak jest przed każdymi wyborami. Mam wrażenie, że wiele ludzi lubi być okłamywanymi, aby potem wylewać swoją frustrację głosując na kolejnych kłamców, którzy obiecają im cuda na kiju. Niestety to zjawisko ogólnopolskie.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Może to właśnie sposób, aby wygrać wybory?<br />
<br />
MM: Nie interesuje mnie taki sposób. Zdecydowaliśmy się pójść do wyborów z Kukiz 15, bo znam ludzi z Przemyśla, którzy współtworzą ten ruch. Znam ich zapał do pracy, patriotyzm, pomysły, ale przede wszystkim efekty ich działania. Weźmy na przykład Marcina Kowalskiego, dla wielu znanego jako Kojak z Kmieci. Marcin potrafił zmobilizować wokół siebie grupę mieszkańców i zrobić coś czego to osiedle nie widziało od kilkudziesięciu lat. Efekty ich pracy można pooglądać w postaci placu zabaw, boisk, czystej i zagospodarowanej plaży, wyremontowanych schodów nad San, zadbanego, czystego osiedla. Ich aktywność pozwoliła im zasiąść w Radzie Osiedla i wiele poprawić w jej funkcjonowaniu.<span class="Apple-converted-space"> </span>Na listach jest wiele innych młodych osób, które znane są ze swojej działalności społecznej, sportowej, kulturalnej.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Nie słychać jednak o tym w mediach.<br />
<br />
MM: Działalność społeczną, kulturalną wykonuje się z potrzeb serca i powinności patriotycznej, a nie po to, aby pozować do zdjęć. Dla mnie osobiście jest to conajmniej niesmaczne. Nie chcę podawać przykładów, bo założyliśmy sobie, że nie będziemy w tych wyborach nikogo atakować, gdyż nie ma to najmniejszego sensu. Nie wiadomo jak się ułożą głosy i<span class="Apple-converted-space"> </span>z kim trzeba będzie współpracować w Radzie Miasta, a współpracować jak już powiedziałem na wstępie będziemy z każdym kogo działania będą z korzyścią dla rozwoju naszego grodu. <br />
Skupiliśmy się na budowaniu własnego realnego programu dla miasta, a nie na składaniu obietnic bez pokrycia. <br />
Nie deklarujemy na przykład, że zbudujemy kompleks basenowy, ale deklarujemy, że zrobimy wszystko co w naszej mocy, aby taki kompleks powstał, bo wstydem jest, że miasto naszej wielkości jeszcze takiego nie posiada.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb613aeHCI-HZmIyHSpg9TgnXoSrZB7qravfMi35Hrmu-zQPPx4wcJQ7hUA1LvcAlweRhDXtKNXhJb2-345j4_MN9B5eni9Pbno6IgVf42feqcWQbG6Y64AwQ72Bo05yBwac2hHlemaXb8/s1600/IMG_8067+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb613aeHCI-HZmIyHSpg9TgnXoSrZB7qravfMi35Hrmu-zQPPx4wcJQ7hUA1LvcAlweRhDXtKNXhJb2-345j4_MN9B5eni9Pbno6IgVf42feqcWQbG6Y64AwQ72Bo05yBwac2hHlemaXb8/s320/IMG_8067+2.JPG" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: No właśnie. Może porozmawiajmy o tym co naszych czytelników, a waszych może potencjalnych wyborców najbardziej interesuje, czyli o programie.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: Skupiliśmy się na tym, aby był on jasny i spójny, to znaczy, aby wszystkie punkty programu zazębiały się tworząc jeden mechanizm, który będzie się wzajemnie napędzał. Ponadto opieramy się na pragnieniu aktywizacji i wsparcia<span class="Apple-converted-space"> </span>społeczeństwa, przedsiębiorców, bo to oni, a nie urzędnicy miejscy wytwarzają dochód miasta. Zaprezentowany zostanie w całości już w najbliższych dniach, ale przedstawię tu kilka najważniejszych dla nas punktów podkreślając to, iż każdy z nich jest przemyślany pod kątem korzyści i strat, metod wprowadzenia ich w życie oraz finansowania, gdyż musimy wziąć pod uwagę niewielkie możliwości finansowe miasta skupiając się na pozyskaniu środków zewnętrznych, pamiętając o tym, że niemal każde środki zewnętrzne wymagają wkładu własnego. Opiszę te punkty w skrócie, bo każdy z nich jest bardzo rozwinięty i można o nich mówić bardzo długo.<br />
Głównym założeniem jest budowa gospodarki miasta w oparciu o logistykę i przemysł turystyczny.<br />
<br />
Red: To był Twój pomysł w ostatnich wyborach. Pamiętam, że ktoś chciał to wyśmiać i stworzył tzw. mema, czyli zmontowane zdjęcie, na którym jest Majkowski w słomkowym kapeluszu, który kosi zboże nad Sanem z podpisem, „Zrobimy skansen z Przemyśla”.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: Nawet wiem kto go zrobił. Cóż…umysły niektórych ludzi nie wykraczają poza ramy sztucznie przyjętej normalności i wszystko co jest dla nich niepojęte uznają, że należy wyśmiać. Widocznie to wszystko na co ich stać. Nie bójmy się wyzwań, a jeśli ktoś mówi, że „się nie da” – to znaczy , że mu się nie chce.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<ol class="ol1">
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Gospodarka<br />
<br />
a) Turystyka jako gałąź przemysłu<br />
<br />
Powołanie do życia w granicach Starówki oraz części Zasania Parku Kulturowego, związana z tym zdecydowana poprawa estetyki, infrastruktury, czystości, zagospodarowanie terenów zielonych, przywrócenie Staremu Miastu wyglądu z przełomu XIX i XX wieku sprawi, że w skali Polski powstanie jedyne takie miejsce stając się perełką turystyczną kraju. Zwiększenie liczby turystów pozwoli zwiększyć obroty już istniejącej bazy hotelowej i gastronomicznej oraz da impuls do tworzenia kolejnych lokali w postaci, restauracji, kawiarni, prywatnych muzeów, sklepów z pamiątkami oraz rozbudowy bazy noclegowej w postaci hosteli, hoteli, apartamentów. Ta baza już w Przemyślu się znacznie rozbudowuje. Pomóżmy przedsiębiorcom z branży hotelarskiej i gastronomicznej, turystycznej właśnie w ten sposób, że stworzymy park Kulturowy w oparciu, o który oni będą się rozwijać i sami zadbają już wtedy o to, aby zbudowana marka jak najlepiej funkcjonowała. <br />
Turystom trzeba zapewnić rozrywkę. Posiadamy olbrzymi potencjał osobowy jako mieszkańcy Przemyśla. Stworzony przez Waldka Hryniszyna i jego przyjaciół festiwal rowerowy odbija się głośnym echem w Polsce i za granicą. Ma świetnie opracowaną koncepcję zagospodarowania właśnie pod sporty rowerowe części stoku narciarskiego, który przez większość roku jedynie generuje stratę. Może dzięki temu wreszcie udałoby się zagospodarować „szkieletora”<span class="Apple-converted-space"> </span>na Zniesieniu, który jest przykładem nieprzemyślanych decyzji i niegospodarności. Działania tej grupy pasjonatów chcemy wesprzeć finansowo i organizacyjnie będąc w radzie miasta. Uważamy, że konieczna jest tu ścisła współpraca w budowaniu tego produktu z sąsiednimi gminami i Powiatem co pozwoli rozbudować imprezę, ogarnąć swoim obszarem część powiatu oraz dzięki temu rozłożyć koszty na kilka podmiotów z korzyścią dla wszystkich, a także przedłużyć co najmniej o kolejny dzień czas trwania imprezy. Pamiętajmy, że każdy dzień spędzony w Przemyślu przez zawodników, ich rodziny, turystów, którzy przyjadą na ten festiwal to realne pieniądze zasilające portfele przemyskich przedsiębiorców.<br />
Bezapelacyjnie potrzebny jest też nowoczesny kompleks basenowy, aby w miesiącach poza ścisłym sezonem stał się magnesem oprócz stoku narciarskiego przyciągającym turystów do miasta. Nie ma się też co oszukiwać. Zarówno do stoku jak i basenów będziemy dopłacać, ale chodzi nam o takie gospodarowanie tymi obiektami, aby strata była jak najmniejsza. Dlatego połączenie stoku narciarskiego z trasami rowerowymi pozwoli na całoroczne użytkowanie obiektu, a nie tylko przez krótki czas w zimie.<br />
Z naszą ofertą turystyczną chcemy aktywnie wyjść na rynek Polski, ale nasz kierunek to przede wszystkim Czechy, Słowacja, Węgry, Austria, Rosja, Niemcy i Ukraina czyli państwa, których narody brały udział w zmaganiach wojennych w Twierdzy Przemyśl. Pamiętajmy o tym, że dla Rosjan zajęcie Twierdzy Przemyśl było największym sukcesem militarnym podczas całej Wielkiej Wojny, a tzw. turystyka pamięci świetnie rozwija się w Belgii, Holandii, Francji, Włoszech, Słowenii więc dlaczego nie miałaby zafunkcjonować u nas? Chcemy też nawiązać ścisłą współpracę z regionami związanymi z turystyką historyczną na początku z Francji i Słowenii. Mamy kontakty w Verdun i nad rzeką Soczą. Są otwarci na współpracę. Wykorzystajmy to.<br />
<br />
Red: Każdy od lat mówi o pozyskaniu inwestorów do strefy ekonomicznej. Co na to Wasza ekipa?<br />
<br />
MM: Mówienie o pozyskiwaniu mitycznych inwestorów nawet nie jest śmieszne, a dawno już stało się żałosne. Powiedzmy sobie szczerze. Znaczący inwestorzy lokują się blisko węzłów komunikacyjnych, tam gdzie mają bazę w postaci inżynierów i wykwalifikowanych pracowników z technicznym wykształceniem. Nie jesteśmy w stanie w tym wypadku rywalizować z Rzeszowem ( autostrada, lotnisko, wyższe uczelnie w tym techniczna), ale…i tu kolejny punkt programu.</span></span></li>
</ol>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">b) Logistyka<br />
</span></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Jesteśmy w stanie powalczyć o to, aby Przemyśl i okolice stały się wielkim centrum logistycznym dzięki potencjałowi jaki przedstawia linia kolejowa oraz największy suchy port w Europie jakim jest węzeł Żurawica – Przemyśl – Medyka. To wciąż niewykorzystany potencjał do rozwoju firm i przedsiębiorstw z branży przewozowej, magazynowej. To szansa dla przedsiębiorców wynajmujących magazyny, biura, świadczących usługi przeładunkowe, transport kołowy i szynowy, agencje celne. <br />
Centrum logistyczne byłoby także magnesem przyciągającym biznes z różnych innych branż.<br />
Logistyka to nie tylko towary. W ostatnim czasie Przemyśl stał się jednym z największych portów międzynarodowych w Polsce. Przemyski dworzec PKP obsługuje dziennie 1600 osób i liczba ta stale się zwiększa. Dla porównania lotnisko Jesionka obsługuje dziennie 1200 osób. Z tej liczby wielu przybywa do miasta w celach turystycznych i niedostateczne wykorzystanie tego potencjału do tej pory jest olbrzymim grzechem zaniechania, który chcemy koniecznie poprawić już w najbliższym sezonie turystycznym. Tych ludzi trzeba maksymalnie długo zatrzymać w naszym mieście poprzez zapewnienie im tylu atrakcji do zwiedzenia, aby spędzili tu minimum 2-3 doby. Obliczyliśmy, że 4 osobowa rodzina podczas tylko jednodobowego pobytu zostawia na noclegu, jedzeniu, wejściówkach, pamiątkach około 650 - 700 zł. Nie śpiąc w naszym mieście zostawią jedynie 250 zł. Można sobie te liczby mnożyć przez liczbę turystów, którzy miasto odwiedzają i o liczby tych, którzy realnie mogliby jeszcze przyjechać i każda suma da dodatkowy napływ pieniędzy z zewnątrz do miasta. I to pieniędzy trafiających bezpośrednio i pośrednio do kieszeni mieszkańców Przemyśla oraz w rezultacie jakaś ich część trafi do budżetu miasta. <br />
Wracając do naszych przybyszów na dworcu. Pod nosem znajduje się teren Dworca PKS, który, aż prosi się o to, by pojawiły się na nim autobusy przewoźników świadczących usługi dla osób, które zamiast pociągiem wolałyby pojechać stąd autobusem w głąb Polski. Jest to olbrzymia szansa do rozwoju właśnie tej branży.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Chcemy utworzyć przy Prezydencie realne ciało doradcze złożone właśnie z przemyskich i podprzemyskich przedsiębiorców, którzy prowadzą swój biznes w naszym mieście i osiągnęli sukces. To oni najlepiej wiedzą z jakimi problemami się borykają i gdzie szukać rozwiązań gospodarczych i rozwojowych dla miasta.<br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Podobne ciało doradcze już istnieje.<br />
<br />
MM: Tak, i co z tego wynika? Widocznie albo ktoś nie słucha przedsiębiorców i ciało jest, bo jest, albo trzeba zmienić formułę funkcjonowania. A może problem tkwi jeszcze gdzie indziej?</span></span></div>
<ol class="ol1">
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Edukacja<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></li>
</ol>
<div class="p6">
<span style="font-size: small;"><span class="s1">W nawiązaniu do powyższych punktów dotyczących gospodarki to zarówno przemysł turystyczny jak i logistyka będą potrzebowały kadr.</span><span class="s2"><br />
</span><span class="s1">Wzrost liczby turystów spowoduje zapotrzebowanie na pracowników takich jak kucharze, kelnerzy, obsługa hotelowa, przewodników turystycznych, kierowców dla branży hotelarskiej, gastronomicznej i logistycznej. W Przemyślu mamy wszystkie szkoły, które mogą zapewnić przedsiębiorcom przyszłych pracowników. Chcemy pomóc szkołom w pisaniu projektów i pozyskiwaniu środków na rozbudowę profesjonalnej bazy dydaktycznej, aby kształcić prawdziwych profesjonalistów w swoich branżach. Rywalizacja o dobrych pracowników spowoduje wzrost płac w tych branżach co będzie także decydującym czynnikiem hamującym emigrację zarobkową z naszego miasta. </span><span class="s2"><br />
</span><span class="s1">Branża logistyczna także będzie potrzebowała fachowców, agentów celnych, administratorów obiektów itp. Przemyskie szkoły i uczelnie są w stanie zapewnić te kadry.</span><span class="s2"><br />
</span><span class="s1">Na podstawie własnych obserwacji oraz rozmów z osobami będącymi w temacie nieodzownym jest też wsparcie dla przemyskiej szkoły muzycznej. Uczniowie tej szkoły osiągają wspaniałe wyniki na międzynarodowych konkursach i rozwój tej młodzieży powinien stać się jednym z priorytetów przyszłej Rady Miasta.<span class="Apple-converted-space"> </span>Podejmiemy wszelkie działania dążące do pozyskania środków na budowę i wyposażenie sali koncertowej z prawdziwego zdarzenia. Talent naszych uczniów ze szkoły muzycznej to nasz skarb, który aż grzech nie wykorzystać. </span><span class="s2"><br />
</span><span class="s1">Dziś przemyskie firmy zaczynają odczuwać to co już od jakiegoś czasu dzieje się na zachodzie Polski czyli brak wykwalifikowanych pracowników z wykształceniem zawodowym. Brakuje murarzy, tynkarzy, mechaników itd. Mamy zaplecze pedagogiczne, mamy szkoły – wspomóżmy je tylko i połóżmy większy nacisk na promocję tych szkół. Niech Przemyśl stanie się kuźnią kadr w tych branżach. Mając wykwalifikowanych pracowników mamy argument dla potencjalnych inwestorów.</span><span class="s2"><br />
</span></span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Zapewnimy przyjazne i bezpieczne szkoły, osiągające wysoki poziom kształcenia. Towarzyszyć temu będzie świadomość, że nie jest to możliwe bez kompetentnej i należycie opłacanej profesjonalnej kadry nauczycieli i pedagogów. <b>Wydatków na publiczną edukację nie można przedstawiać jako balastu, obciążenia gminnego budżetu</b>, ale jako cenną inwestycję w najmłodszych mieszkańców i przyszłość wspólnoty.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p7">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Wytyczymy <b>„ścieżki edukacji”</b>, co pozwoli dzieciom i młodzieży rozwijać swoje zainteresowania np. muzyczne, sportowe, naukowe poprzez wszystkie etapy kształcenia, czyli od przedszkola aż po uczelnię wyższą. Ponadto uważamy, że konieczne jest wsparcie dla szkół w organizacji dodatkowych zajęć pozalekcyjnych dla dzieci i młodzieży.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<ol class="ol1">
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Kultura i rekreacja</span></span></li>
</ol>
<ol class="ol1">
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Sport</span></span></li>
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Służba zdrowia.<br />
<br />
Tu nie będę się specjalnie rozpisywał, bo przy opracowywaniu tych punktów w większości uczestniczyły inne nasze zespoły i wszystko to znajdzie się w naszym programie. Mogę tylko zaznaczyć, że chcemy postawić na rozwój nie tylko dyscyplin zespołowych, ale też rozwój sportów indywidualnych. To akurat konik Andrzeja Słodyczko, naszego kandydata z 4 Okręgu. Chcemy w naszym programie doprowadzić do zagospodarowania terenów parku na Lipowicy właśnie w celach rekreacyjnych i uprawiania rodzinnych dyscyplin sportowych. Park ten dzisiaj, aż prosi się o zagospodarowanie.<span class="Apple-converted-space"> </span>Podobnie jak rzeka San. Zagospodarowanie linii brzegowej w celach rekreacyjnych i wykorzystanie rzeki dla uprawiania kajakarstwa, dla rekreacji to podstawa.<br />
Niezwykle ważnym punktem naszego programu jest rozwój i wsparcie dla kultury. Wspaniałe i jakże wartościowe wydarzenia jak festiwal akordeonowy, Przemyska Jesień Muzyczna powinny mieć o wiele większą rangę i być o wiele bardziej promowane. Takie imprezy cykliczne są naszym bogactwem, którego nie wykorzystujemy. Takim bogactwem jest przede wszystkim kadra jaką posiadamy z Magdaleną Betleją, Krystyną Maresh – Knapek i wieloma innymi osobami mającymi tak duży wpływ na rozwój kulturalny miasta. Czas w należyty sposób to docenić.<br />
Z największym problemem do rozwiązania jakim się borykaliśmy przy pracy nad problemem jest służba zdrowia. Przy obecnym zadłużeniu szpitala, złej sytuacji finansowej miasta nie ma tu wielkiego pola do manewru. Za tym muszą iść rozwiązania systemowe. Z pewnością chcemy postawić na próbę pozyskania dodatkowych środków finansowych z instytucji nadrzędnej. W naszej mocy jest jednak wywarcie wpływu na dyrekcje szpitala na poprawę jakości usług i uprzejmość kadry. W niedawno wywołanej przeze mnie dyskusji na temat podwyżek dla pielęgniarek ( uważam, że im się bezapelacyjnie należą) wiele osób używało argumentów o ich niegrzeczności itp. Byłem kilkukrotnie świadkiem różnych zachowań pielęgniarek. Przy czym zdecydowana większość z nich to jak najbardziej grzeczne i uprzejme zachowania. Wyjątki zdarzają się wszędzie i trzeba je eliminować. Trzeba też wziąć pod uwagę zachowania pacjentów, które niejednokrotnie mogą wyprowadzić z równowagi nawet najbardziej spokojną osobę.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></li>
</ol>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<ol class="ol1">
<li class="li1"><span class="s1"><span style="font-size: small;">Współpraca z powiatem</span></span></li>
</ol>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Ostatnim punktem naszego programu, niemniej ważnym jak poprzednie jest współpraca z powiatem czyli sąsiednimi gminami . Jeżeli mówimy o budowaniu przemysłu turystycznego to musimy wziąć pod uwagę , że duża liczba zabytków, atrakcji turystycznych znajduje się właśnie na terenie ościennych gmin. Cała Twierdza Przemyśl, Arboretum, Wioska Fantasy, Krasiczyn, Kalwaria Pacławska czyli turystyka militarna, pielgrzymkowa, przyrodnicza, historyczna to wszystko jest poza granicami miasta podobnie jak tereny do uprawiania turystyki pieszej, konnej, rowerowej czy sportów wodnych.<br />
Nie ma też dziś znaczenia czy ktoś mieszka w mieście, a pracuje na terenach gminy czy odwrotnie. Odległość nie jest dziś żadnym problemem dlatego zarówno powiat jak i miasto powinny wspólnie uczestniczyć w procesie promocji i pozyskiwaniu inwestorów. Przykładem może być tu świetnie zarządzana gmina Orły gdzie kolejna firma lokuje się w ich strefie ekonomicznej. Każda z nowo powstałych firm będzie potrzebowała pracowników. Z Przemyśla do Orłów jest przysłowiowy rzut beretem. <br />
Taka współpraca otwiera też pole do działania przy organizacji imprez kulturalnych<span class="Apple-converted-space"> </span>oraz wydarzeń sportowych. Bliskość terenów Gminy Przemyśl, świetny gospodarz tej gminy gwarantuje sukces współpracy na tym polu i możliwość rozłożenia kosztów organizacji różnych działań. Wspólna promocja to także niższe koszty dla każdego i większa oferta. Słowem więcej za mniej z korzyścią dla wszystkich. <br />
</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4opA2hWgcn5vSCnyCvs-KRzzMz1kEWi1beCVxveP1fQGCorIvvLDWS1pdkajCE9v3dBF2D6YmY8w21NTuS1I35lsvaWbpvXZli5v1v-Yi1thxEncMVRfD0g28oJz5UmWXPQXYfAq-hbbE/s1600/IMG_8068+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4opA2hWgcn5vSCnyCvs-KRzzMz1kEWi1beCVxveP1fQGCorIvvLDWS1pdkajCE9v3dBF2D6YmY8w21NTuS1I35lsvaWbpvXZli5v1v-Yi1thxEncMVRfD0g28oJz5UmWXPQXYfAq-hbbE/s320/IMG_8068+2.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Z tego co widzę to waszym programie chcecie postawić bardziej na przedsiębiorczość mieszkańców.</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: Przemyśl to właśnie jego mieszkańcy. To oni mają być ojcem sukcesu. My chcemy wyłącznie im pomóc, otwierać im drzwi, a jak trzeba będzie to je wyważać. Pragniemy kruszyć mury, tam gdzie one istnieją, wspierać ludzi z dobrymi pomysłami. Chcemy przede wszystkim postawić na rozwój rodzimych firm i przedsiębiorców, usuwać wszelkie biurokratyczne przeszkody jakie są im w mieście stawiane. Poza tym nie mówimy tylko o przedsiębiorczości. Kultura i rozrywka to także potencjał tkwiący w mieszkańcach, który chcemy wesprzeć. Kto ma lepiej wiedzieć czego chce młodzież w mieście. Urzędnik czy właśnie ta młodzież. Dążyć będziemy do zbudowania oferty imprez cyklicznych w mieście i ich jak największej promocji. <br />
<br />
Red: Wasi przeciwnicy już puszczają wśród urzędników plotkę, żeby na Was nie głosowali, bo będziecie zwalniać urzędników. Jakby nie patrzeć to spory elektorat.</span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: Urząd Miasta i spółki miejskie oraz inne instytucje w żaden sposób nie mogą być przechowalnią kolesi, znajomych i przyjaciół, którym trzeba dać pracę, bo na nas głosują. Absolutnie. Jeżeli są sztucznie stworzone stanowiska pracy, albo nieefektywni pracownicy to należy albo je zlikwidować, albo przesunąć na stanowiska, na których się sprawdzą. A jak się nie sprawdzą to należy im podziękować z korzyścią dla miasta.<br />
Aby odnieść sukces, znaleźć środki na inwestycje, wspomóc przedsiębiorców Urząd Miasta i spółki<span class="Apple-converted-space"> </span>muszą być zarządzane jak prywatna firma. Optymalizacja zatrudnienia, efektywność, poprawa jakości pracy niektórych urzędników to podstawowe działania jakie należy podjąć. Może wystarczy też kilka przesunięć personalnych, aby równocześnie rozkruszyć pewien beton, a z drugiej strony pozwolić rozwijać się młodym i pełnym zapału urzędnikom. Pozwolisz, ze w tym wypadku posłużę się przykładem kolegi Przemka Grządziela. Akurat ta decyzja personalna<span class="Apple-converted-space"> </span>Prezydenta Roberta Chomy była strzałem w dziesiątkę. Przemek jako kierownik schroniska dla zwierząt udowodnił, że jest strzałem w dziesiątkę.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkCBw9TfnJkTE5fDbWyTHgEl-E8KrCpYdb1iiz1e4_-Az8uULUc0oQdZN87BETrZCzOTJ5HzheG1g4Fg9HBSPdusE12bhyphenhyphenL0U8rf4YecKiHOJ_WNKWpaiDqeIUTa5vmIADUHVdyom71k6/s1600/IMG_8069+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkCBw9TfnJkTE5fDbWyTHgEl-E8KrCpYdb1iiz1e4_-Az8uULUc0oQdZN87BETrZCzOTJ5HzheG1g4Fg9HBSPdusE12bhyphenhyphenL0U8rf4YecKiHOJ_WNKWpaiDqeIUTa5vmIADUHVdyom71k6/s320/IMG_8069+2.JPG" width="240" /></a></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Wielu kandydatów mówi o darmowej komunikacji, darmowych przejazdach i wielu innych podobnych inicjatywach.<br />
<br />
MM: W obecnej chwili Przemyśla nie stać na takie rozwiązania. MZK walczy o przetrwanie, brakuje pieniędzy dosłownie na wszystko łącznie z oponami do autobusów. Jestem daleki od wszelkiej maści rozdawnictwa i socjalu. Nie ma niczego za darmo. Za te rzekomo darmowe przejazdy zapłacą za chwilę wszyscy mieszkańcy Przemyśla w podatkach. Poprawa jakości funkcjonowania MZK, optymalizacja kosztów, weryfikacja kursów autobusów, aby nie woziły powietrza. Po co komu na linii autobus dla 50 osób, skoro od lat o danej godzinie jeździ nim maksymalnie 10.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Red: Rzeczywiście w całej wypowiedzi nie atakowałeś nikogo ad personam. Wiesz, że są dwa rywalizujące ze sobą ugrupowania, które już także po cichu zaczęły Was zwalczać jako konkurencję.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p4">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM: My koncentrujemy się na tym, aby robić swoje. Jak ktoś się chce marnować czas na babranie się w ekskrementach to niech to robi, ale bez naszego udziału. Jeszcze raz podkreślam. Dla dobra miasta jesteśmy w stanie współpracować z każdym niezależnie od szyldu partyjnego. Marzę o tym, aby Przemyśl stał się perełką turystyczną Polski, aby latem nad Sanem jak przed laty nie można było znaleźć miejsca, by rozłożyć leżak, aby na ulicach naszego miasta słychać było języki całego świata, aby ludzie nie tylko przestali stąd wyjeżdżać, ale chcieli się tu osiedlać, pracować, odpoczywać. <br />
<br />
Red: Mirku …znając Cię tyle lat trzymam kciuki za Was i życzę Wam powodzenia. Dziękuję za rozmowę.<br />
</span></span></div>
<div class="p5">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">MM. Dziękuję i na koniec zwracam się do czytelników.<span class="Apple-converted-space"> </span>Zbliżają się wybory. Głosując na nasz komitet Kukiz 15 dacie szansę nam, abyśmy mogli dać ją Wam. Spotkajmy się przy urnach. <br />
</span></span></div>
<div class="p8">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Materiał wyborczy: KW Kukiz15<br />
</span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-17260766114922133862018-09-30T02:24:00.002-07:002018-09-30T03:28:19.358-07:00Przemyskie wyborcze harce<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 13.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: right; font: 13.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_Gtnzzc6lkjRDrUZ2L5BmzDdiVHoJm82xK8T8mAGqHcFiA9Ja3Ve7SV_RCBtLgsyJyBtv-BpMqR9fk8wRv7VeZD_XiNaN7zILjuKqcN1b6OA4kpNyD7jcC3lyk7vC-G3V3Zw6UdV5ZvQ/s1600/RMN_8959+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_Gtnzzc6lkjRDrUZ2L5BmzDdiVHoJm82xK8T8mAGqHcFiA9Ja3Ve7SV_RCBtLgsyJyBtv-BpMqR9fk8wRv7VeZD_XiNaN7zILjuKqcN1b6OA4kpNyD7jcC3lyk7vC-G3V3Zw6UdV5ZvQ/s320/RMN_8959+%25281%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
Publikujemy wstępniak redaktorki Małgorzaty Dachnowicz, odnoszący się do sytuacji w Przemyślu, po nie zarejestrowaniu przez PiS dwóch list wyborczych w okręgach nr 2 i 3.</div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
Wstępniak uzupełniony o dodatkowe informacje z dynamicznej sytuacji przedwyborczej w mieście i tragicznej sytuacji przemyskiego szpitala.<br />
<a name='more'></a></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">Jeszcze kilka dni temu wszystko wydawało się wiadome. Kandydat na prezydenta z PiS Janusz Hamryszczak miał największe szanse na sukces wyborczy w Przemyślu. Niewiadomą było czy partia ta będzie potrzebować koalicjanta, czy w październikowych wyborach uzyska samodzielną większość. Apetyty w obozie władzy były rozległe i … wszystko posypało jak domek z kart. Przyszły zwycięski obóz zarejestrował kandydatów do Rady Miasta jedynie w dwóch okręgach wyborczych. Można rozumieć złość, żal w szeregach przemyskich działaczy. Jest to dla nich trudna sytuacja. Niezmienia to faktu, że odpowiedzialność za nią ponoszą struktury PiS. Istotny jest tu przekaz, który poszedł w świat i ukazał nieudolność partii rządzącej i jej lokalnych działaczy.<span class="Apple-converted-space"> </span>W nagłówkach prasy i mediów lokalnych można zobaczyć temu podobne głosy: „Kompromitacja PiS w mieście Marszałka Marka Kuchcińskiego”.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><br /></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">Jakie konsekwencje wizerunkowe i wyborcze będzie miało to wydarzenie dla Prawa i Sprawiedliwości? Popuśćmy wodze wyobraźni. Do Rady Miasta Przemyśla nie będą kandydować takie wyborcze tuzy, jak Dariusz Iwaneczko, Janusz Hamryszczak, Bogusław Zaleszczyk. Stawia to pod dużym znakiem zapytania uzyskany przez Prawo i Sprawiedliwość wynik. Wysoce prawdopodobne wydaje się, że to nie PiS będzie układało większość w radzie, a co najwyżej do takiej większości może dołączyć. Kto zyska najbardziej? Na kogo odda swój głos zdyscyplinowany elektorat PiS, nie mając swoich kandydatów w dwóch wyborczych okręgach? Czy zawiedziony sytuacją weźmie udział w wyborach, nie mając na kogo głosować? Czy beneficjentem braku kandydatów z PiS będzie komitet obecnego prezydenta Roberta Chomy? Przenikanie elektoratu PiS do komitetu Chomy w II turze wyborów prezydenckich miało już miejsce i jest czymś naturalnym. Nasuwa się kolejne pytanie, czy nie otwiera się tutaj przestrzeń do gry obecnie sprawującego władzę Prezydenta? Wszak odsunięty w cień przez rządzący w kraju i na Podkarpaciu PiS ma instrumenty do przejęcia obecnie politycznej inicjatywy. To komitet Roberta Chomy może uzyskać w październiku najliczniejszą reprezentację radnych i dobierać sobie koalicjanta. Niekoniecznie musi to być PiS. Komitet Regia Civitas do chwili pisania tego tekstu nie zarejestrował jeszcze kandydata na Prezydenta Miasta Przemyśla. Jak należy się domyślać nie chcą zaszkodzić kandydatowi PiS. </span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><br /></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">W zaistniałej sytuacji wystawienie swojego kandydata wydaje się wysoce prawdopodobne. Wracając do Janusza Hamryszczaka, nasuwa się tu pytanie: czy straty wizerunkowe są na tyle duże, że jego zwycięstwo staje pod znakiem zapytania? Czy nie lepiej porozumieć się z dotychczasowym Prezydentem co do wspólnego kandydata, lub przyszłej większości w Radzie Miasta. Jakieś ustalenia wydają się nieuniknione. Zostawiając obecnie rządzącą większość, jakie znaczenie ma zaistaniała sytuacja dla pozostałych komitetów i ich kandydatów? Z pewnością osłabienie wizerunkowe PiSu<span class="Apple-converted-space"> </span>ich wzmacnia, szczególnie listę Wojciecha Bakuna, który mocno zaangażował się w dopilnowanie aby sprawa z odwołaniem Pełnomocnika Wyborczego PiS u Komisarza Wyborczego przebiegała w sposób przejrzysty i transparentny. Oddać należy też sprawiedliwość PO, która w tej sprawie również się angażowała. Wydaje się, że brak kandydatów PiSu w dwóch okręgach komitetowi Koalicji Obywatelskiej nowych głosów raczej nie przysporzy, aczkolwiek inny będzie rozkład mandatów w tych okręgach. </span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><br /></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">Mało zyska na tym kandydat Koalicji Obywatelskiej na Prezydenta Miasta, gdyż w drugiej turze przeciwko sobie będzie miał głównie zjednoczony elektorat PiS i Regia Civitas, bez względu na to kto ostatecznie będzie tutaj kandydatem. W drugiej turze Wojciech Błachowicz poszerzenia elektoratu musi szukać pośród wyborców Lewicy i Kukiz15. Zagadką pozostaje tutaj komitet Wojciecha Bakuna. W sytuacji braku kandydatów PiS i ich strat wizerunkowych szanse komitetu Kukiz15 wzrastają pod warunkiem, że zawalczy i przejmie część głosów PiSu. Zyska nawet w przypadku pozostania wyborców PiSu w domach. Czy zwiększa to z kolei szanse Wojciecha Bakuna? Słaby Hamryszczak i kandydat Regii Civitas otwiera grę dla kandydata Kukiz15. W przypadku dogadania PIS - Regia to pole dla Wojciecha Bakuna się kurczy. Uzyskany wynik tego komitetu do Rady Miasta, który ma szansę wprowadzić swoich przedstawicieli, jak też sam wynik Bakuna może mieć duże znaczenie w II turze. Na placu boju pozostaje Lewica, która musi mocno powalczyć o utrzymanie obecnego stanu posiadania. Pytanie też, gdzie rozłożą się ich głosy w II turze, zważywszy, że do tej pory uczestniczyli w koalicji rządzącej miastem.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">To nie jedyne zmartwienie PiSu w Przemyślu. Straty wizerunkowe dla miasta przynosi także bardzo niebezpieczna sytuacja w przemyskim Szpitalu Wojewódzkim im. Św. Ojca Pio, gdzie od 3 tygodni trwa strajk, a porozumienie wypracowane przez wszystkie strony jak donoszą media zostało już dwukrotnie zerwane. Partyjni koledzy z Zarządu Województwa Podkarpackiego nie ułatwiają PiSowskim działaczom życia w mieście. Przyjęcia planowane w szpitalu są wszystkie odwołane, przyjmują tylko w sytuacji zagrożenia życia. Na szczęście kampania jest krótka i za niespełna miesiąc wszystko będzie jasne.</span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"></span><br /></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1">Małgorzata Dachnowicz <span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
</div>
<div class="p4" style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space">Aktualizacja</span></span></div>
</div>
<div class="p4" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space">PiS przemyski próbuje odwrócić swoją klęskę, pokazując siłę i dynamikę. Wszystko to jednak jest bardzo słabe, PiS jest w wyraźnej defensywie i najprawdopodobniej nie rozumie co się stało. Dlatego nie umie wejść do ofensywy, działa schematami nie rozumiejąc, że dotychczasowy przekaz załamał się totalnie i wypadałoby zrobić coś innego, np. uderzyć się we własne piersi i przeprosić działaczy i elektorat. Tymczasem do Przemyśla przyjeżdżają kolejni ministrowie i obiecują wsparcie i pieniądze. Wszystko to będzie ale prezydentem musi być kandydat PiSu. Tu nasuwa się dość nurtujące pytanie? Dlaczego dopiero teraz? Przecież PiS w Przemyślu rządzi od 4 lat /ma 10 swoich radnych/ w Sejmiku od 5 a w kraju od 3, czyżby Prezydent Robert Choma był przeszkodą aby ten strumień złota mógł do Przemyśla popłynąć? Czyli PiS musiał czekać 4 lata aby dopiero wesprzeć miasto jak prezydentem będzie ich człowiek? Szpital przemyski jest w tragicznej sytuacji a minister Rafalska wizytując miasto go nie odwiedziła, a na wniosek PO o zwołanie sejmowej komisji zdrowia w Przemyślu Marszałek Marek Kuchciński odpowiedział nie. Nie rozumiem jak można udawać, że problem szpitala nie jest problemem PiSu. Mając dyrektora, 6 zastępców, swoją władzę w sejmiku województwa i w kraju nie są w stanie sobie poradzić z protestem pielęgniarek. Chcąc doprowadzić do sytuacji takiej gdzie winę za tragiczną sytuację szpitala i jej pacjentów mają ponieść pielęgniarki, które chcą trochę więcej zarabiać, a przede wszystkim chcą zarabiać jak te np. w Rzeszowie, przecież szpitale podlegają pod tego samego pracodawcę. Dlaczego robione są takie dysproporcje. Pielęgniarki zarabiają 2 tysiące z hakiem jedne 22000, inne 2300, inne 2500, czy to takie dziwne, że ktoś chce zarabiać więcej za swoją ciężką pracę. Nie dość, że pielęgniarki nie mogą liczyć na żadne wsparcie to jeszcze są pomawiane, a o ich zarobkach i żądaniach krążą już legendy, o tym, że chcą zarabiać po 10 tysięcy złotych. To jest bardzo krzywdzące. </span></span></div>
<div class="p4" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></div>
<div class="p4" style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space">Sytuacja PiSowi wymknęła się spod kontroli. PiS w Przemyślu będzie w mniejszości przyszłej rady, ponieważ nie ma ludzi w połowie okręgów, stąd na szybko zorganizowana konferencja z komitetem obecnego prezydenta Roberta Chomy. Ten, który miał być odsunięty od władzy dzisiaj ma być kołem ratunkowym dla PiSu, a jeszcze chwilę temu lokalny PiS z niechęcią patrzył na fakt, że Regia Civitas wystawi swoich kandydatów. Teraz PiSowski prezydent dopiero pokarze jak będzie dobrze? A jakim sposobem zapytuję, Przecież on był zastępcą prezydenta całe 4 lata i co PiS nie wspierał miasta, bo prezydentem był Robert Choma, aby nie wzmocnić obecnego czekano 4 lata aby w końcu PiS miał swojego i dopiero wówczas zostanie ulany ten strumień pieniędzy? Szanowni Państwo to jest żałosne i skandaliczne. Ponadto wcale nie jest przesądzone, że to kandydat PiSu będzie prezydentem. Co zrobi PiS jak zostanie nim kandydat PO lub Kukiz15. Wsparcia też nie będzie? Bo to nie ich prezydent. To tak ma wyglądać polityka państwa, wpieramy tylko swoich? A co z mieszkańcami naszego miasta oni nie zasługują na uwagę i wsparcie Marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego i polskiego rządu? Drodzy Państwo, przyglądajcie się i oceniajcie, wybierając dobrze. Cynizm i pycha powinny zostać ukarane.</span></span></div>
<div class="p4" style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-converted-space">MD</span></span></div>
</div>
Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-60929701822965605292018-06-19T09:25:00.004-07:002018-06-19T09:26:21.348-07:00Zielnik Przemyski - syrop z kwiatów czarnego bzu<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {text-decoration: underline ; font-kerning: none}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
<br />
<div class="p1">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7vQKDV-Z1XbJKhJdWK6kcqbAmE0qK4oi3-TlS8qm6QtEjIxQ9V-7pk1CeBQtwOEg4Oszz_hDJyvNNKyrp0DkY1-yLhW9_CGXbFE9kMRStsz0cCcQGYRWOzJVK2Th0MvzGL_LtribqWGxp/s1600/syrop+z+mniszka+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="990" data-original-width="1600" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7vQKDV-Z1XbJKhJdWK6kcqbAmE0qK4oi3-TlS8qm6QtEjIxQ9V-7pk1CeBQtwOEg4Oszz_hDJyvNNKyrp0DkY1-yLhW9_CGXbFE9kMRStsz0cCcQGYRWOzJVK2Th0MvzGL_LtribqWGxp/s320/syrop+z+mniszka+.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p2">
<span style="font-size: small;"><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">Zioła w tym roku zapełniły swoją obfitością majowe łąki i zbocza. Warto w te dni wybrać się za miasto i korzystać z darów natury. Mamy za sobą już sezon na miody z mniszka lekarskiego i syropy z akacji, bo te właśnie zaczynają przekwitać.</span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: small;"><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"> </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5UQ4b2IH_NzOpe46eLBjwk2Wx9N3ZIz4_jEFYvhVb_z5dueYIO5r2VKmv2dSiyu_OAU21Qc_k2npZFPPWa_B4C-vXf_0XSQCueTfB3YjFMtfQwGeuKb3MSIrI9EY9D6jLz9Ykl3dPBIqD/s1600/Foto.+Kuchnia+u+Basi-+Smaki+z+tradycja%25CC%25A8+i+nie+tylko+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="759" data-original-width="960" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5UQ4b2IH_NzOpe46eLBjwk2Wx9N3ZIz4_jEFYvhVb_z5dueYIO5r2VKmv2dSiyu_OAU21Qc_k2npZFPPWa_B4C-vXf_0XSQCueTfB3YjFMtfQwGeuKb3MSIrI9EY9D6jLz9Ykl3dPBIqD/s320/Foto.+Kuchnia+u+Basi-+Smaki+z+tradycja%25CC%25A8+i+nie+tylko+.jpg" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-size: small;">A może ktoś jeszcze zdąży /przepis wraz z instrukcją znajdziecie np. Na FB na stronie: <a href="https://www.facebook.com/KuchniauBasi/?hc_ref=ARRBpn7ZJDJHVngJSqFpkqbbiUhR2_2Dj005BlIZ64WFCAW_20zCJPB6veDc0LXfAN0" style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span class="s2">Kuchnia u Basi- Smaki z tradycją i nie tylko</span></a><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">. Tymczasem gorąco polecam przygotować sobie syrop z kwiatów czarnego bzu. Bo te dopiero zaczynają kwitnąć i z pewnością zdążycie zebrać i przygotować. Syrop ten jest wyjątkowo aromatyczny i smaczny. Przygotowanie go nie zajmie też wiele czasu. Ja robię go od 3 lat i na nowo się nim zachwycam. W zimie podobnie zresztą jak syrop z mniszka pijemy z herbatą, cytryną i imbirem. Cudowna sprawa. Dzięki temu nie chorujemy a nawet jak coś nas dopada to ziołowe specyfiki pomagają w wyjściu z choróbska.</span><span class="Apple-converted-space" style="-webkit-text-stroke-width: initial;"> </span><span class="s1"></span></span><br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Zatem wyjeżdżamy za miasto i poszukujemy kwitnącego bzu, ja go mam akurat w ogrodzie, a może i u Was rośnie lub u sąsiada? Zbieramy baldachy w pełnym słońcu i bierzemy się za przyjemną robótkę.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUcHwClT1LLg0SPs4GDO44oUg8pT5DhlYHOWZSc7ahHa0thnHNnes7bKwL0yKyIgZ3Vqkuh2mz6hCql8-PnHugi_PMk66eUJ5U4afbpleU_flj2aDN4f18NY7SPxvXY6zDnqr8yMblGKZ0/s1600/czarny-bez-654x390+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="513" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUcHwClT1LLg0SPs4GDO44oUg8pT5DhlYHOWZSc7ahHa0thnHNnes7bKwL0yKyIgZ3Vqkuh2mz6hCql8-PnHugi_PMk66eUJ5U4afbpleU_flj2aDN4f18NY7SPxvXY6zDnqr8yMblGKZ0/s320/czarny-bez-654x390+2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p2">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Właściwości lecznicze kwiatów czarnego bzu są szerokie:</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>działają wykrztuśnie i rozrzedzają katar,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>działają napotnie i antywirusowo,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>chronią i wzmacniają błony śluzowe dróg oddechowych,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>wzmacniają odporność organizmu,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>stabilizują krwiobieg i wzmacniają naczynia włosowate,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>uśmierzają bóle (w tym ból głowy, np. podczas przeziębienia),</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>działają oczyszczająco i usuwają wolne rodniki,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>przyspieszają przemianę materii,</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>łagodzą stany zapalne skóry.</span></span></div>
<span style="-webkit-text-stroke: rgb(0, 0, 0); font-family: "helvetica neue";">Czarny bez zawiera również substancję zwaną cholina, która obniża ciśnienie krwi i zapobiega nadmiernemu odkładaniu się tłuszczu w organizmie.</span><br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Syrop z kwiatów z czarnego bzu: Składniki</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>30 baldachów czarnego bzu (kwiatostany czarnego bzu)</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>1 kg cukru</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>1 litr wody</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>•<span class="Apple-tab-span"> </span>sok z 1 cytryny</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Przygotowanie syropu</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>1.<span class="Apple-tab-span"> </span>Po zebraniu kwiatów, sprawdź dokładnie czy nie ma w nich żadnych żyjątek. Kwiaty możesz delikatnie otrzepać, natomiast nie płucz kwiatów pod wodą – to mogłoby pozbawić je intensywnego zapachu.<br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>2.<span class="Apple-tab-span"> </span>Następnie odetnij jedynie drobne gałązki z kwiatami, pozbądź się grubszych zielonych łodyg, które spowodowałby gorzki posmak syropu.<br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>3.<span class="Apple-tab-span"> </span>Kwiaty włóż do garnka, miski lub większego słoika.<br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>4.<span class="Apple-tab-span"> </span>Zagotuj wodę z cukrem i sokiem z cytryny. Zagotowaną wodą zalej kwiaty, tak by całe były przykryte przygotowanym roztworem. Możesz dodać pokrojone kawałki cytryny. Syrop odstaw na 2 dni.<br />
</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span>5.<span class="Apple-tab-span"> </span>Po tym czasie przecedź syrop przez sito. Zagotuj raz jeszcze i gorący syrop przelej do słoiczków. Odwróć do góry dnem aż d ostygnięcia.</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Przechowuj najlepiej w zacienionym i chłodnym miejscu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
</style>
<br />
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span><span class="Apple-tab-span"> </span>Małgorzata Dachnowicz</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-34232954915996136532018-06-19T09:20:00.002-07:002018-06-19T09:20:49.654-07:00eCall obowiązkowy i moto ciekawostki
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; text-align: center; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 8.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">eCall<span class="Apple-converted-space"> </span>obowiązkowy</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">System eCAll pozwala na automatyczne, lub ręczne połączenie z centralą numeru 112, w celu przekazania informacji o miejscu wypadku. Aby to umożliwić samochód będzie musiał być wyposażony w odbiornik GPS umożliwiający jego lokalizację, a także w Galileo.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVVCpO_BWddOhMqZtca10TiDVRgsag0HRPzywzPli7BcTK1Nr4p3O8Py09CIYIb6Kos7wPdZnR5dvFobFwZie8AJ87JGz67ayYQTDDwRRhL7I8rg733UFhi9eLzDSl6fUIlHWrlxe0lkUf/s1600/26239464_570382436638401_4063198344573147161_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="645" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVVCpO_BWddOhMqZtca10TiDVRgsag0HRPzywzPli7BcTK1Nr4p3O8Py09CIYIb6Kos7wPdZnR5dvFobFwZie8AJ87JGz67ayYQTDDwRRhL7I8rg733UFhi9eLzDSl6fUIlHWrlxe0lkUf/s320/26239464_570382436638401_4063198344573147161_n.png" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-size: small;"> <a name='more'></a>Potrzebna będzie również karta SIM, do przesyłania danych i połączeń głosowych. W razie wypadku, podczas którego dochodzi do aktywacji („wystrzelenia”) poduszek powietrznych, nastąpi automatyczne połączenie z numerem 112. Po naciśnięciu odpowiedniego przycisku, połączenie to można wywołać ręcznie. Jeśli podróżujący autem będą w stanie, to przekażą informacje o wypadku. Jednocześnie do centrali przesłanych zostanie kilka danych np. godzina wypadku, rodzaj silnika zastosowanego w samochodzie, numer VIN, a na podstawie zapiętych pasów ilość osób podróżujących, a także kierunek jazdy. A wszystko po to by przyśpieszyć akcję ratunkową. System wszedł w życie z dniem 1 kwietnia i od tej daty musi być montowany w każdym nowym modelu, a korzystanie z niego jest bezpłatne.</span><br />
<div class="p3">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Moto<span class="Apple-converted-space"> </span>ciekawostki.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Tanie Łady ze Słowacji.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W Słowacji działa kilkunastu oficjalnych dealerów Łady. Jeśli ktoś szuka taniego i nowego auta z gwarancją, to właśnie tam powinien udać się na zakupy. Najtańszym modelem jest Łada Granta w wersji sedan kosztująca 6590 euro (ok. 28 000 zł.). Silnik 1.6 o mocy 87, lub 97 KM. Poj. Bagażnika 520 l.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Elektryczne i hybrydy w Polsce.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W Polsce dostępne są 82 modele aut elektrycznych i hybrydowych. Najtańszym z nich jest Renault Twizy o zasięgu 100 km. z ceną 53200 zł. A najdroższym Tesla S P100D. Zasięg tego auta to 613 km. a cena to 608000 zł.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>„Naj”<span class="Apple-converted-space"> </span>autostrady.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Najbardziej uczęszczana, to Hollywood-Harboor. Dziennie jeździ nią 220 tyś. pojazdów.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Najszersze, to 2 odcinki w USA z Dan Ryan do Chicago i w Dallas. Oba mają 16 pasów cyrkulacyjnych.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Najbardziej zatłoczone są w Wielkiej Brytanii. Po 340 tyś. km jeździ 11,4 milionów pojazdów.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Duży i „szybki” bagażnik.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Audi RS 6 Avant, To najszybsze kombi na świecie. Silnik ma pojemność 4 litry i generuje moc 640 KM. Przyśpieszenie 0-100 km trwa 3,5 s. Bagażnik ma pojemność 565 l.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Kiedy<span class="Apple-converted-space"> </span>to<span class="Apple-converted-space"> </span>było?</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Test drogowy Syreny 104. Waga auta 940 kg. Średnica zawracania 11,2 m. Zużycie paliwa w trasie 7,8-12,4 l w ruchu miejskim 8,6-12,7 l.. Przyśpieszenie 0-100 km trwało 36,5 s.</span></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS_9zcamwsclw3TzwYurTUWy2uCjXUxx0o7wDUa3fZtOBwj_i2fyApWxToQE839ix7BZ0QGkkMGSIG_MSZdZ4XBXKDRHLT__1bQYQunNgFuHBEdWCX-cKFKlymN-F3bPN0NhrzGVRQ3zXP/s1600/26239464_570382436638401_4063198344573147161_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="645" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS_9zcamwsclw3TzwYurTUWy2uCjXUxx0o7wDUa3fZtOBwj_i2fyApWxToQE839ix7BZ0QGkkMGSIG_MSZdZ4XBXKDRHLT__1bQYQunNgFuHBEdWCX-cKFKlymN-F3bPN0NhrzGVRQ3zXP/s320/26239464_570382436638401_4063198344573147161_n.png" width="320" /></a></div>
<div class="p2" style="text-align: right;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Mariusz Partyka</span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-7342864091138963022018-06-19T09:17:00.004-07:002018-06-19T09:17:48.221-07:00Wiersze "Weny"
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 13.5px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: right; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: right; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {text-decoration: underline ; font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="p1" style="text-align: right;">
<span class="s1"><b>Monika Lach</b></span></div>
<div class="p2">
<span class="s2"><b><br />
Marzenia</b></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p4">
<span class="s1">„Biedny jestem: me skarby – w marzeniach,</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">Stąpaj ostrożnie po marzeniach.”</span></div>
<div class="p4">
<span class="s1">William Butler Yeats</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span></div>
<a name='more'></a>Idź<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<div class="p2">
<span class="s1">Droga usłana wyobraźnią</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Tu powinien być dom</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Najlepiej z ogrodem</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">a w nim rodzina</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">odświętnie ubrana</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">jak na urodziny</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">może moje</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">a może babci</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">bo babcia też powinna być</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">idź</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">tam – przed siebie</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">widzę lato</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">zatem ubierz zwiewną sukienkę</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">malowaną w kwiaty</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">uśmiechaj się</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">niech ci będzie dobrze</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">szczęśliwa bądź</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">jak należy</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">kiedy spełniają się marzenia</span></div>
<div class="p1" style="text-align: right;">
<span class="s1"><b>Monika Lach</b></span></div>
<div class="p5">
<span class="s2"><b></b></span><br /></div>
<div class="p2">
<span class="s2"><b>Za krokiem</b></span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">W kieszeni dziura</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">W głowie tłok</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Od myśli i nadziei</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Co też przyniesie nowy rok</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Co się pomnoży</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Co podzieli</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p2">
<span class="s1">A w sercu wciąż płonie żar</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Westchnieniem - wspomnieniem - chwilą</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Podgrzewany do radości bram</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Że kiedyś się uda mur przeskoczyć</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Że kiedyś spełnią się rozkosze</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Z sekretnej półki życzeń</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">I świat nabierze jasnych barw</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Jak wiosna – lato – miłość</span></div>
<div class="p6">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Zatem idę</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Przed siebie odważnie stąpam</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Może za krokiem</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Albo dwoma</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Czeka spełniona prośba</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Może za krokiem</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Albo dwoma</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1">Czeka wiadomość dobra</span></div>
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<div class="p1">
<span class="s1">Alicja Surowiecka Lach</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><b>Polonez</b></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">na dnie mojego snu na skraju nocy</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">gdzie wyciągnięcie ręki waży szalę</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">często się fruwa orłem wśród niemocy</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">i gra się w karty z królem by być błaznem</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p1">
<span class="s1">a tam za oknem pada deszcz</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">zmywa reklamy słodki smak</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">leje jak z cebra w życia sens</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">nadzieja rodzi prawdę dnia</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p1">
<span class="s1">na dnie mojego snu na skraju nocy</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">gdzie się w klepsydrze przesypuje czas</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">słychać ogniste akordy</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">Fryderyk Poloneza gra</span></div>
<div class="p2">
<span class="s1"></span><br /></div>
<div class="p1">
<span class="s1">pamiętaj o tym gdy otworzysz oczy</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">niech ci nie zgaśnie fragment tego snu</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">z sercem na fortepianie</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">wśród biało-czerwonych róż</span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-81449140976142091182018-06-19T09:14:00.002-07:002018-06-19T10:07:33.151-07:00Działalność obozu przejściowego Przemyśl - Bakończyce i Rady Głównej Opiekuńczej w latach 1943 - 1944. Część II. Rok 1944.<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 12.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 12.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 12.0px 0.0px; text-align: right; font: 12.0px Verdana; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #0000ff; -webkit-text-stroke: 0px #0000ff}
span.s3 {font-kerning: none; background-color: #ffffff}
span.s4 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; background-color: transparent}
</style>
<br />
<div class="p1">
<br /></div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Pomimo wszelkich działań prewencyjnych w postaci interwencji u władz niemieckich, prób konsolidacji mieszkańców wsi polskich itp., od stycznia 1944 r. rozwinęła się nowa potężna ofensywa nacjonalistów ukraińskich skierowana przeciw ludności polskiej z Małopolski Wschodniej.</span></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8vxh9aOoFfHoeRwlJL3A9nDu4NbzqYNr0qNGtf6Li296P5737Pu2_ETkpApPpVUoZjgTbZmD2pCzV6XGcmmhby0OF9xvC2ReNUBvK5AqO1I9f1pLmscCv7JLtxGNVyNN9fxNf4bR4Mhdq/s1600/1+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="844" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8vxh9aOoFfHoeRwlJL3A9nDu4NbzqYNr0qNGtf6Li296P5737Pu2_ETkpApPpVUoZjgTbZmD2pCzV6XGcmmhby0OF9xvC2ReNUBvK5AqO1I9f1pLmscCv7JLtxGNVyNN9fxNf4bR4Mhdq/s320/1+.jpg" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-size: small;"> </span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: small;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Terror ukraiński w rejonie Brodów wzmógł się w tym czasie szczególnie gwałtownie. Ludność polska uciekała do miasta Brody i tam zaopiekowała się nią miejscowa Delegatura PolKO. W końcu stycznia w powiecie kamioneckim i północnej części lwowskiego miała miejsce masakra ludności polskiej.<span class="Apple-converted-space"> </span>Mówi o tym pismo hr. Łosiowej z lwowskiej RGO do centrali. Określała ona sytuację jako bardzo poważną i uprzedzała, że należy się liczyć z masowym przesiedleniem się ludności polskiej na zachód, oraz z koniecznością opieki nad dużą ilością dzieci.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><br />
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"></span>Tymczasem obok napadów band ukraińskich, do Małopolski zaczął zbliżać się front,<span class="Apple-converted-space"> </span>co pogorszyło już i tak ciężkie położenie ludności. Komitety pomocy i ich delegatury miały być stopniowo ewakuowane przed wkroczeniem Sowietów, a tym samym ludność będąca pod ich opieką pozbawiona pomocy. Polacy stale uciekali przed mordami ukraińskimi. Kolejne monity RGO o interwencję pozostawały bez echa. Dr Tesznar uzyskał od gubernatora odpowiedź, że władze niemieckie nie dysponują w tym momencie większą ilością odpowiedniej policji, gdyż wszystko co młode i zdrowe znajduje się w wojsku; poza tym władze nie mają zamiaru stosować odpowiedzialności kolektywnej, a sprawcy napadów nie są znani. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Dnia 9 lutego 1944 r. zamordowani zostali szef Urzędu Pracy dr Bauer i jego zastępca dr Schneider, którzy w miarę życzliwie odnosili się do dezyderatów RGO. Potwierdził się też, niestety fakt sporządzenia przez nacjonalistów ukraińskich listy Polaków we Lwowie, którzy mieli być wymordowani. Oznaczało to, że nawet w dużych miastach Polacy nie byli już bezpieczni.<span class="Apple-converted-space"> </span>Jeszcze bardziej przygnębiające informacje nadeszły ze Lwowa do Krakowa z końcem lutego. Fala mordów ukraińskich wzrosła do rozmiarów niszczenia całych obszarów osiedli polskich, przy czym akcją tą objęte zostały powiaty: kamionecki, złoczowski, brzeżański, czortkowski, w których całe wsie polskie były zupełnie likwidowane. W powiecie rohatyńskim spalono Firlejów i Karolówkę, przy czym delegatura w Rohatynie objęła opieką resztki ludności tych wsi, umieszczono ją z braku lokalu w kościele. Według tego samego źródła, Niemcy przy rozdziale pomocy lepiej traktowali Ukraińców. Dr Tesznar pisał: „Żyjemy już w stosunkach zupełnie wołyńskich. </span></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQREAAx0n1-MCOJ6HaP0yK22tI6JtzZF_URNyUliuSgugbTmuaxRL4b1U1G8VQAueDRYYPR_kq9mxGnfF8L7vwUfnIKGWSBfJ1N8HbQ7dVfYJmHBk92Tg0ILBHgbEus45Ed2x8ds2_NLju/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="1369" height="70" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQREAAx0n1-MCOJ6HaP0yK22tI6JtzZF_URNyUliuSgugbTmuaxRL4b1U1G8VQAueDRYYPR_kq9mxGnfF8L7vwUfnIKGWSBfJ1N8HbQ7dVfYJmHBk92Tg0ILBHgbEus45Ed2x8ds2_NLju/s320/2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx7gjtLEq_lQC37VWU0AQ0_cEGlKRUM1HezJ2UXWTt4FXG9dGIKwrYDcZ2Wo_eUKVlXGYx-tOwt01VJfsL9L2L6zySK1i89RjQTjQ1gRs1FfUwth7k4WqUKMmsnRp8ZaD11Jpi3wSOS70D/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="1026" height="145" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx7gjtLEq_lQC37VWU0AQ0_cEGlKRUM1HezJ2UXWTt4FXG9dGIKwrYDcZ2Wo_eUKVlXGYx-tOwt01VJfsL9L2L6zySK1i89RjQTjQ1gRs1FfUwth7k4WqUKMmsnRp8ZaD11Jpi3wSOS70D/s320/3.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Przed<span class="Apple-converted-space"> </span>10 dniami przedłożyliśmy nasze zestawienie mordów, dokonanych przez Ukraińców na ludności polskiej. Naliczyliśmy tego 2 700 osób. Na to otrzymaliśmy odpowiedź, że wykaz ten nie jest zupełnym. Wiem o tym dobrze, że cyfra ta winna być zasadniczo podwójnie przyjęta, tym bardziej, że nie ma dnia by mordy te nie były dokonywane”. O Lwowie: „W ciągu miesiąca lutego między godz. 8-9 strzelani są przeważnie ludzie młodzi Polacy, przy czym spis taki również problematyczny osiąga mniej więcej liczby 50 osób. Osobom mordowanym zabiera się dowody osobiste”. Nie bez powodu, bo z tymi dokumentami ukraińscy przestępcy uciekali na zachód. Katedra oblepiona była klepsydrami: „zmarł po krótkich, a ciężkich cierpieniach”. Interwencje delegata RGO w Gouvernement u Starosty Grodzkiego, nie odnosiły żadnego skutku. Fakty te potwierdza obfita korespondencja: list do Prezesa RGO w Krakowie, wysłany ze Lwowa, zawierający opisy mordów dokonywanych na ludności polskiej w Galicji z 2 marca 1944 r. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Czytamy w nim: ”Całe osady polskie szły z dymem, a ludzi systematycznie mordowano. Wśród ofiar było wielu księży katolickich, których mordowano szczególnie okrutnie. Nie było też nadziei na jakąkolwiek pomoc Andrieja Szeptyckiego: „Do arcybiskupa Szeptyckiego nie ma co pisać, bo stoi na stanowisku, że tego nie robią Ukraińcy, tylko bolszewickie bandy. Jest to oczywiście chowanie głowy w piasek, żeby nie widzieć prawdy”. Podsumowanie dla tych dwóch krwawych miesięcy może być dwumiesięczne sprawozdanie Leopolda Tesznara: „Mordy ukraińskie dokonywane na ludności polskiej przybrały w pewnych okolicach to samo nasilenie, jakie panowało w swoim czasie w Wołyniu. Obszary okręgów Złoczów, Brzeżany, Czortków, obecnie Stanisławów, Tarnopol, nawet Stryj stały się widownią wypadków, w których ludność polska traci życie i mienie, w popłochu wycofując się do miast. W ostatnich dniach PolKO Lwów - Powiat relacjonuje o mordach, które zaczynają szerzyć się nawet w powiecie lwowskim. W samym mieście Lwowie policja ukraińska strzela Polaków w wieczornych godzinach, wykorzystując zmrok tak dalece, że pojawienie się na ulicach w godzinach wieczornych zwłaszcza dla młodzieży jest połączone z dużym niebezpieczeństwem. Liczba zamordowanych waha się z pewnością między 7-9 tysiącami osób, trudno bowiem o dokładne zestawienie zwłaszcza pojedynczych mordów,<span class="Apple-converted-space"> </span>które panują wszędzie nagminnie. Te wydarzenia spowodowały cały szereg interwencji u Gubernatora Dystryktu, u Szefa Urzędu, w Gestapo, u Starosty grodziskiego. Nie ma bodajże dnia, ażeby biuro nie przekładało spisu nowych mordów, które bądź to przez PolKO, bądź to przez osoby opuszczające zagrożone tereny wpływają do biura”. [Sprawozdanie Delegata RGO na Dystrykt Galicja za miesiąc luty i marzec 1944 r. z 19 marca 1944 r.], </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W kwietniu 1944 r. w przeddzień wkroczenia Rosjan, mordy na Polakach trwały nadal. Jedna z ostatnich odezw UPA wzywa ludność ukraińską do szybkiego zlikwidowania elementu polskiego na tych obszarach, gdyż front się zbliża. Całe Brzeżańskie, Stanisławowskie, Złoczowskie, Kamioneckie, nawet Lwowskie spłynęło krwią ludności polskiej, ilość ofiar była zatrważająca. Likwidowane były - całe osiedla. Nawet duże wsie przestawały istnieć. W zamian za sformułowanie ukraińskiego SS i współpracę w walce bolszewikami, Niemcy zostawili banderowcom wolna rękę w eksterminowaniu Polaków.</span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W marcu 1944 r. swoje sprawozdanie przedłożyło Krakowskiej RGO PolKO z Przemyśla. [Pismo PolKO w Przemyślu do RGO w Krakowie z 13 marca 1944 r., APKr., DOKr 18,s. 705-708].Odnajdziemy w nim charakterystykę wszystkich grup uchodźców ze wschodu, którymi opiekował się ten Komitet. Byli to reemigranci z Wołynia, uchodźcy z Wołynia, uchodźcy ze wschodniej Małopolski i przymusowo ewakuowani ze wschodu. Jest to dokument bardzo poruszający. Dowiadujemy się, że na teren powiatu przemyskiego cały czas przybywali reemigranci z Wołynia, to jest osoby, które w roku 1940 zostały wysiedlone przez władze sowieckie z byłego pasa granicznego, który stanowiła linia Sanu: „W okresie I XI 1943 - 29 II 1944 na teren gromad Dubiecko, Ruska Wieś, Bachów, Krasiczyn, Śliwnica, Tarnawce - wróciło: 50 rodzin, 170 osób; tak, że obecnie stan reemigrantów przedstawia się 290 rodzin, 1063 osób. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Przyczyną reemigracji były masowe mordy i rabunki popełniane na Polakach przez zorganizowane ukraińskie bandy. W pewnej części rodziny te zdołały ujść ze swych miejsc zamieszkania ratując tylko życie, pozostawiając na miejscu całe swe mienie. Po powrocie do swych miejsc rodzinnych większość z nich z powodu zupełnego zniszczenia domów mieszkalnych zmuszona była zamieszkać pod gołym niebem, cierpiąc głód i zimno - nieznaczna tylko część tych reemigrantów zdołała sklecić sobie prowizoryczne schronienia”. Ta grupa ludności znalazła się o tyle w szczęśliwym położeniu, że władze niemieckie pozwoliły im osiedlić się w dawnych miejscach zamieszkania, przychodząc równocześnie z pomocą żywnościową i w materiałach budowlanych. Niezależnie od tego Komitet objął te rodziny opieką żywnościową, odzieżową i gotówkową. Drugą grupę stanowili uchodźcy z Wołynia, którzy podobnie jak reemigranci zmuszeni byli uchodzić przed szalejącym tam ludobójstwem Polaków. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W początkowej fazie akcji ludzie ci uciekali na własną rękę, kierując się głównie na teren Małopolski, kiedy zaś akcja się nasiliła i liczba wygnanych przekroczyła kilka tysięcy, sprawą zajęły się władze niemieckie, kierując wszystkie zdolne do pracy osoby na roboty do Niemiec. Część osób, które uciekły z Wołynia na własną rękę oraz osoby, które władze niemieckie uznały za niezdolne do pracy, Komitet kierował do powiatów, gdzie ludzie ci mieli krewnych,<span class="Apple-converted-space"> </span>albo też w miarę możliwości osiedlał na terenie miasta i powiatu, wyszukując dla nich pracę. Po uwzględnieniu liczby uchodźców przybyłych w poprzednim okresie stan przedstawiał się następująco: 300 rodzin, 1103 osób.</span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Trzecią grupę stanowili uciekinierzy ze wschodniej Małopolski (Buczacz, Rohatyn, Brzeżany, Czortków, Stanisławów, Brody). W okresie od końca stycznia do końca lutego zgłosiło się w Komitecie przemyskim około 400 rodzin, 1500 osób. Wszystkim tym rodzinom Komitet przyszedł z pomocą żywnościową, odzieżową, gotówkową. 140 rodzin udało się PolKO rozmieścić w mieście i powiecie przemyskim skierowując je do pracy w majątkach lub przedsiębiorstwach.<span class="Apple-converted-space"> </span>Czwartą grupę stanowili ludzie przymusowo ewakuowani z Dubna i okolicy, którzy przez władze niemieckie byli organizowani w transporty i kierowani do obozu przejściowego (Durchgangslager Przemyśl - Bakończyce). </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Stąd, po zbadaniu i uznaniu za zdolnych do pracy, wysyłani byli do Rzeszy. Część osób z tego okręgu, która zdołała przybyć na teren Przemyśla na własną rękę - została skierowana do innych powiatów lub też rozmieszczona na terenie powiatu przemyskiego. Z tej grupy PolKO zdołało umieścić na terenie miasta i powiatu: 104 rodziny, 402 osoby. Wszyscy ci nędzarze wymagali ciągłej opieki i troski. Brakowało środków nawet na realizację najkonieczniejszych potrzeb. Na początku marca do biura Komitetu zgłaszało się 50 - 150 uchodźców dziennie, co pociągało za sobą wydatki dzienne w kwocie od 1 500 - 3 000 złotych. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W związku z tą sytuacją Komitet zorganizował specjalny dział - pomocy dla uchodźców. W jego skład weszli: jako przewodniczący działu p. Wojas Jan - kandydat na członka Komitetu, jako członkowie pp Augustyn Meinhardt i mgr Władysław Kropiński. Funkcję referenta do czasu jego mianowania objął tymczasowo ref. rej. mgr Tadeusz Hayder. Dla zdobycia funduszów pieniężnych, odzieży, bielizny i innych środków dział przystąpił do organizowania akcji zbiórkowej na terenie miasta. Zachowało się sprawozdanie z wydatków na pomoc uchodźcom od I XI 1943 r. do 29 II 1944 r. (jak piszą autorzy - z okresu o wiele spokojniejszego). „Liczba uchodźców z ziem wschodnich będzie stale rosnąć, gdyż akcja zorganizowanych band ukraińskich zatacza coraz szersze kręgi, a nadto wpływać będzie na to ciągłe zbliżanie się lini frontu. Konieczna jest więc pomoc wszystkich rodaków, którą kierowałaby RGO”. Nalegano na bezzwłoczne zrealizowanie pomocy w myśl hasła „szybka pomoc to najlepsza pomoc”.</span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Od maja 1944 r. Akcja antypolska<span class="Apple-converted-space"> </span>przeniosła się na zachodnią stronę Sanu. Ukraińcy eskalowali terror i ponownie …wzywali ludność polską do opuszczenia wsi pod groźbą zabicia i spalenia budynków. W dokumentach znajdujemy opisy mordów, napadów, uprowadzeń, podpaleń dokonywanych przez Ukraińców na ludności polskiej tych terenów.<span class="Apple-converted-space"> </span>Nie przerwało to zbrodni dokonywanych nadal na wschodzie. W przemyskim PolKO, podobnie jak w innych oddziałach, prowadzono akcję spisywania protokołów kolejnych zeznań świadków mordów. Przykładem może być protokół spisany 20 kwietnia 1944 r.<span class="Apple-converted-space"> </span>w PolKO w Przemyślu z ofiarą - jedynym ocalałym świadkiem zbrodni w Słobódce Strusowskiej. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Aby zatrzymać narastającą z tej strony Sanu falę ukraińskiej przemocy, przedstawiciele PolKO w Przemyślu odbyli naradę z władzami niemieckimi i przedstawicielami strony ukraińskiej. [Pismo PolKO w Przemyślu do RGO w Krakowie dotyczące narady przedstawicieli PolKO w Przemyślu z władzami niemieckimi i przedstawicielami strony ukraińskiej na temat powstrzymania mordów na ludności polskiej z 26 czerwca 1944 r., B. Ossol. 16721/1, s.121-122].Niestety jej efekt, podobnie jak poprzednich był niemal żaden. W związku ze zbliżającym się frontem praca wielu placówek zamierała, a ich członkowie wyjeżdżali na zachód. </span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Rozpoczął się nowy etap, zakończony wymordowaniem w powiatach wiejskich Małopolski Wschodniej, po przejściu rosyjskiego frontu, przez przyczajonych Upowców i ich ukraińskich pomocników, kolejnych tysięcy polskich bezbronnych kobiet, dzieci, i starców (bo mężczyzn zdolnych do noszenia broni zmobilizowano i pognano na zachód). Ostatecznym pozbyciem się Polaków z Kresów była „dobrowolna repatriacja”. Problem w tym, że nie tylko nie była to „repatriacja” - bo Polacy musieli opuścić swoją własną ojczyznę - ani nie miała ona nic wspólnego z „dobrowolnością”, bo ten kto ucieka spod banderowskiego noża, czy od gwałtów sowieckiego sołdata, który zajął jego dom, nie ma po prostu innego wyjścia.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Akcja ratowania wypędzonych Polaków ma tysiące bezimiennych bohaterów. Mimo trudów okupacyjnego życia i panującej biedy, rodacy nie skąpili pomocy. Jeśli nie mogli dać pieniędzy ani żywności - dawali swoją pracę na rzecz wypędzonych. Stali na mostach, na dworcach, użyczali mieszkań, dzielili się miską strawy, przygarniali sieroty. Ogromna praca organizacyjna wykonana została przez delegatury PolKO, które akcje prowadziły i koordynowały,<span class="Apple-converted-space"> </span>w wielu wypadkach z narażeniem życia, do ostatniej chwili trwając przy swoich podopiecznych.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Wybrane fragmenty referatu dotyczące Przemyśla i okolic dr Lucyny Kulińskiej pt „Eksterminacja i uchodźstwo kresowych Polaków na skutek ludobójczej akcji nacjonalistów ukraińskich w latach 1943 - 1944 w świetle materiałów Rady Głównej Opiekuńczej. Referat wygłoszony podczas konferencji naukowej zorganizowanej 23-24 lutego 2007 r. w Przemyślu pt Akcja „Wisła” Przyczyny, przebieg, konsekwencje”.</span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Janusz Dachnowicz</span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Od autora: Powyższy fragment referatu to stan wiedzy autorki sprzed ponad dziesięciu laty. Dzisiaj dysponujemy znacznie większą wiedzą i jeszcze bardziej konkretnymi danymi. Jednak powyższy obraz pokazuje straszne realia mrocznych lat okupacji. Gehennę Polaków uciekających przed zbrodniczym terrorem UPA, wynikłym z obłędnej ideologii OUN. Przemyśl obok innych miast był miejscem przez które przechodziły transporty z uciekinierami ze Wschodu, liczonymi nie w setkach, a w tysiącach. Jak czytamy na kartach pożółkłych akt, by ocalić życie alternatywą była przymusowa praca w niemieckiej Rzeszy, lub szukanie schronienia <a href="http://m.in/"><span class="s2">m.in</span></a>. w Przemyślu.<span class="Apple-converted-space"> </span>Z tych akt dowiadujemy się także jak ten zbrodniczy terror stopniowo przesuwał się z Wołynia przez Małopolskę Wschodnią na nasz teren.<span class="Apple-converted-space"> </span>Jego celem była samoistna Ukraina, podczas okupacji tworzona przy wsparciu niemieckiego okupanta.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Dzisiaj za wschodnią granicą pomysłodawcom ludobójczej ideologii i twórcom tego zbrodniczego terroru stawia się kolejne pomniki. Symboliczne banderowskie<span class="Apple-converted-space"> </span>czerwono - czarne barwy są tak prawie powszechne w wielu miejscach jak narodowe ukraińskie. Złowieszczym chichotem historii jest to, że ci którzy przestrzegają przed renesansem tej ideologii są nazywani nacjonalistami, zaś ci którzy ją kultywują na Ukrainie określani są patriotami. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s3">Opis do zdjęcia nr 1. </span><span class="s1">Biskup grekokatolicki Jozafat Kocyłowski wygłasza kazanie do ochotników do dywizji <a href="http://www.kki.pl/pioinf/przemysl/dzieje/ss/ss.html"><span class="s4">SS Galizien</span></a> podczas uroczystego</span></span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"> nabożeństwa polowego na stadionie sportowym /przy obecnej ul. Sanockiej/ w Przemyślu - 4 lipca 1943 r. - źródło<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="http://www2.kki.pl/"><span class="s2">http://www2.kki.pl</span></a></span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><b><span style="font-size: small;">Opis do zdjęć nr 2 i 3</span></b></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><b><span style="font-size: small;">Ogólnonarodowy uroczysty wiec w Przemyślu</span></b></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">7 lipca 1941 roku speszył się stary książęcy gród Przemyśl. Także świątynia katedralna książęcego grodu dawno już nie widziała tylu ludzi. Dawno na ich twarzach nie było tyle uśmiechu i radości jak tego dnia. Wszędzie niebiesko-żółte chorągiewki a wolne ukraińskie słowo zapełniło wszystkie zaułki książęcego grodu. O godzinie 12 w południe ożywieni radością wszyscy ludzie zebrali się spokojnie na rynku koło udekorowanej trybuny, gdzie dumnie zawieszone były flagi narodów: Zwycięskiego Niemieckiego i Wolnego Ukraińskiego. </span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><b><span style="font-size: small;">Na udekorowanej kwiatami i flagami trybunie pojawił się Ukraiński Komitet, duchowieństwo z biskupem J. Kocyłowskim i przedstawicielami Zwycięskiej Niemieckiej Armii z kapitanem Wurmbem (?) na czele. Okrzykom „Chwała” i niezliczonym oklaskom nie było końca. Ze łzami radości ludzie witali swoich przedstawicieli i wyzwolicieli.</span></b></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Święto otworzył przewodniczący Ukraińskiego Komitetu inż. Kotyk. W swoim przemówieniu podkreślił związek krwi Ukraińskiego Narodu z narodem Wielkich Niemiec. Niemcy byli fizycznym i moralnym oparciem Ukraińskiego Narodu. Z chwilą gdy Niemcy zostały podstępnie oszukane traktatem w Wersalu przez „kulturalny zachód” – Ukraina traci podstawy swojej orientacji. Jednak swoimi najpiękniejszymi siłami kontynuuje walkę przeciw najeźdźcom aż do 1923 r. Z krwawych i światłych dni pozostała pieśń, pełna wiary i nadziei „Powróćcie jeszcze ci Strzelcy Siczowi…”. W tym czasie w gnębionych traktatem wersalskim Niemczech, Opatrzność zsyła męża jaki łamie niesprawiedliwy ład w Europie w imię prawdy i samookreślenia narodów. Katowana dusza Ukrainy znowu zapłonęła nadzieją na wyzwolenie. Zwycięska Niemiecka Armia pod dowództwem Wielkiego Wodza Adolfa Hitlera, idzie od zwycięstwa do zwycięstwa. Łamie opór frontów na Zachodzie i nanosi niszczące uderzenie zdradliwej żydo-moskiewskiej bolszewii. Chwała Wodzowi Niemieckiego Narodu! Chwała wam żelaźni rycerze Niemieckiej Zwycięskiej Armii!</span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Sekretarz Ukraińskiego Komitetu p. Mykyta wskazał na obłudne i oszukańcze przemowy agentów czerwonej Moskwy. Dzisiaj radość rozpiera pierś i wolne ukraińskie słowo niesie się w przestworzach. Zawezwał ukraińskie społeczeństwo do pracy organicznej i ofiarności za sprawy narodowe.</span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"> Od Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów przemawiał p. Borys Witoszyńskyj. W swoim wystąpieniu podkreślił krwawy szlak zmagań Organizacji w dążeniu do celu jaki stoi przed nami: Niepodległe Państwo Ukraińskie.</span></span></div>
</div>
<div class="p4">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"> W imieniu kobiet ukraińskich Ziemi Przemyskiej przemawiała prof. Dubljancewa. Wojnę Niemiec przeciw czerwonej Moskwie nazwała ona krucjatą za moralność, za kulturę, za prawdę , za dobro jakie tak głęboko odczuwa ukraiński naród. Hekatomba ofiar jakie ponosi ukraiński naród nie idzie na marne, to trwały fundament dla budowania nowego życia. Ukraińskie kobiety włączają się w walkę za kulturę, spokój, sprawiedliwość i moralność. Umieją one zachować wdzięczność Wielkiemu Wodzowi Niemieckiego Narodu i Bohaterskiej Niemieckiej Armii. Długotrwałymi oklaskami i okrzykami „Chwała” witała ludność Ziemi Przemyskiej przemowę kapitana Wurmba (?) w języku niemieckim. Pokreślił on, że Niemiecka Armia jest silna i zdoła zabezpieczyć Ukraińskiemu Narodowi spokojny i kulturalny byt. Naród Niemiecki zna te wszystkie cierpienia Narodu Ukraińskiego pod moskiewsko-bolszewickim jarzmem. Zawezwał do współpracy z Niemieckim Narodem, co będzie najpiękniejszym objawem wdzięczności za wyzwolenie. <b>Po zakończeniu przemówień wysłano powitalny telegram na adres Wielkiego Wodza Niemieckiego Narodu Adolfa Hitlera, który odczytano w języku niemieckim i ukraińskim</b>. Święto zakończyło się odśpiewaniem hymnu narodowego „Jeszcze Ukraina nie umarła” i pieśni „Za Ukrainę”. źródło:<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="http://www2.kki.pl/"><span class="s2">http://www2.kki.pl</span></a></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Janusz Dachnowicz</span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-91486730006407325662018-06-19T09:09:00.001-07:002018-06-19T09:09:39.162-07:00„Ciekawostek o Przemyślu nigdy dość!”
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: center; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {text-decoration: underline ; font-kerning: none; color: #0000ff; -webkit-text-stroke: 0px #0000ff}
</style>
<br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">„Ciekawostek o Przemyślu nigdy dość!”</span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Piotr Dzoć</span></span></div>
<div class="p2">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Zawsze deklaruję, że moim ulubionym miejscem w Przemyślu jest Schron Kierowania Obroną Cywilną na Zasaniu – poświęciłem mu już kilka tekstów, jednak nie oznacza to, że nie interesuje mnie też samo miasto. Chciałbym w tym artykule zaproponować zapoznanie się z kilkoma „miejscami” w sieci, w których można znaleźć wiele ciekawych informacji o pięknym Przemyślu. Trudno jest mi co prawda stwierdzić na ile niektóre z nich są popularne, ale sądzę, że wciąż znajdą się osoby, które mogą się nimi zainteresować po lekturze mojego tekstu.</span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOg6aZ0rGTuKTDlj9G0PrU9owepQ9ugzkyswISjj7STx51D4Bmhqteht_BZmpu1Xroe3b0lj7YEmZrSDGrXZ_JNbAbfv0niNK837ENeygbhdoiy9QJHZfD9IcYBtwTQgDKvckj8NJXj7fL/s1600/literature-3327172_960_720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOg6aZ0rGTuKTDlj9G0PrU9owepQ9ugzkyswISjj7STx51D4Bmhqteht_BZmpu1Xroe3b0lj7YEmZrSDGrXZ_JNbAbfv0niNK837ENeygbhdoiy9QJHZfD9IcYBtwTQgDKvckj8NJXj7fL/s320/literature-3327172_960_720.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Tekstowa Kartoteka Osobowa Przemyślan dostępna jest pod adresem: www.pbp.webd.pl/tkop – proszę nie zniechęcać się prostym wyglądem: kartoteka opracowana przez Annę Siciak jest wspaniałym źródłem informacji o osobach związanych z Przemyślem. Można na przykład dowiedzieć się, że autor słynnej „Monografii Miasta Przemyśla”, Leopold Hauser, pisarską karierę rozpoczął… wierszem „Więzienie” napisanym w czasie pobytu w areszcie. Przy biogramach umieszczone są nierzadko odpisy całych artykułów lub nawet fragmenty książek, więc możemy też przy okazji zebrać bibliografię materiałów do studiowania dziejów miasta. Wśród nazwisk pojawia się też generał Kusmanek, ale życiorys komendanta Twierdzy Przemyśl wymaga jeszcze wielu uzupełnień.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa (<a href="http://www.pbc.rzeszow.pl/"><span class="s2">www.pbc.rzeszow.pl</span></a>) jest niezwykle bogatym zbiorem materiałów o Przemyślu: od pocztówek z czasów I wojny światowej, przez gazety i czasopisma, na całych książkach kończąc. Sądzę, że w PBC, w pierwszej kolejności, na pewno warto wyszukać Monografię Miasta Przemyśla z 1883 roku stworzoną przez Leopolda Hausera. Pełny zbiór dokumentów poświęconych naszemu miastu pojawi się po wybraniu z menu z lewej strony „Podkarpacie” i „Przemyśl” – kolekcja liczy blisko 1500 publikacji. Z racji utajnienia obiektu nie natrafi się tam na informacje opisujące Schron Kierowania Obroną Cywilną, jednak w prasie z tamtych lat znajdują się rzecz jasna wzmianki o otwarciu szkoły „Tysiąclatki” (to właśnie pod nią mieści się schron) i towarzyszącej jej wizycie wicepremiera Piotra Jaroszewicza.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Strona Przemyskiego Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej „X D.O.K.”, która dostępna jest pod adresem www.psrh.webfabryka.pl, prezentuje nam nie tylko informacje o zrealizowanych przez grupę widowiskach, lecz także umożliwia zapoznanie się z kilkoma ciekawymi artykułami historycznymi (dział „Historia”) napisanymi przez członków stowarzyszenia oraz samego prezesa Mirosława Majkowskiego. Bezpośrednio naszego miasta dotyczą m.in. artykuły: „Barbarossa nad Sanem 1941”, „U schyłku monarchii – listopad 1918 roku w Przemyślu” czy „Obrona Przemyśla we wrześniu 1939”.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Strona internetowa o Przemyślu, autorstwa Piotra Jaroszczaka (<a href="http://www2.kki.pl/pioinf/przemysl/prz_glow.html"><span class="s2">http://www2.kki.pl/pioinf/przemysl/prz_glow.html</span></a>), pozwala nam przestudiować obszerny opis dziejów miasta od czasów kształtowania się grodu, aż do końca II wojny światowej. Twórca strony przedstawia również najważniejsze zabytki, Twierdzę Przemyśl oraz porusza temat Kresów, ale, co najważniejsze, podaje też adresy bibliograficzne, a to uwiarygodnia jego teksty oraz umożliwia porównanie informacji z wydanymi o Przemyślu publikacjami. Podobną stronę do powyższej stworzył Marek Król: jeszcze do niedawna była ona dostępna tutaj: wojnawp.republika.pl, jednak na początku bieżącego roku Onet usunął portal republika.pl i zaprzestał świadczenia usługi udostępniania swych serwerów na potrzeby tworzenia bezpłatnych stron internetowych. Wyszukiwarka podaje jeszcze wyniki związane z tekstami Marka Króla, fragmenty niektórych z nich dostępne są w innych miejscach, ale zdaje się, że sama strona zaginęła bezpowrotnie. To niemała strata, bowiem pan Marek szczegółowo opisywał np. okupację niemiecką i radziecką, poświęcił sporo miejsca opisowi społeczności żydowskiej w Przemyślu (myślę, że wiele osób z Państwa byłoby zaskoczonych ilością stworzonych przez nich stowarzyszeń, organizacji i ugrupowań).</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Wikipedia – osobiście nie przepadam za tym serwisem: nagminny brak źródeł nie pozwalający na zweryfikowanie poprawności podanych informacji, ogromne braki w treści haseł i dość specyficzne kryteria adekwatności z serwisem uzupełnianych informacji. Kilka wad jeszcze dałoby się wymienić, jednak warto zajrzeć również tam i dzięki sieci powiązanych linków odnaleźć kilka ciekawych wskazówek, które możemy opracować czy porównać sami już w innych źródłach. Interesujące efekty może przynieść też porównanie różnych wersji językowych danego hasła. Dla mnie wielką atrakcją było na przykład natrafienie na odnośnik do strony austriackiego archiwum, gdzie zaprezentowane były zdjęcia komendanta Twierdzy Przemyśl generała Kusmanka z lat międzywojennych. W „polskim Internecie” zazwyczaj pojawiają się zdjęcia komendanta jedynie z czasów pobytu w Twierdzy Przemyśl.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Z Wikipedii polecam też hasło: „Kalendarium historii Przemyśla”, gdzie, prócz dat dotyczących ważniejszych wydarzeń historycznych, można natrafić na wzmianki o założeniu niektórych stowarzyszeń, zakładów pracy czy uzyskać informację o kilku czasopismach wydawanych dawniej w mieście.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Na sam koniec zostawiłem bardzo ciekawy zbiór tekstów i materiałów, który obejmuje Cyfrowa Kolekcja Biblioteki Naukowej Towarzystwa Przyjaciół Nauk (<a href="http://www.tpn.pbp.webd.pl/wwwdigi"><span class="s2">www.tpn.pbp.webd.pl/wwwdigi</span></a>). Nie wszystkie oczywiście obejmują bezpośrednio tematykę Przemyśla (w tym miejscu warto odnotować np. wydany w 1916 roku w Warszawie „Zarys organizacji armji niemieckiej” [pisownia oryginalna]), ale na pewno ten zbiór obowiązkowo powinien obejrzeć każdy sympatyk miasta nad Sanem. Dla wielu zaskakującą ciekawostką może być informacja o planach uruchomienia w Przemyślu linii tramwajowej niedługo przed I wojną światową. Nie było to jedynie snucie mglistych planów czy oddawanie się marzeniom: dokonano niezbędnych obliczeń kosztów oraz zaplanowano przebieg linii. Wszystko jednak przerwał wybuch Wielkiej Wojny.</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Jednym z wyjątkowych okazów z cyfrowej kolekcji był dla mnie „Kalendarz Pamiątkowy z czasów oblężenia Przemyśla w r. 1914. Na rok Pański 1915.”, który zawiera też: wykaz placów i ulic, przewodnik po Przemyślu wyliczający wszystkie ważne instytucje miejskie wraz z adresami, dalej mamy też wspomnienia legionisty, wiersze i pieśni. W „Kalendarzu” ponownie udało mi się natrafić na osobę Leopolda Hausera – zdaje się, że został przedrukowany fragment „Monografii Miasta Przemyśla” opatrzony tytułem „Oblężenia Przemyśla”. W tamtym okresie, gdy trwało drugie oblężenie Twierdzy Przemyśl, tekst był bez wątpienia „na czasie”, jednak nie mam pojęcia jaki efekt zamierzano osiągnąć jego przytoczeniem – z pewnością nie mógł służyć „pokrzepieniu serc”. Na myśl przychodzi jedynie przygotowanie mieszkańców Przemyśla na kolejne w historii zajęcie i złupienie miasta…</span></span></div>
<div class="p3">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Przy „studiowaniu” historii Przemyśla cieszy mnogość dostępnych bez wychodzenia z domu informacji i źródeł: mamy wspaniałą historię, która wymaga należytego rozpowszechnienia i może stanowić jeden z magnesów przyciągających turystów, jednak w pierwszej linii my sami, mieszkańcy, w pewnym sensie wręcz powinniśmy się z nią zapoznawać, do czego gorąco zachęcam, ale też ostrzegam: to wciągnie Państwa bez reszty!</span></span></div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-74373231635342101222018-06-19T08:58:00.001-07:002018-06-19T08:58:19.001-07:00STEFANIA PODGÓSKA<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: right; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 11.0px 'Trebuchet MS'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 12.0px}
p.p7 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p8 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p9 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p10 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; font: 9.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p11 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p12 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: center; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p13 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: center; font: 12.0px Arial; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p14 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 27.3px; text-align: justify; text-indent: -27.3px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 15.0px}
p.p15 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000}
p.p16 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p17 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
p.p18 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff; min-height: 15.0px}
p.p19 {margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px; text-align: justify; text-indent: 35.4px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000; background-color: #ffffff}
span.s1 {font-kerning: none}
span.s2 {font-kerning: none; background-color: #ffffff}
span.s3 {font: 12.0px 'Times New Roman'; font-kerning: none}
span.Apple-tab-span {white-space:pre}
table.t1 {border-collapse: collapse}
td.td1 {width: 416.0px; height: 25.0px; background-color: #f8f8f8; border-style: solid; border-width: 1.0px 1.0px 1.0px 1.0px; border-color: #888888 #000000 #eeeeee #000000; padding: 4.0px 4.0px 4.0px 4.0px}
td.td2 {width: 416.0px; height: 23.0px; background-color: #f8f8f8; border-style: solid; border-width: 1.0px 1.0px 1.0px 1.0px; border-color: #eeeeee #000000 #eeeeee #000000; padding: 4.0px 4.0px 4.0px 4.0px}
td.td3 {width: 416.0px; height: 24.0px; background-color: #fff8f8; border-style: solid; border-width: 1.0px 1.0px 1.0px 1.0px; border-color: #eeeeee #000000 #eeeeee #000000; padding: 4.0px 4.0px 4.0px 4.0px}
td.td4 {width: 416.0px; height: 24.0px; background-color: #f8f8f8; border-style: solid; border-width: 1.0px 1.0px 1.0px 1.0px; border-color: #eeeeee #000000 #eeeeee #000000; padding: 4.0px 4.0px 4.0px 4.0px}
</style>
<br />
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"></span><br /></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">STEFANIA PODGÓRSKA</span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Magdalena Nasim<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbPZURvf_3iZ7wyVdRTdsfeF-WzqXUDn7iHn4HvG7By5UZ9Q3gm_sDe9b3bH98CMcL9A5mAbqeMoILsbYTBpnhD30o2DN9GNi3NxwYFu400LZ2T60aZc4fbaCymQzjhKaC-Z3CK0xXBYC/s1600/image1.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="620" data-original-width="558" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbPZURvf_3iZ7wyVdRTdsfeF-WzqXUDn7iHn4HvG7By5UZ9Q3gm_sDe9b3bH98CMcL9A5mAbqeMoILsbYTBpnhD30o2DN9GNi3NxwYFu400LZ2T60aZc4fbaCymQzjhKaC-Z3CK0xXBYC/s320/image1.jpeg" width="288" /></a></span></span></span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Kilka miesięcy temu trafiłam na artykuł pani Joanny Potaczek, który ukazał się w gazecie pt. „Niedziela”. Opisany został w nim rys biograficzny Stefanii Podgórskiej, która otrzymała najwyższe odznaczenie cywilne nadawane nie- Żydom, przyznawane przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie. Był to artykuł w języku polskim napisany o tej kobiecie. Kilka dni później zainteresowałam jej osobą moją mamę, która napisała o niej bajkę dla dzieci (można ją przeczytać w kwartalniku „Głos znad Sanu” nr 32, jesień 2017. Pani Agnieszka Mazur wykonała do niej ilustracje i tak powstał teatr kamishibai). <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<a name='more'></a></div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Zaciekawiła mnie ta postać ze względu na to, że niewiele osób tak młodych jak ona (14 lat) i jej siostra (6 lat), narażało swoje życie dla uratowania innych. Została bohaterką z Przemyśla, ponieważ to tu, na Tatarskiej 3 ukrywała 13 osób pochodzenia żydowskiego. Pomimo tego, że jest Polką, nie ukazał się żaden wywiad z nią w ojczystym języku. Jej osoba zafascynowała natomiast Amerykanów, którzy nie tylko przeprowadzali z nią wywiady, ale także zekranizowali jej historię w filmie pełnometrażowym pt. „Hidden in Silence” (1996) reż. Richard A. Colla.</span></span></div>
</div>
<div class="p6">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p5">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbuzYOJatOJnDM49R_lkmVd5H3kcfYAJ1KTR_0lH9266deoUvUBqiw23G9QIojIhH2aQ1IzxSHtWVuPHnIwNOOWQNgtALBoFd0WgQ54D6f0mA-qeVbg83YYWccmaAXA4FgRY35_rOmYTFT/s1600/image2.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="268" data-original-width="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbuzYOJatOJnDM49R_lkmVd5H3kcfYAJ1KTR_0lH9266deoUvUBqiw23G9QIojIhH2aQ1IzxSHtWVuPHnIwNOOWQNgtALBoFd0WgQ54D6f0mA-qeVbg83YYWccmaAXA4FgRY35_rOmYTFT/s1600/image2.jpeg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Praca moja ma na celu wskazanie wartości, które jej przyświecały, a mianowicie to, że <b>ludzie są równi, wszystkim należy się tolerancja i szacunek</b>. Sprzeciwiała się agresji i nieuzasadnionym różnicom między narodami. W wywiadach podkreśla, że łatwo jest być złym, tego nie trzeba się uczyć, ale trudno jest być dobrym, bo to wymaga wysiłku, jednak ma nadzieję, że jak najwięcej ludzi zaangażuje się w to, żeby zło zwyciężać dobrem.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p7">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p7">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"><b></b></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><b><span style="font-size: small;">Biografia Stefanii Podgórskiej<span class="Apple-converted-space"> </span>Burzminski</span></b></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Prawdopodobny rok urodzenia Stefanii Podgórskiej to 1925 r. Dokładna data nie jest znana, ponieważ państwo Podgórscy nie zgłaszali w urzędzie urodzin swoich dziewięciorga dzieci. Jednego dnia organizowali symboliczne przyjęcie urodzinowe dla trzech synów i sześciu córek. Mieszkali oni we wsi Lipa pod Birczą. Matka była akuszerką, a ojciec oficerem wojskowym. W dniu ślubu mama Stefanii miała 17 lat, a tato 40. Rodzice byli właścicielami dużej gospodarki rolnej, zatrudniali do pracy w polu ludzi, którzy pracowali u nich za wyżywienie. Matka, ze względu na swój zawód, nocami była często przy porodach. Wtedy zajmował się nimi tato. Rodzice dzielili się obowiązkami względem dzieci. Wychowywali je w duchu patriotycznym, w poszanowaniu drugiego człowieka, w wierze w boga oraz wpajali im przekonanie, że walka nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. We wczesnym dzieciństwie zmarł jeden z jej braci. Jej młodsza siostra Helena wołała na nią Fusia. </span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Rodzice wykorzystywali sytuacje dnia codziennego, aby w obrazowy sposób uczyć swoje dzieci, jak należy postępować w życiu. Zdarzyło się, że jedno z rodzeństwa złamało nogę. Państwo Podgórscy zebrali całą gromadkę swoich pociech i polecili im pomagać biedakowi, tak długo, jak to będzie potrzebne bez marudzenia i z ochotą. Dodali również, że to, co teraz przydarzyło się jemu, za chwilę może spotkać drugie, wtedy cała pomoc zostanie skierowana na potrzebującego. „Macie sobie wzajemnie pomagać – dodał ojciec – nigdy nie wiecie, kiedy sami będziecie potrzebować pomocy, dlatego ludzie powinni się wspierać: dziś pomagasz ty, jutro pomogą tobie. ”Dzieci bawiły się z rówieśnikami z sąsiedztwa. Była tylko jedna rodzina, w której ojciec zabraniał dzieciom bawić się z innymi. Byli to ortodoksyjni Żydzi. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEf6DyJvXDCNZA-eiABPVq9szpVBBCb_hCCw8rS5HfNDiVPy-KRpIFMfA_rcjl6MDIYrRt1GDG86Ph1VgVC2Eh1czN-Vl3izIoBMTpQt-Ddtm-W18t6chyphenhyphenSfqc3ERft5MhFFzQsozksnuV/s1600/image3.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="880" data-original-width="1456" height="193" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEf6DyJvXDCNZA-eiABPVq9szpVBBCb_hCCw8rS5HfNDiVPy-KRpIFMfA_rcjl6MDIYrRt1GDG86Ph1VgVC2Eh1czN-Vl3izIoBMTpQt-Ddtm-W18t6chyphenhyphenSfqc3ERft5MhFFzQsozksnuV/s320/image3.jpeg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Chodzili oni do szkoły żydowskiej. Do szkoły publicznej chodziło tylko troje dzieci wyznania mojżeszowego: dwóch chłopców i jedna dziewczynka. I tym dzieciom wolno było bawić się z kolegami i koleżankami z innych wyznań. W tamtych czasach Stefania nie łączyła tego z religią i wartościami. Sądziła, że widocznie ojciec kolegów jest bardzo surowy. Dopiero wiele lat później zrozumiała, dlaczego sąsiad nie pozwalał potomstwu bawić się z nimi. Jej brat był zafascynowany zawodem ojca. Uwielbiał zabawy w wojsko i wojnę. Udawał generała i przebierał się tak, żeby inni myśleli, że to jego mundur. Fusi przeszkadzały zwierzęta domowe, ponieważ kurczaki biegały im pod nogami w czasie zabaw, a nad ranem budził ją kogut i muczące krowy. Nie rozumiała, kiedy ludzie mówili, że na wsi jest cicho. Według niej wieś była pełna dźwięków wydawanych przez zwierzęta. Lubiła się uczyć, chętnie chodziła do szkoły, po mimo tego, że do szkoły miała 5 km, tylko raz w życiu do niej nie dotarła. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlL28qOsxAYQgNHaErs0_rn4CrkL6nXgjfCBxzT679bEXZ9zcEMzFShjta4CUk47Hm4Houuw06TMQTJM9lHbZ7rKvVsq5A_IGoHMy96RN6Hw6YaPmDJd_aUfjf_CAMG-ZiRandUaREalgX/s1600/image4.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlL28qOsxAYQgNHaErs0_rn4CrkL6nXgjfCBxzT679bEXZ9zcEMzFShjta4CUk47Hm4Houuw06TMQTJM9lHbZ7rKvVsq5A_IGoHMy96RN6Hw6YaPmDJd_aUfjf_CAMG-ZiRandUaREalgX/s1600/image4.jpeg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Był to jeden z zimowych, mroźnych dni. Napadało tak dużo śniegu, że się szło przez tunel śnieżny, zmęczona Stefania usiadła na śniegu, nie miała siły wstać, śnieg przez cały czas na nią padał. Na szczęście przechodził tamtędy sąsiad, który ją zabrał do domu. W międzyczasie zmarł jej ojciec. Rodzina pogrążyła się w żałobie. Na wiosnę jej starsza siostra Maria przeprowadziła się do Przemyśla. Kiedy Stefania przyjechała po raz pierwszy do miasta w odwiedziny do siostry, od razu się zakochała w tej miejscowości. Najbardziej spodobało jej się to, że nie było tam zwierząt hodowlanych. Chciała tam zostać, ale jej matka się na to nie zgodziła, ponieważ córka była za młoda. Jednak, kiedy nastały wakacje, a Maria znalazła siostrze pracę, mama zgodziła się na to, by razem zamieszkały w Przemyślu. Fusia pracowała u piekarza, ale po roku zrezygnowała, ponieważ nie miała tyle siły, aby nosić ciężkie kosze z pieczywem. Zaczęła szukać nowego zajęcia. </span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W ten sposób trafiła do sklepu pani Diamant, która straciła wcześniej córkę i została z mężem sama z czwórką synów w wieku młodzieńczym. Stefania nazywana Stefuńcią przez właścicielkę sklepu, przypominała jej zmarłą córkę.<span class="Apple-converted-space"> </span>Pani Diamant była korpulentną, wysoką Żydówką o miłym usposobieniu. Spędzały całe dnie ze sobą razem w sklepie na rozmowach. To spowodowało, że się bardzo do siebie zbliżyły i polubiły.<span class="Apple-converted-space"> </span>Fusia była miła, wesoła, żywiołowa. Przyciągała klientów swoją ujmującą osobowością. Ludzie darzyli ją sympatią. W sklepie w sprzedaży były również łakocie i czekolady. Często młodzi kawalerowie kupujący dla swoich panien czekolady, kupowali dwie i jedną ofiarowywali nastoletniej Fusi. Z czasem dziewczyna zapragnęła czegoś więcej. Odeszła z pracy, aby poznać inne realia życia. Szukała przygody, chciała odkrywać świat. Bycie cały czas w jednym miejscu nudziło ją. Jednak po kilku dniach do jej mieszkania przyszła dawna chlebodawczyni. Była bardzo smutna i błagała młodą dziewczynę, aby wróciła. Zwierzyła jej się, że odkąd odeszła, życie straciło dla niej sens. Padły sobie w ramiona. Fusi żal się zrobiło starszej kobiety. Wróciła do pracy w jej sklepie. Wtedy też zamieszkała w domu państwa Diamantów. Dostała osobny pokoik i pomagała w pracach domowych. Wtedy zaprzyjaźniła się bliżej z ich czterema synami.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Było upalne lato 1939 roku. Nastroje w mieście zdawały się napięte. Ludzie rozmawiali o polityce. 1 września Niemcy napadli na Polskę.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Rozpoczęła się II wojna światowa. Był to ciężki okres dla wszystkich ludzi, pełen niepokoju, obaw, trudności. Synowie państwa Diamant wyjechali do Lwowa. Ich rodzice musieli zostać w Przemyśl, ponieważ byli już starzy i chorzy. Stefania pozostała z nimi, dlatego że nie chciała wracać na wieś i pragnęła im pomóc. Niemcy wydali odezwę, w której informowali o tym, że wszyscy Żydzi mają nosić opaski z gwiazdą Dawida na rękach oraz są zmuszeni do przeprowadzenia się na wyznaczony teren.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigo1GoQQwmi9ObKsZRsw1mL3ic6KODklKOAOWiYeLwi7z7cMhHqBfKB7qjNCuHdH7EljYL4zZtSTSEDQqqj-_5rRtkNEj78NlNsBhvXjq7hLoLRycqpC9D9YSkEldCQo1WjO7PtIsUxZVj/s1600/image5.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="637" data-original-width="1133" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigo1GoQQwmi9ObKsZRsw1mL3ic6KODklKOAOWiYeLwi7z7cMhHqBfKB7qjNCuHdH7EljYL4zZtSTSEDQqqj-_5rRtkNEj78NlNsBhvXjq7hLoLRycqpC9D9YSkEldCQo1WjO7PtIsUxZVj/s320/image5.jpeg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitGmqbjKrg9V4Hs9JPrOazr7iNfspskGD6qOJ20GgIAmlu8LgU1ttxRqvxsZlPfg2VuRdhy2Tm7h8odRARHKjLGDdSj4J9HWMXKgvT3WPrS7xqNTo6b6pQqbSd5HwAe2eHdP9uHpga4xZn/s1600/image6.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="789" data-original-width="445" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitGmqbjKrg9V4Hs9JPrOazr7iNfspskGD6qOJ20GgIAmlu8LgU1ttxRqvxsZlPfg2VuRdhy2Tm7h8odRARHKjLGDdSj4J9HWMXKgvT3WPrS7xqNTo6b6pQqbSd5HwAe2eHdP9uHpga4xZn/s320/image6.jpeg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOo5kZamYmvxcqtlA3D3p3yWrMFM_pR9TddW2Gx9m61AeInixvp488ZHLTArMmshub8iGphnhvLb7Lhkn8Dn9214mYUMKbDzccFzn3Cpp8apCwXNYzvLh-DemNblyVK7Zd0nO79FftcYSp/s1600/image7.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="312" data-original-width="655" height="152" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOo5kZamYmvxcqtlA3D3p3yWrMFM_pR9TddW2Gx9m61AeInixvp488ZHLTArMmshub8iGphnhvLb7Lhkn8Dn9214mYUMKbDzccFzn3Cpp8apCwXNYzvLh-DemNblyVK7Zd0nO79FftcYSp/s320/image7.jpeg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W Przemyślu powstało getto, do którego przeprowadzali się Żydzi. W mieście panował chaos i panika. Niemcy strzelali do wszystkich ludzi na ulicy bez ostrzeżenia. Wydano również manifest, w którym zakazano Polakom udzielać pomocy Żydom, a za złamanie tego zakazu skazywano na karę śmierci tego, który pomógł oraz całą jego rodzinę w ramach odpowiedzialności zbiorowej. Sąsiadom, którzy nie doniosą o czynie przestępczym również groziła śmierć za milczenie.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Po kilku miesiącach pobytu we Lwowie wrócili do domu synowie państwa Diamant. Zrobili to, ponieważ wybuchła wojna z Rosją. Rodzina Diamantów przeprowadziła się do getta. Fusi pracodawcy zostawili jeden pokój. Z początku przychodziła do ich codziennie, ale z czasem odwiedziny zostały utrudnione przez Niemców, ograniczono jej minuty przebywania w getcie i nie każdego dnia wpuszczano ją do środka.</span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"> </span>Mimo to starała się im cały czas pomagać. Przynosiła im żywność (głównie kaszę, ser, pomidory, ziemniaki, marchew, cebule, itp.), ubrania i potrzebne leki. W czasie wojny pracował u fotografa, a potem w fabryce. Wybrała się w odwiedziny do swojego domu rodzinnego. Zastała tam jedynie wystraszoną młodszą siostrzyczkę Helenkę. Sześcioletnie dziecko ukrywało się w szopie na sianie. Ucieszyła się na widok siostry i opowiedziała jej, jak okupanci zabrali mamę, brata i sąsiadów do Niemiec do pracy. Stefania wzięła siostrę do Przemyśla. W międzyczasie w przemyskim getcie podzielili Żydów na starych i młodych, i tych, którzy nie nadawali się do pracy zapakowano do wagonu i wywieziono. Wśród nich znaleźli się państwo Diamant i Maks, który wyskoczył w nocy z jadącego pociągu. Spadł niefortunnie na kamienie i krwawił. Na szczęście miał znajomego Polaka, który mieszkał w pobliżu miejsca, w którym się znalazł i przenocował go. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijSTXNUGIk1lAbStxEPzejK5bZep35HFJnnQuuFp-au3Li6g5jL_nPO68uHUy7P2hTrXXcrv3u12Q7k9U3r6hq-lbPXETwta6G3lk73qhCHNEOrVpOoUxPq0hRv2Mw2PMfBljagxUhIiWW/s1600/image8.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="714" data-original-width="1063" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijSTXNUGIk1lAbStxEPzejK5bZep35HFJnnQuuFp-au3Li6g5jL_nPO68uHUy7P2hTrXXcrv3u12Q7k9U3r6hq-lbPXETwta6G3lk73qhCHNEOrVpOoUxPq0hRv2Mw2PMfBljagxUhIiWW/s320/image8.jpeg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Następnego dnia przyszedł do Przemyśla do Stefani, która opatrzyła mu rany, nakarmiła go i ukrywała pod łóżkiem. W tym czasie jego bracia zaczęli planować ucieczkę do mieszkania Fusi. Jej zadaniem było znaleźć dom do wynajęcia. Przychodziła często do getta, żeby ustalić szczegóły ucieczki i liczbę osób. W planach było siedmioro ludzi. Czterech braci Diamant, żona jednego z nich Danuta i ich córka oraz ich przyjaciel. Kiedy Stefania odwiedzała getto musiała mierzyć się z trudnym zadaniem przekonania strażników, aby ją wpuścili. Często droczyli się z nią, żądali całusów, ale ona miała stanowczy stosunek do tego i sprzeciwiała się im. Czasami była zmuszona udawać Żydówkę i nosić opaskę z gwiazdą Dawida. Był tam jeden strażnik, który znał kilka słów po polsku, czasami urządzała sobie z nim krótką pogawędkę. A potem chodziła po Przemyślu i szukała domu do wynajęcia. Większość mieszkań nie miała okien, ani drzwi, co uniemożliwiało ukrycie tam Żydów. Dziewczyna traciła już nadzieję, że cokolwiek znajdzie. Zaczęła się modlić. </span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W głowie usłyszała głos, który kazał jej wyjść z kamienicy, skręcić w pierwszą napotkaną uliczkę po lewej stronie i zapytać się tam dwóch sprzątających kobiet o adres domu do wynajęcia. Stefania myślała, że ma urojenia i z początku nie chciała się dostosować do polecenia. Po chwili Fusia bez większego przekonania poszła w wyznaczone miejsce i ze zdziwieniem zobaczyła dwie kobiety zamiatające ulice, więc zapytała się ich o adres, a one opowiedziały jej o pustym domu na Tatarskiej 3. Powiedziały do kogo ma się udać, żeby go wynająć.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1">Udała się więc pod wskazany adres, tam jednak doznała rozczarowania, ponieważ warunki były dużo gorsze niż te, które miała do tej pory. Ubikacja była na zewnątrz budynku, woda była tylko w studni, a do ogrzewania służyła kuchnia węglowa. Jednak umówiła się z właścicielem na drugą wizytę ze swoim bratem. Naprawdę poszła tam następnego dnia z Maksymilianem Diamantem, który wymkną się na chwilę z domu. Młodzieniec był zachwycony, ponieważ dom był na wzniesieniu na uboczu miasta i posiadał strych oraz komórkę, a ze strychu było przejście do ogrodu greko-katolickiego klasztoru. Postanowił na strychu wybudować ściankę, aby nikt nie widział, że ukrawają się tam Żydzi. Po latach Maksymilian wspominała ten okres: „</span><span class="s2">Jedna ze ścian strychu przytykała do dwupiętrowego domu i miała przybudowaną ścianę z poprzeczną belką i murkiem. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s2"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX_iC7LK1xYi2dRwfVEoz22PYMvtVX84DwEBN03wQsADS6PDvTf1JVAmUDQlSxdXGEJv58Pdb2-ZEPjj_VRH0EWe9JCeeW2OtERMDwwLX9DPEFUNcuSKIfZbV9a91R58Xn23zsAogY3g3B/s1600/image9.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="260" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX_iC7LK1xYi2dRwfVEoz22PYMvtVX84DwEBN03wQsADS6PDvTf1JVAmUDQlSxdXGEJv58Pdb2-ZEPjj_VRH0EWe9JCeeW2OtERMDwwLX9DPEFUNcuSKIfZbV9a91R58Xn23zsAogY3g3B/s320/image9.jpeg" width="208" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s2"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s2"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s2">Między tymi dwiema ściankami była bardzo mała przestrzeń. Pomyślałem sobie, że imitując przesunięcie tej ściany, można poszerzyć przestrzeń i tam właśnie przygotować miejsce dla kilku osób. Do zrobienia drugiej ściany potrzebowałem desek. Musiały one jednak być stare, podobne do istniejącej już ścianki […]. Potrzebne były również cegły na murek. Przyniesieniem cegieł zajęła się siostrzyczka Stefy [...]. Schowek obliczony był na siedem osób. Tyle planowaliśmy sprowadzić. W niedługim czasie jednak znalazło się tu 13. Byli to – ja, brat Zawadzki z żoną (Danuta Karfiot), Jan Dorlich, Władysław Orlicz-Szylinger z córką Krystyną, Siunek i Leon Hirszowie, Jeleński z żoną Krystyną i Cymermanowa z dwojgiem dzieci – Cesią i Jankiem”.</span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Stefania pod wpływem Maksa wynajęła dom. Zaczęła się ucieczka z getta i przeprowadzka na Tatarską 3.</span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s3"><span class="Apple-converted-space"> </span></span><span class="s1"><span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p10">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">fot. Magdalena Nasim<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Stefania chciała przyjść znowu do getta, aby opowiedzieć im o wynajętym domu, ale po drodze nie zauważyła dwóch uzbrojonych Niemców, którzy przyłożyli jej dwa pistolety do głowy: jeden z prawej, a drugi z lewej strony. Chcieli ją nastraszyć, była to dla nich zabawa. Mimo to dostała się do getta. Ustaliła z rodziną Diamantów, że pojedynczo będą uciekać z getta do wynajętego domu. W międzyczasie musiała przeprowadzić się z Helenką <span class="Apple-converted-space"> </span>i Maksem do domu na Tatarskiej 3. Kiedy Maks chorował, leżał w jej koszuli nocnej z gorączką i Helenka śmiała się, że w domu są dwie Fusie. </span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Mimo wojny i tragicznej sytuacji, potrafili żartować i cieszyć każdą darowaną przez los chwilą. Przeprowadzka udała się, choć Maks musiał dostać się na Tatarska pod osłoną nocy.<span class="Apple-converted-space"> </span>Oficjalnie w domu przy Tatarskiej 3 mieszkała sama Stefania z Helenką. Następnie<span class="Apple-converted-space"> </span>udała się do jednego z braci Diamantów, który był rolnikiem na wsi pod Przemyślem i powiedziała, że oni wszyscy są bezpieczni. Kolejnego dnia Niemcy napadli na wieś i zabrali wszystkich Żydów do getta, również ten los spotkał Diamanta. Kiedy bracia znaleźli się już bezpieczni na Tatarskiej 3, zaczęli swoje codzienne życie. Dobudowali zaplanowaną wcześniej ściankę na strychu, mieli wspólne wiadro na odchody, które co nocy Stefania wynosiła i wylewała potajemnie. Raz w tygodniu grzała balię wody i zostawiała ją w kuchni. Na umówiony sygnał wychodziła z domu, a ukrywający się po kolei się myli. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Codziennie robiła zakupy w różnych miejscach, aby nie wzbudzać podejrzeń, że kupuje za dużo żywności. Pewnego dnia do jej drzwi zapukało dwóch chłopców i przyniosło jej list z getta. W liście tym nie jaka pani Zimmermann prosiła o pomoc i ukrycie jej oraz syna i córki. Zaprosiła Stefanię na rozmowę do getta. Stefa zapytała się, czy ukrywający się u niej znają panią Zimmermann, ale nikt jej nie wiedział, kim ona jest. Ustalono, że Fusia pójdzie do getta, aby z nią porozmawiać osobiście. W czasie spotkania okazało się, że ta pani nie znała chłopców, którym przekazała list. Stefania zdenerwowała się, ponieważ, nie było teraz wiadomo, kto jeszcze posiada informacje o ukrywaniu Żydów przez nią. Z tego powodu nie chciała zabrać ze sobą pani Zimmermann. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihQKEBpVlY0zAU98M_fAd5SglSMhoyDOwBHovRRPcVLqE3zBWcp4nPM087TuqF6VFOEJg-5jKdwIen3y7UvFqSaT9MlC48rCqDXKKIPboLb9c7CzhtTpQxSR-iVPT21SwP9Po97aN6Siyg/s1600/image10.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1126" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihQKEBpVlY0zAU98M_fAd5SglSMhoyDOwBHovRRPcVLqE3zBWcp4nPM087TuqF6VFOEJg-5jKdwIen3y7UvFqSaT9MlC48rCqDXKKIPboLb9c7CzhtTpQxSR-iVPT21SwP9Po97aN6Siyg/s320/image10.jpeg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Bała się, że ta kobieta może sprowadzić na nią kłopoty przez swoją lekkomyślność. Pomimo to Żydówka trzykrotnie ściągała ją do getta. W końcu Stefania uległa i pomogła im uciec, a potem przygarnęła ich do siebie. Utrzymanie takiej ilości ludzi było coraz bardziej kosztowne. Potrzebowała więc lepiej płatnej pracy. Podgórska poszła do znajomego fotografa zrobić zdjęcie do dokumentów. </span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Wtedy fotograf pokazał jej zdjęcie Niemca w mundurze, który nie zgłosił się po nie. Stefania zabrała fotografię, która później okazała się przydatna w podbramkowej sytuacji. W urzędzie nie chcieli jej uwierzyć, że jest pełnoletnia. Wytłumaczyła im, że matka nie wyrobiła jej metryki i dostała dokumenty. Dzięki temu przyjęto ją do fabryki. Tam spotkała wielu życzliwych ludzi.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Byli tam też chłopcy, którym się podobała. Jeden z nich odprowadzał ja po pracy do domu. Dziewczyna jednak wiedziała, że nie może go wpuścić do środka, bo ukrywa tam Żydów. Wtedy przydała się fotografia Niemca. Chłopak dojrzał ją przez uchylone drzwi wiszącą na ścianie w przedpokoju. Powiedział, że rozumie, że ma kogoś innego, zezłościł się i poszedł. Fusia zdenerwowała się na Maksa, który podrzucił to zdjęcie, ponieważ nie chciała być uzna za kolaborantkę. On zaś wytłumaczył jej, że dopóki wojna się nie skończy, nie może z nikim się umawiać, aby nieś ciągnąć na nich i na siebie niebezpieczeństwa. W międzyczasie do kryjówki dołączyli dwaj następni Żydzi, najpierw jedne pojawił się niespodziewanie, a potem po całkowitej likwidacji getta w Przemyślu, dołączył jeszcze jeden, co spowodowało ogromne zdziwienie, ponieważ wszyscy byli przekonani, że już nie ocalał żaden Żyd. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><span class="Apple-converted-space"><br /></span></span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Naprzeciwko Tatarskiej 3 Niemcy zrobili szpital wojskowy dla swoich rannych żołnierzy. Szukali mieszkań dla personelu. Przyszli do Podgórskiej i zażądali, by opuściła mieszkanie w dwie godziny. Stefania zaczęła płakać. Czuła, że nie może narażać siebie i siostry, ale też nie wyobrażała sobie, żeby miała zostawić 13 Żydów. Wtedy oni powiedzieli jej, żeby się ratowała i uciekała. To samo mówili sąsiedzi: uciekaj, uciekaj – wołali w koło. Jednak ona została. Uklękła przed obrazem Matki Boskiej z Jezusem i modliła się: Co mam zrobić? -Pytała Boga. - Jak mam uratować tych ludzi? - Wtedy usłyszała w swojej głowie głos, który powiedział jej, że ma otworzyć okna i drzwi, i ma śpiewać. Natychmiast kazała Żydom wrócić do kryjówki, a sama wykonała polecenie głosu. Sąsiedzi sądzili, że straciła rozum. Nie rozumieli jej. Ona też nie wiedział, czemu to robi, ale czuła, że powinna. Wtedy przyszedł Niemiec oznajmić, że może zostać, bo pielęgniarki zajmą tylko jeden pokój. Zobaczył list od jej mamy z obozu z Niemiec i powiedział, że mieszka w tej miejscowości, że stamtąd pochodzi jego rodzina i że jedzie na przepustkę, zatem może przekazać jakieś wiadomości jej mamie i przywieźć potem list dla niej. Ucieszyła się i z tego, że może zostać w tym domu i z tego, że będzie mieć kontakt z matką. Wprowadziły się dwie pielęgniarki niemieckie. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="p8">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Miały one dwóch kochanków, którzy do nich przychodzili i spali u nich. Teraz dopiero zaczęło się prawdziwe igranie z ogniem. W jednym domu mieszkała Podgórska z siostrą, dwie Niemki i trzynaścioro Żydów. Tak było przez kilka miesięcy. Raz serce stanęło im jeszcze bardziej niż zazwyczaj, ponieważ nad pokojem Niemek był strych i coś zachrobotało. Trudno było powiedzieć, czy to Żydzi, czy szczury lub mysz. Niemki zaczęły piszczeć. Ich kochankowie złapali za pistolety, Stefania przytuliła Helenę. Niemcy weszli na strych, ale w nocy nie dostrzegli nic, bo była tam ta dodatkowa ścianka, za którą ukrywali się Żydzi. Uznali, że to szczury. Zaczęli śmiać się z pielęgniarek. Na szczęście historia ta szybko i szczęśliwie się skończyła, ale trudno było Stefanii nawet opisać, co czuła. To były najgorsze chwile jej życia. Kiedy przyszli do Przemyśla Rosjanie, zaatakowali Niemców. Niemki uciekały w popłochu. Chciały zabrać Podgórskie, ponieważ uważały je za dobre dziewczyny i żal im się ich zrobiło. Jednak Stefania odmówiła. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Mówiła, że tu jest jej dom. Wtedy wpadli na Tatarską rosyjscy żołnierze. Zobaczyli niemieckie mundury i chcieli zabić Stefanię sądząc, że współpracowała z wrogiem. Jednak ze strychu w tym momencie wyszli Żydzi i zaczęli błagać i opowiadać historię ukrycia i przetrwania wojny. Rosjanie słuchali oszołomieni. Trudno im było uwierzyć, że ta młoda kobieta sama z małym dzieckiem uratowała i ukrywała przez tak długi czas tylu ludzi, wyżywiła ich, ubierała, pilnowała ich bezpieczeństwa, pracowała na wszystkich. Rosjanie uznali jej wielki czyn. Jednak Stefania powiedział, że zrobiła tylko to, co uważała za słuszne i przyznała, że nie umiałaby inaczej. Dla niej, wychowanej w poszanowaniu i wzajemnej współpracy i pomocy, było oczywiste, że raz pomagasz ty, a raz pomagają tobie. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p11">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Po wojnie wszyscy uratowani oraz obie siostry zostali jeszcze przez pewien czas w Przemyślu. Maksymilian nie chciał jej opuścić. Uważał, że skoro poświęciła dla niego własne życie i pomogła całej jego rodzinie, to on chce z nią zostać na zawsze. Nie było dla niego ważne, czy ona jest, czy nie jest Żydówką. Liczyło się jej serce i jego przywiązanie do niej. Fusia powiedział mu, że skoro chce z nią zostać, to niech zostanie. Byli oboje zmęczeni wojną i trudami losu. Rozumieli się wzajemnie. Czuli, że tej historii, jaką oni przeżyli wspólnie nikt inny nie zrozumie i nie będzie umiał udźwignąć razem z ich losem. Pobrali się. Zostali mężem i żoną.</span></span></div>
</div>
<div class="p12">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Jednak nie zostali w Przemyślu na długo. Do tego relacje między nimi a bratem Maksa Henkiem nie układały się najlepiej, ponieważ brat miał mu za złe, że nie ożenił się z Żydówką. Nie liczyło się to, że Stefania uratowała im życie. Stefanii było przykro, ale odważnie powiedziała szwagrowi, co o nim myśli: uważała, że to nieludzkie z jego strony. Dla Maksa żona była ważniejsza i choć przez całe życie utrzymywali kontakty z Henkiem, były one sporadyczne i ograniczone ze względu na poglądy brata. Henek z rodziną wyjechał do Belgii a oni do Wrocławia. Tam Maks zmienił nazwisko na Józef Burzminski, ponieważ sytuacja polityczna nie była korzystna dla Żydów. W rezultacie wyjechali obydwoje w latach pięćdziesiątych do Izraela. Tam mieszkali przez dwa lata. Stefani było bardzo ciężko, ponieważ jak sama mówiła, Żydzi uważają, że w Izraelu mogą mieszkać tylko Żydzi. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Nie miała tam nikogo bliskiego, była źle traktowana. Maks zobaczył, że nie tylko jego brat ma takie poglądy na mieszane małżeństwa. Oburzony tym faktem postanowił poszukać dla swojej rodziny miejsca na ziemi, gdzie panuje tolerancja i nikt nie będzie zaglądał im w metryki, tylko ważniejsze będzie to, jakimi ludźmi są, jakie mają serca i wartości, co sobą reprezentują, a nie skąd pochodzą, jaką wyznają religię. Wtedy wyjechali do Stanów Zjednoczonych i tam zamieszkali. Tu mieli różnych znajomych, żydowskich i nie żydowskich. Stefania odziedziczyła po swoim ojcu przyjacielski charakter, przyciągała ludzi do siebie, jej dom był otwarty. Maks czasami buntował się przeciwko temu. Wolał ciszę i spokój, nie bardzo lubił spotkania towarzyskie. Na świat przyszło ich dwoje dzieci: syn i córka. Stefania od małego wpajała im takie same wartości, w jakich sama dorastała. Opowiadała im o Polsce i o Przemyślu, a zwłaszcza o wojnie i historii rodzinnej związanej z domem przy Tatarskiej 3. W latach osiemdziesiątych XX wieku wielu ludzi, organizacji i instytucji bardzo żywo interesowało się żyjącymi świadkami II wojny światowej. Ludzie ci trafili także do domu państwa Burzminskich. Stefania udzielała wywiadów, a Maks zaangażował się w tworzenie filmu o ich życiu.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p5">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W 1979r. z Izraela nadeszła wiadomość, że otrzymała tytuł ,,Sprawiedliwej wśród narodów świata”. Jest to najwyższe odznaczenie cywilne nadawane nie-Żydom, przyznawane przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie. Organizatorzy uroczystości wręczania odznaczeń chcieli, aby Stefania pokryła sama koszty przelotu samolotem w obie strony oraz noclegu w hotelu. Podgórska odpowiedziała na to, że ma ona dwoje dzieci i woli im pomóc za te pieniądze. Dodała także, że pomagała Żydom, bo nie wyobrażała sobie, aby mogła postąpić inaczej, a nie po to, żeby ją teraz nagradzano medalami. W późniejszym terminie jednak odebrała nagrodę za uratowanie.</span></span></div>
</div>
<div class="p14">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p9">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p15">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1">Przez siedem lat trwały przygotowania do nagrania filmu o Stefanii. Jej wizja była sprzeczna ze scenarzystą. Ona chciała, aby ten film dotarł do młodych, do szkół i uczył nie jej biografii, lecz jak być dobrym człowiekiem, bo złym jest łatwo być. Burzminska mówiła, że jej życie było piękne i dodała: ,,wojna to wojna. Trwała. Ale mieliśmy i pracę i zabawy, spotkania z innymi ludźmi. Trudno było o naukę i jedzenie, ale to przez wojnę.” Najbardziej męczyło ją to, że musiała wielokrotnie opowiadać to samo. Chciała się już poddać i zostawić to wszystko, ale wtedy zdarzyła się niezwykła historia. Wróciła do swojego pokoju, położyła się na podłodze z braku sił. Była zdenerwowana. Zaczęła się modlić. ,,Boże pomóż mi pomóc ludziom, którzy pracują nad tym filmem”. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1">Wtedy usłyszała zdecydowany, silny, męski głos, który powiedział, że ,,nie ma teraz czasu na modlitwę. Musisz skończyć swoje dzieło. Siadaj i pisz!” Poczuła, że kręci jej się w głowie, więc chwyciła się za nią. Miała wrażenie, że ktoś chwyta ją za ramiona, sadza ją przy stole na krześle i każe jej pisać samej notatki dla scenarzysty. Zatem zaczęła to robić, a potem poszła porozmawiać z pisarzem i wyjaśniła mu, że musi zmienić koncepcję i patrzenie, ponieważ sednem tej historii jest ratowanie trzynastu Żydów. Wtedy dopiero praca nad filmem ostro ruszyła do przodu. W 1984 r. odwiedziła Polskę. Była w muzeum i getcie. </span><span class="s2">W 1991 roku została jej przyznana nagroda <i>Courage to Care</i> im. Jan Karskiego przez jedną z najważniejszych organizacji żydowskich Anti-Defamation League.</span><span class="s1"> 6 marca w 1996 r. na ekrany kin wszedł amerykański film fabularny Hiding in Silance, który był kręcony na Węgrzech. Otrzymał nagrodę</span><span class="s2"><b>:</b><a href="https://www.google.pl/search?rlz=1C1GGGE_plPL462PL462&q=Nagroda+Gildii+Ameryka%2525C5%252584skich+Scenarzyst%2525C3%2525B3w+za+najlepszy+oryginalny+scenariusz+filmu+pe%2525C5%252582nometra%2525C5%2525BCowego+-+telewizja&stick=H4sIAAAAAAAAAOPgE-LSz9U3yIhPrygzUgKz0wpN00pytWSzk630E8sTi1IgZHx5Zl5eapEVmFMMALYE_aY5AAAA&sa=X&ved=0ahUKEwii85ejk5fZAhUPZlAKHW06AAsQmxMIpAEoATAW"><span class="s1"> Gildii Amerykańskich Scenarzystów za najlepszy oryginalny scenariusz filmu pełnometrażowego</span></a> oraz nominację do nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów Filmowych: Najlepsze zdjęcia do filmu tygodnia /miniserialu/odcinka pilotażowego. Reżyserem był Richard A. Colla, ostateczny scenariusz opracowała Stephanie Liss.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p16">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Josef Burzminski, mąż Stefanii, zaś urodził się 23 czerwca 1915r. w Wiedniu (Austria). Zmarł 17 lipca 2003r. w Los Angeles w USA. W 1996 roku skończył studia stomatologiczne w USA. Pracował jako dentysta, a Stefania mu pomagała. Ich córka Irena Podgórska jest kosmetyczką. Ed Burzminski zajmuje się marketingiem. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></span></div>
</div>
<div class="p17">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">Stefania Podgórska Burzminski żyje do dziś.</span></span></div>
</div>
<div class="p18">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span class="s1"><b></b></span><br /></span></div>
</div>
<div class="p19">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span style="font-size: small;">W trakcie zbierania materiałów do<span class="Apple-converted-space"> </span>tego tekstu, udało mi się skontaktować z synem Stefani Podgórskiej, Edem Burzminskim. Ucieszył się z faktu, że dzięki tej pracy więcej osób dowie się o historii jego mamy. Pan Burzminki obiecał spotkać się ze mną i przylecieć w marciu 2018 roku z Los Angeles do Przemyśla, aby między innymi opowiedzieć mi o różnych ciekawych historiach z życia jego mamy. Z tego powodu zamierzam w niedalekiej przyszłości dopisać drugą część do tej pracy.</span></span></div>
</div>
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1282554561577700864.post-60903118417056902882018-06-19T08:45:00.002-07:002018-06-19T08:45:20.883-07:00100 - lecie Garnizonu Wojska Polskiego w Przemyślu.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF6moTMkkC02MBvsS6TS6yUqsgsULBY22Txm0hJ7uRoJEFRaJZmwCfebRpwIxwMX212a9_GK-ltkHIty-KO071ULetqmzS16BVAu9VCbxHyrT6VPm-vcqRhpXBY-yLypYN1Rabwiha1ZUe/s1600/32313635_980547882101752_2975732309661057024_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF6moTMkkC02MBvsS6TS6yUqsgsULBY22Txm0hJ7uRoJEFRaJZmwCfebRpwIxwMX212a9_GK-ltkHIty-KO071ULetqmzS16BVAu9VCbxHyrT6VPm-vcqRhpXBY-yLypYN1Rabwiha1ZUe/s320/32313635_980547882101752_2975732309661057024_o.jpg" width="320" /></a></div>
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 6.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 17.0px; font: 14.0px Helvetica; color: #1d2129; -webkit-text-stroke: #1d2129; background-color: #ffffff}
span.s1 {font-kerning: none}
</style>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWM2rSYujtwVC1_2-1RrK7n2fKbjp6h3jVT8Mr3o7yhhvVi0nyxnYMoxQhYx053gCTzYpNcykbPJRGDh-l3JzlXsNWGklXlpev3CbUhyn4X8qKX4twuNvactGDBsLZsCRKfTTXP5Hv_YIm/s1600/32336723_980546702101870_5828194148779294720_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWM2rSYujtwVC1_2-1RrK7n2fKbjp6h3jVT8Mr3o7yhhvVi0nyxnYMoxQhYx053gCTzYpNcykbPJRGDh-l3JzlXsNWGklXlpev3CbUhyn4X8qKX4twuNvactGDBsLZsCRKfTTXP5Hv_YIm/s320/32336723_980546702101870_5828194148779294720_o.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p1">
<span class="s1">100 - lecie Garnizonu Wojska Polskiego w Przemyślu.</span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">W budynku głównym Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej<span class="Apple-converted-space"> </span>11 maja br odbyła się konferencja pod tytułem 100 lat Garnizonu Wojska Polskiego w Przemyślu 1918 - 2018. Wydarzenie połączone było z wernisażem wystawy pod tym samym tytułem.</span></div>
<a name='more'></a><br />
Okolicznościowe referaty wygłosili:<br />
Dr hab. Andrzej Zapałowski „Garnizon przemyski WP w latach 1944-1948”<br />
Dr hab. Andrzej Olejko „Z szachownicą nad Przemyślem 1918-1939”<br />
Dr Grzegorz Szopa „Garnizon przemyski WP w II RP”<br />
Dr Lucjan Fac „Żurawiccy pancerni 1920-1945”<br />
Dr Wojciech Moś „Podhalanie w garnizonie Przemyśl”<br />
Mgr Anna Nowak „Wojsko Polskie w zbiorach Archiwum Państwo<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;">wego w Przemyślu”</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTcfAJuSdrB1i6GFvNNRSuLQWqjrfAtPbc3LPR73MHwBwVrL0uMANxa5TYqm-4EfYczE5ngw8uEwMdvoZFqRehYyj3U4PWPmadlkEHXbOK2Ec58frk7geEZnFPNjK4WY3EMhFS1zJ-2xDM/s1600/32257418_980547448768462_8129918086787629056_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTcfAJuSdrB1i6GFvNNRSuLQWqjrfAtPbc3LPR73MHwBwVrL0uMANxa5TYqm-4EfYczE5ngw8uEwMdvoZFqRehYyj3U4PWPmadlkEHXbOK2Ec58frk7geEZnFPNjK4WY3EMhFS1zJ-2xDM/s320/32257418_980547448768462_8129918086787629056_o.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p1">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">Wystawa poświęcona została jednostkom Wojska Polskiego, które tworzyły się w Przemyślu i okolicy. Wystawa przybliża odbiorcom okoliczności ich narodzin, rozbudowę, zmiany organizacyjne oraz codzienne funkcjonowanie w mieście i okolicy oraz wpływ na środowisko lokalnej społeczności.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhimoHUCbgkdmQSXMFUUSR3OpU0kLUk-7JiPwxLQmrGPvVypq2OvKtyhIRqbOFZWsqfZbE6LJxGgbBujWfzrL6B0MTHfOj1oGhyphenhyphenw_KODikCJ_Hh0s7qB43O5mJ4lsOFdvtsT_PnGMDilwP5/s1600/32261016_980547652101775_3944775475368296448_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhimoHUCbgkdmQSXMFUUSR3OpU0kLUk-7JiPwxLQmrGPvVypq2OvKtyhIRqbOFZWsqfZbE6LJxGgbBujWfzrL6B0MTHfOj1oGhyphenhyphenw_KODikCJ_Hh0s7qB43O5mJ4lsOFdvtsT_PnGMDilwP5/s320/32261016_980547652101775_3944775475368296448_o.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><br /></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1">Na przygotowywanej ekspozycji przedstawione zostały jednostki WP od początków odzyskania niepodległości, aż do czasów współczesnych. Znalazły się na niej fotografie dowódców jednostek wojskowych, żołnierzy i sprzętu używanego przez armię polską od pierwszych dni niepodległości do chwili obecnej.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzUlJFhf4N7IT1fDe-4nKMOuySHByQWSaWgW7gGO-poO2qse_d6r2AbMbQURSXO4B3FkxoqmCUHqmLQgkt359UjnB5EEM40df9dRtemGH7XF6V7P9GyQDbg-drr6HvbgF1WpWzK18Y4l3r/s1600/32293869_980546562101884_3232906185317285888_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzUlJFhf4N7IT1fDe-4nKMOuySHByQWSaWgW7gGO-poO2qse_d6r2AbMbQURSXO4B3FkxoqmCUHqmLQgkt359UjnB5EEM40df9dRtemGH7XF6V7P9GyQDbg-drr6HvbgF1WpWzK18Y4l3r/s320/32293869_980546562101884_3232906185317285888_o.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><br />
Zaprezentowane też zostały mundury z okresu minionego stulecia (1918-2018), wyposażenie żołnierzy, elementy uzbrojenia, odznaki pamiątkowe, dokumenty, odznaczenia i różnego rodzaju militaria. Część wystawy jest również poświęcona żołnierzom Polskiego Państwa Podziemnego i ich wysiłkowi walce o niepodległą Polskę. Zaprezentowane zostały wybrane osobiste pamiątki po żołnierzach z okresu II wojny światowej.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF6moTMkkC02MBvsS6TS6yUqsgsULBY22Txm0hJ7uRoJEFRaJZmwCfebRpwIxwMX212a9_GK-ltkHIty-KO071ULetqmzS16BVAu9VCbxHyrT6VPm-vcqRhpXBY-yLypYN1Rabwiha1ZUe/s1600/32313635_980547882101752_2975732309661057024_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF6moTMkkC02MBvsS6TS6yUqsgsULBY22Txm0hJ7uRoJEFRaJZmwCfebRpwIxwMX212a9_GK-ltkHIty-KO071ULetqmzS16BVAu9VCbxHyrT6VPm-vcqRhpXBY-yLypYN1Rabwiha1ZUe/s320/32313635_980547882101752_2975732309661057024_o.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />Małgorzata Dachnowiczhttp://www.blogger.com/profile/03218535498039279351noreply@blogger.com0